Στις 24 Ιουνίου, στον Κλήδονα, ημέρα «τʼ Αϊ-Γιαννιού τʼ Ριγανά» πολλοί στομαχικοί και άλλοι παθήδες πήγαιναν πολύ πρωί στο Μπαρτονέρι (Αχλάδα), καθώς και μητέρες με τα παιδιά τους που είχαν σπυριά στο κεφάλι, στα πόδια κ.α. και περίμεναν. Όταν στη θεία λειτουργία στο χωριό ο εφημέριος εκφωνούσε κατά την λειτουργία του μυστηρίου το «εξαιρέτως της Παναγίας, αχράν του…» ένας με κουμπούρα που ανάμενε έξω από την πόρτα της εκκλησιάς, έριχνε στον αέρα 1,2 κουμπουριές. Οι συγκεντρωμένοι στο Μπαρτονέρι μόλις άκουγαν τα «μπούου..μ» άρπαζαν με κούπες ή άλλα δοχεία νερό από ειδική γουρνίτσα της πηγής, έπιναν, έπλυναν πληγές, σπυριά, σημεία του κορμιού τους που πόναγαν κ.α. Μετά από λίγο καιρό οι πληγές, τα σπυριά, οι πόνοι και τα άλγη ξεραινόντουσαν, γιατρευόντουσαν. Ακόμα και σήμερα πολλοί Βραχηνοί πιστεύουν είτε από εμπειρία τους, είτε από μαρτυρίες των παππούδων τους ότι το νερό έχει πραγματικά θεραπευτικές ιδιότητες.