Πέρασαν σχεδόν δύο χρόνια από την μεγάλη έρευνα που είχαμε κάνει για μία από τις πλέον μυστηριώδεις περιοχές της πατρίδας μας και ίσως για μία από τις πιο μυστηριώδεις περιοχές του πλανήτη! Μιλάμε πάντα για τον Τσούτσουρο, ή αλλιώς, τον αρχαίο Ίναχο. Είχαμε δημοσιεύσει τα αποτελέσματα της έρευνάς μας αυτής στο ΤΜ του Οκτωβρίου 2005 (τευχ. 135), υπό τον τίτλο «Κοσμοχώρος Τσούτσουρας» και είχαμε υποσχεθεί να επανέλθουμε όταν η συνεχιζόμενη έρευνά μας θα απεκάλυπτε νέα στοιχεία. Θα προέτρεπα τους φίλους μας να ξαναδιαβάσουν εκείνη τη δημοσίευση, για να έχουν μία πλήρη σύνδεση με την τρέχουσα. Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε - χωρίς καμία δόση παραμικρής ενόχλησης αλλά μόνο και μόνο δια την ικανοποίηση του περί δικαίου αισθήματος - όχι όπως θα πρέπει να θυμούνται όλοι οι αναγνώστες μας, γνωστό τηλεοπτικό κανάλι, ένα μήνα μετά τη δημοσίευση της έρευνας του ΤΜ, μετέδωσε έναν κύκλο δύο εκπομπών για το θέμα Τσούτσουρας, με τέτοιο τρόπο παρουσίασης της θεματολογίας αλλά και του φωτογραφικού υλικού, όπως ακριβώς είχε δημοσιευθεί στο ΤΜ, χωρίς την παραμικρή όμως αναφορά σε αυτό. Στη συνέχεια, το “αχταρματοειδές” ανακάτεμα από την εκπομπή, πραγματικών γεγονότων και φανταστικών εικασιών, μέσα από την επιλεκτική και αποσπασματική παρουσίαση τμημάτων από ολόκληρες αφηγήσεις των πρωταγωνιστών της περιοχής, θόλωσε τόσο πολύ το θέμα, με αποτέλεσμα: και οι ντόπιοι στενοχωρήθηκαν, αλλά και η αλήθεια (που θα δούμε στη συνέχεια ποια είναι) αποκρύφτηκε από τον τηλεθεατή. Από συζητήσεις που είχαμε με τους ανθρώπους που μας είχαν τότε βοηθήσει στην έρευνά μας, αλλά και που εξακολούθησαν να μας βοηθούν, καταλάβαμε ότι η εκτίμησή τους ήταν ότι το θέμα «κάηκε» μέσω της «γραφικότητας» που τηλεοπτικά πλέχτηκε γύρω από τους αφηγητές και τις αφηγήσεις τους, με σκοπό να μην ενδιαφερθεί παρά-πέρα ουδείς για το θέμα Τσούτσουρος… Η δική μας έρευνα όμως δεν σταμάτησε και συνεχίστηκε με δύο νέες πολυήμερες επισκέψεις στην περιοχή και αναλυτικές συζητήσεις με ανθρώπους που γνωρίζουν καλά το τι συμβαίνει, από πρακτικής πλέον πλευράς, στην περιοχή. ΟΙ ΔΥΟ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΕΡΕΥΝΑΣ Τον Απρίλιο του 2006, την εβδομάδα πριν το Πάσχα, επισκεφθήκαμε την περιοχή και μέσα από μία σειρά φωτογραφιών, κατόπιν υποδείξεων των ντόπιων, αλλά και μέσα από πολλές πληροφορίες που μας δόθηκαν και τις οποίες διασταυρώσαμε στη συνέχεια, φάνηκε ότι το θέμα Τσούτσουρας και γενικά της περιοχής των υπερκείμενων Αστερουσίων ορέων, είναι πολύ μεγάλο. Πολύ μεγαλύτερο από εκεί που μπορεί να φθάσει μία πολύ ευσυνείδητη, πλην περιορισμένων δυνατοτήτων, έρευνα της ομάδας ενός περιοδικού. Επαναπρογραμματίσαμε λοιπόν μία τρίτη επίσκεψη για παραπέρα μελέτη και έρευνα της περιοχής, που υλοποιήθηκε φέτος, το καλοκαίρι του 2007. Τα στοιχεία που συλλέξαμε είναι αρκετά και, πλέον, μας έγινε ξεκάθαρο ότι το θέμα ξεπερνά τα εθνικά όρια των νόμιμων ενδιαφερόντων της Ελλάδας! Εδώ θα περιοριστούμε αποκλειστικά και μόνο στην παράθεση των στοιχείων μας και των πληροφοριών μας, από την απλή μελέτη των οποίων ο κάθε αναγνώστης μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του. Στον εσωτερικό δρόμο του χωριού που έχει κατεύθυνση προς τα ανατολικά, το 2006 εντοπίσαμε και φωτογραφήσαμε εκσκαφές της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας δίπλα ακριβώς από τον δρόμο, που απεκάλυψαν σύστημα υπόγειων τάφων της ρωμαϊκής ή προγενέστερης εποχής, οι οποίοι ήταν άδειοι. Φωτογραφήσαμε τους τάφους και στο εσωτερικό τους, αλλά όταν προσπαθήσαμε να μάθουμε πού βρίσκονται τα όποια ευρήματα κανείς αρμόδιος δεν μπορούσε να μας πει το παραμικρό… Όπως φαίνεται από τη φωτογράφηση, αλλά και από την επιτόπια παρατήρηση, οι τάφοι αυτοί είναι πολύ περισσότεροι και εκτείνονται σε μεγάλη έκταση κάτω από τον δρόμο και το υπερκείμενο πρανές. Στην επόμενη επίσκεψή μας φέτος, όχι μόνο διαπιστώσαμε όχι οι ανασκαφές είχαν σταματήσει» (είχαμε ενημερωθεί γιʼ αυτό), όχι μόνο η είσοδος είχε φραχθεί με συρματοπλέγματα, αλλά είχε συμβεί και κάτι άλλο πολύ περίεργο. Ένας φίλος μάς επέστησε την προσοχή και φωτογραφήσαμε την άσφαλτο, ακριβώς απέναντι από την είσοδο. Είναι κατεστραμμένη και τσιμενταρισμένη σε μία αρκετά μεγάλη επιφάνεια. Στο σημείο αυτό, περί τα τέλη του 2006, ένα φορτηγό είχε σταθμεύσει και «εργάτες», χωρίς διακριτικά έργου κάποιας από τις γνωστές Δημόσιες Υπηρεσίες, έσκαψαν τον δρόμο και προχώρησαν στη διάνοιξη στοάς, άγνωστης κατεύθυνσης. Εξαφανίσθηκαν πάλι μετά από δύο ή τρεις μέρες, χωρίς κανένα ίχνος, έχοντας τσιμεντάρει την είσοδο του ανοίγματος. Για την κατάληψη και την καταστροφή του δημόσιου δρόμου ουδεμία έρευνα έγινε. Ο νέος αρχαιολογικός νόμος είναι τόσο «πανέξυπνα» φτιαγμένος από τον τότε Υπ. πολιτισμού, ώστε σχεδόν όλα τα αρχαία ευρήματα να υποχρεώνονται να… μένουν για πάντα στο σκοτάδι για να μην καταστρέφονται! Εάν δε βρεθεί κάτι σε ιδιωτικό χώρο, τότε ο ιδιώτης δεν μπορεί να προχωρήσει σε κανένα έργο επί της γης του, παρά μόνο εάν αυτοχρηματοδοτήσει την αρχαιολογική εκσκαφή, έρθουν όλα στην επιφάνεια και - μετά από ποιος ξέρει πόσον καιρό - του δοθεί πάλι η άδεια, εάν του δοθεί τελικά, να συνεχίσει τα έργα του. Εάν δεν το κάνει, τότε θα πρέπει να περιμένει το πότε η Αρχαιολογική υπηρεσία θα προγραμματίσει τη σχετική ανασκαφή και θα βρει τα σχετικά κονδύλια. Δηλαδή… σχεδόν ποτέ! Στην περιοχή του Τσούτσουρα όμως, η οποία έχει δώσει χιλιάδες αρχαιολογικά ευρήματα ανεκτίμητης αξίας (τα οποία δυστυχώς «είναι από πολλές δεκαετίες σε κούτες» στα υπόγεια τού, ακόμα για 2ο χρόνο κλειστού, Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου), και τα οποία κανείς ποτέ δεν έχει δει, δεν θα έπρεπε να υπάρχει «κόκκινος» συναγερμός για κάθε νέο εύρημα; Μήπως οι εντολές που έχουν δοθεί «απʼ έξω» είναι να μην εμφανίζεται τίποτα από τον Τσούτσουρα; Γιατί άραγε στη Δυτική περιοχή του, στα Αστερούσια όρη, ακόμα και οι χάρτες του Google, δεν δείχνουν καθαρά και είναι θολοί; Τι φαίνεται από ψηλά που κάποιοι δεν θέλουν να το ξέρουμε; Εάν δούμε τις δορυφορικές φωτογραφίες του Τσούτσουρα από το Google Maps που δημοσιεύουμε, φαίνεται καθαρά η περιοχή της ανασκαφής στην οποία αναφερόμαστε. Είναι σημειωμένη με μπλε βέλος. Μόλις επιχειρήσουμε να φέρουμε όμως τους χάρτες δυτικά του χωριού πάνω από χα Αστερούσια, όλα «θολώνουν». Επίσης, φαίνονται καθαρά και οι πρώτες σπηλιές-είσοδοι στα Αστερούσια, πάνω από το φαράγγι του Μίντρη, που δείχνουμε με κόκκινο βέλος. Ο ΑΜΥΘΗΤΟΣ (ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ…) ΠΛΟΥΤΟΣ ΠΟΥ ΚΡΥΒΕΙ Ο ΤΣΟΥΤΣΟΥΡΑΣ! Η «φίμωση» της περιοχής Τσούτσουρα είναι παλιά υπόθεση. Μιλώντας με κατοίκους της περιοχής και μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου, μας ενημέρωσαν όχι όταν πήγαν το 1984 στον τότε Δ/ντή του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου, τον πράο κ. Κριντζά, και του έθεσαν το θέμα των ανασκαφών που απαιτούνται να γίνουν με βάση συγκεκριμένα ευρήματα που του υπέδειξαν, τους απάντησε, δείχνοντας τους έναν κατάλογο της Αρχαιολογικής με ανασκαφές που εκκρεμούν, και όπου Τσούτσουρας θα έπαιρνε σειρά… 64η. Από όλες τις συζητήσεις που κάναμε φέτος και πέρυσι με αρκετούς ευσυνείδητους πολίτες του Τσούτσουρα που λατρεύουν τον τόπο τους και είναι απόλυτα βέβαιοι για τον τεράστιο αρχαιολογικό πλούτο που κρύβεται στις σπηλιές του, συμπεράναμε ότι ο μόνος τρόπος που υπάρχει έτσι ώστε όλα αυτά να βγουν επιτέλους στην επιφάνεια είναι να βρεθεί κάποιος χορηγός. Εάν υπάρξει κάποιος εύπορος Έλληνας που ενδιαφέρεται, τότε μπορεί σε συνεργασία με τον Δήμο Αρκαλοχωρίου στον οποίο υπάγεται ο Τσούτσουρας, να πάρει άδεια από την Αρχαιολογική Υπηρεσία και να προχωρήσει σε ανασκαφικό έργο. Αυτή είναι μία πολύ σημαντική πληροφορία, την οποία μας επιβεβαίωσε και ο Δήμαρχος Αρκαλοχωρίου, κ. Κλαδάκης, με τον οποίο ήρθαμε σε επαφή για να μας διαφωτίσει για ένα πολύ σημαντικό θέμα που μάθαμε. Εκ του περιβάλλοντος ενός εκ των παλαιοτέρων ερασιτεχνών ντόπιων ανασκαφέων της περιοχής του Τσούτσουρα, του κ. Κ, μας ανέφεραν όχι είχαν από καιρό ενημερώσει την Αρχαιολογική Υπηρεσία και τον Δήμο και τους είχαν υποδείξει την είσοδο ταφικών θαλάμων με αμύθητα ευρήματα και χρυσή «κιβωτό - λάρνακα» στην εγγύς περιοχή του χωριού του Αγίου Βασιλείου, Βιάνου! (Με κ. Κ. επίσης μιλήσαμε αρκετά. Πρόκειται για πολίτη με τον οποίον η Αρχαιολογική Υπηρεσία και γενικά το Δημόσιο δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση για λόγους άσχετους των κρυμμένων αρχαίων «θησαυρών», τις θέσεις πολλών από τους οποίους φαίνεται να γνωρίζει καλά ο ίδιος και να έχει υποδείξει) Οι φήμες λένε όχι ο ίδιος ο κ. Κ., πριν από πολλά χρόνια, είχε αποσφραγίσει μία δεύτερη είσοδο του εν λόγω ταφικού συμπλέγματος και είχε εντοπίσει φοβερά ευρήματα γύρω από τη λάρνακα, μαζί με άθικτους περίεργου τύπου σκελετούς, οι οποίοι όμως διαλύθηκαν μετά από λίγο, στην πρώτη τους αυτή επαφή με την ατμόσφαιρα, μετά από ποιος ξέρει πόσες χιλιάδες χρόνια! Είχε επίσης τότε ο κ. Κ. εντοπίσει και καταγράψει από μέσα και μία άλλη εγγύς είσοδο/έξοδο. Την πρώτη είσοδο, από την οποία αρχικά ο κ. Κ. είχε εισέλθει, την είχε καλύψει, αλλά στη συνέχεια αυτή είχε σφραγιστεί από το τσιμέντο των τοίχων μίας φάμπρικας. Η περιγραφή του κ. Κ. ήταν τόσο κατατοπιστική, ώστε κλιμάκιο του Δήμου, εκπρόσωπος της ΚΓʼ Αρχαιολογικής Εφορείας, κλιμάκιο της Αστυνομίας και ο ίδιος ο γέροντας ανασκαφεύς κ. Κ., πλέον υποβασταζόμενος λόγω εγκεφαλικού, τον Ιούνιο του 2006, μετέβησαν στον χώρο. Ο γέροντας τούς υπέδειξε το σημείο της δεύτερης αυτής εισόδου όπου έπρεπε να γίνει ανασκαφή 70 μόλις εκατοστών για να αποκαλυφθεί το σύστημα των ταφικών θαλάμων, αλλά η Αρχαιολογική Υπηρεσία αρνήθηκε να προχωρήσει, με τη δικαιολογία ότι η είσοδος δεν ήταν εμφανής και άρα η πληροφορία είναι αναξιόπιστη. Εάν επρόκειτο να γίνει σκάψιμο αυτό θα έπρεπε να το αναλάβει ο Δήμος, εάν βεβαίως ενδιαφερόταν, με δικά του έξοδα! Η μεγάλη είδηση εδώ είναι ότι η Αρχαιολογική Υπηρεσία δέχτηκε τις υποδείξεις ενός ανθρώπου, με τον οποίο επίσημα δεν θέλει να έχει καμία σχέση και μετέβη και κατέγραψε ότι αυτός τους υπέδειξε, αλλά δεν προχώρησε. Ο δήμαρχος κ. Κλαδάκης με τον οποίο επικοινωνήσαμε, μας επιβεβαίωσε τα γεγονότα και μας ανέφερε ότι ο ίδιος, χρόνια παλεύει με την κρατική γραφειοκρατία και δεν μπορεί να βγάλει άκρη και συνεπώς δεν μπορεί να προχωρήσει από μόνος του, ως Δήμος, σε τέτοιου είδους δράση. Στη δική μας ερώτηση εάν ένας χορηγός θα μπορούσε να βοηθήσει σε μία τέτοια ανασκαφική δράση, ήταν απόλυτα καταφατικός! Μας ενημέρωσε επίσης ότι αφού ο χορηγός βρεθεί, εκείνος ως Δήμος, μπορεί πλέον να ζητήσει την άδεια της Αρχαιολογικής και μάλλον δεν θα είναι πρόβλημα να την πάρει. Εξάλλου όπως μας ενημέρωσε, και ο ίδιος ο Δήμος για οποιοδήποτε, όσο μικρό, τεχνικό έργο και εάν είναι να κάνει, πρέπει να πάρει άδεια από την Αρχαιολογική Υπηρεσία. Επομένως, από ότι φαίνεται για τη συγκεκριμένη περίπτωση, το επόμενο βήμα είναι η εξεύρεση ενός χορηγού. Οι υποδείξεις που κατά καιρούς έχει κάνει ο κ. Κ. έχουν γίνει γνωστές ανά τον κόσμο, πράγμα που δικαιολογεί τις κατά καιρούς παρουσίες διάφορων ομάδων ξένων με περίεργες συσκευές στην περιοχή.. Ανάμεσά τους είναι και η αποκάλυψη του σημείου όπου είναι θαμμένος ο Ραδάμανθυς, ο αδελφός του Μίνωα, και ο Ανδρόγεως, ο γιος του! Υποδείξεις οι οποίες συνοδεύονται από μαρτυρίες για ύπαρξη μέσα στους ταφικούς χώρους, αντικειμένων άγνωστης τεχνολογίας και απίστευτης συμπεριφοράς! Οι σπηλιές επίσης που είχαν βρεθεί από ένα βοσκό, πίσω στα 1958 - 1959, επάνω στα εγγύς του Τσούτσουρα, Αστερούσια όρη, είχαν είσοδοι σε πανάρχαιους θαλάμους με απίστευτα τεχνολογικά ευρήματα, τα οποία - όπως είχαμε γράψει και παλαιότερα και όπως ο I. Φουράκης έχει αποκαλύψει - «σηκώθηκαν» όλα από τον Αμερικάνικο Στρατό το 1960 και 1963 και οι είσοδοι στη συνέχεια σφραγίστηκαν. Ο συγκεκριμένος βοσκός έγινε πάμπλουτος γαιοκτήμων στη Νότιο Αφρική με περίπου 40εχή απαγόρευση εισόδου στην Ελλάδα, η οποία μάλλον έληξε πρόσφατα. Οι Αμερικάνοι απέκτησαν τεχνολογία που ακόμα πασχίζουν σήμερα να αποκωδικοποιήσουν στις περισσότερες πτυχές της, ενώ ως αντάλλαγμα έδωσαν στην Ελλάδα δύο Πανεπιστήμια. Εκείνο του Ηρακλείου και εκείνο των Πατρών, με συμφωνία με την τότε κυβέρνηση… {Βλ. το σχετικό άρθρο του τεύχους, για τα σκάφη drones(κηφήνες) που εμφανίζονται όλο και συχνότερα και αποδίδονται σε άγνωστη γήινη τεχνολογία που της οποίας οι Αμερικανοί επιστήμονες έγιναν «ξαφνικά» κάτοχοι κάπου στη δεκαετία 60 - 70} Οι συγκεκριμένες είσοδοι σήμερα είναι πρακτικά απροσπέλαστες και επίσης δεν μπορούν πλέον να ταυτοποιηθούν με βάση παραπλήσια γεωγραφικά στοιχεία που έχει δώσει ο κ. Κ, που επίσης γνώριζε το θέμα, διότι οι χάρτες πλέον πάνω από τα Αστερούσια, εγγύς του Τσούχσουρα περιοχή, είναι… άφαντοι στο Google map. Χρειάζεται κάποιος να «φάει» μέρες εκεί επάνω, ή να πετάξει με ένα ελικόπτερο, εάν φυσικά χα καταφέρει. Μία άλλη επίσης έγκυρη πληροφορία που διασταυρώσαμε, χωρίς να μπορέσουμε όμως να την επιβεβαιώσουμε από επίσημη πηγή, είναι όχι στο παρελθόν ο ίδιος ερευνητής είχε υποδείξει στην περιοχή Λαρνάκι την είσοδο στο ταφικό σύμπλεγμα του ίδιου του βασιλιά Μίνωα! Έγιναν πράγματι κάποιες αρχικές ανασκαφές, αλλά μετά όλα σκεπάστηκαν βεβιασμένα κατʼ εντολή του ιδιοκτήτη της περιοχής που είναι η τοπική Μητρόπολη. Εκείνο όμως που είναι εξόχως σημαντικό να ειπωθεί, είναι όχι μέσα στο ίδιο το χωριό του Τσούτσουρα έχει υποδειχθεί μετʼ επιτάσεως, κατʼ επανάληψη και με πραγματικά αδιάσειστα στοιχεία, το σημείο εισόδου του υπόγειου πανάρχαιου Ασκληπιείου Θεραπευτηρίου, όπου η θεραπευτική ενέργεια είναι τόσο έντονη που τα αποτελέσματα της είναι θαυμαστά. Μία χαρουπιά σε προσιτό σημείο μέσα στο χωριό, η σπηλιά της θεάς των τοκετών, Ειλείθυιας, και ένας τοίχος που σφραγίζει την πλαγιά που βρίσκεται θαμμένο ένα πανάρχαιο θέατρο, όλα χωροταξικά περίπου συγγενή, οριοθετούν ένα ενεργειακό κέντρο μέσα στο χωριό, που χαρίζει στον τόπο θαυμαστές θεραπευτικές ιδιότητες και, αποδεδειγμένα, ευγονικές. ΔΥΟ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ ΚΟΣΜΟΙ… Μετά από τόσο καιρό έρευνας και επαφών με δεκάδες ανθρώπων, πολλοί από τους οποίους μας άνοιξαν πηγές απίστευτης πληροφορίας, είμαστε σε θέση.. ταπεινά να συμπεράνουμε όχι στον Κοσμοχώρο Τσούτσουρα, συνυπάρχουν δύο χωρόχρονοι: Εκείνος, ενός υπερτεχνολογικού πανάρχαιου πολιτισμού, πριν από το 7.000 ή και πιο πίσω ακόμα, που πρέπει εκεί στον Τσούτσουρα να είχε την Παγκόσμια, αν όχι τη διαπλανητική του κεντρική βάση… Και ενός άλλου, αρχαίου επίσης αλλά νεότερου που ήκμασε εκεί, στον αρχαίο Ίναχο και ήταν ένα διεθνές κέντρο πολιτισμού, εμπορίου και γνώσης. Είμαι απόλυτα πεπεισμένος όχι το μέλλον έχει να μας φανερώσει πολλά επί του θέματος.. Για μία ακόμα φορά να ευχαριστήσω από καρδιάς τον φιλόξενο, καλό και ντόμπρο κόσμο του Τσούτσουρα που με τόση εμπιστοσύνη και φιλία μας περιέλαβε. Συγχαρητήρια ανήκουν επίσης στον Δήμαρχο και στους φορείς της περιοχής του Τσούτσουρα, διότι μέσα σε λιγότερο από δύο χρόνια, προχώρησαν σε όλα τα απαραίτητα τεχνικά έργα για την προστασία της παραλίας και του παραλιακού δρόμου, τα οποία επί χρόνια καταστρεφόντουσαν σχεδόν κάθε χειμώνα, από τη μανία της χειμωνιάτικης θάλασσας. Επίσης, εφαρμόζοντας κλασσικές αρχές ακτομηχανικών δράσεων, με την κατασκευή με πέτρες δύο μικρών «βραχιόνων» μέσα στη θάλασσα, κατάφεραν σε κάτι περισσότερο από ένα χρόνο, σχεδόν να διπλασιάσουν το φάρδος των αμμουδερών ακτών τους, σε ένα μήκος πάνω από 1.000 μέτρα. Εκείνο όμως που εξακολουθεί να μένει ανεκμετάλλευτο και απροστάτευτο είναι ο αρχαίος ναός στο φαράγγι του Μίντρη. Τι σκέπτεστε περί αυτού αγαπητέ κ. Δήμαρχε; Φαντάζομαι πως καταλαβαίνετε ότι στα χέρια σας έχετε μία τεράστια τουριστική περιουσία και έναν Εθνικό πλούτο.. ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΜ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΠΗΛΙΟΥΝΗ.