Ονομάζομαι Μιχάλης και ήμουν στο στρατό για 4 χρόνια. Παρακάτω είναι η ιστορία μου από το καλοκαίρι του 2005 στην Χίο. Ένα καλοκαιριάτικο βράδυ (Σαββάτο) και γύρω στις 2:00, ο συναγερμός μου σε δύο περιοχές του ραντάρ άρχισε να πηγαίνει σαν τρελός… Σκέφτηκα πως ίσως ήταν θαλάσσιοι στόχοι επειδή τα «μάτια» του ραντάρ ήταν στραμμένα (180 μοίρες) έτσι ώστε να ελέγχουν την Τουρκική περιοχή θάλασσας-εδάφους και περίπου 20 μέτρα από το επίπεδο θαλάσσης. Έκανα λάθος. Αφού έκλεισα το συναγερμό και έκανα τις απαραίτητες ενέργειες είδα τους δύο στόχους να ανεβαίνουν σε ένα υψηλότερο επίπεδο (150 μέτρα) και η ταχύτητά τους να αυξάνεται στα 110 χλμ/ώρα και σε μία απόσταση από μένα σχεδόν 6 μίλια. Άμεσα έστειλα δύο στρατιώτες με διόπτρες νυχτερινής όρασης να δουν τι γίνεται. Καθώς κοιτούσα το μόνιτορ τα δύο ιπτάμενα αντικείμενα πήγαιναν μαζί και άλλαζαν θέσεις σαν τρελά. Η απόσταση τώρα ήταν μικρότερη. Τηλεφώνησα σε κάποιον άλλο χειριστή ραντάρ ο οποίος βρισκόταν 14 μίλια βορειότερα από μένα και τον ρώτησα για το περιστατικό. Μου είπε πως το ραντάρ του είχε κολλήσει πριν από δέκα λεπτά. Μετά από αυτό το τηλεφώνημα βγήκα έξω να δω τι γίνεται παίρνοντας τα κιάλια. Εκείνη τη στιγμή οι στρατιώτες επέστρεφαν φωνάζοντας ενώ τα ιπτάμενα αντικείμενα ήταν πίσω τους σχεδόν 50 μέτρα ψηλά και 100 μέτρα μακριά!. Τρομοκρατηθήκαμε καθώς κανένας ήχος δεν ακουγόταν από τα αντικείμενα, μόνο ησυχία και ακροβατικές κινήσεις, και τρέξαμε μέσα στο κτίριο. Είδα το ραντάρ μου να κλείνει και προσπάθησα να κάνω επανεκκίνηση όλα τα συστήματα καθώς το ρεύμα είχε κοπεί για ένα λεπτό. Οι άλλοι στρατιώτες φώναζαν «Φεύγουν, φεύγουν» και τότε όλα τα συστήματα επανήλθαν στο φυσιολογικό. Αφού έκανα την αναφορά μου, διατάχθηκα να μην πω τίποτα γιʼ αυτά που είχα δει και επίσης ένα μήνυμα από την μονάδα μου στην Αθήνα να μην αναφέρω περίπτωση UFO ξανά. Δεν ξαναείδα τους στρατιώτες που ήταν μαζί μου και μετά από 5 μήνες αποστρατεύτηκα. Τον Δεκέμβριο του 2005 ήρθα σε επαφή με έναν από τους καλύτερους ερευνητές εξωγήινων στην Ελλάδα, τον Σωκράτη Αικατερινίδη ο οποίος στις 25 Δεκεμβρίου πέθανε. Έχω δύο γιους και μία σύζυγο και είμαι ακόμα νέος (30 χρονών). Αυτά είναι τα μόνα πράγματα που με έκαναν να σιωπήσω μέχρι τώρα.