Ο Σ. Μ., κάτοικος της Μεσαράς, αφηγείται το θαύμα που συντελέστηκε στον οκτάχρονο υιό του, από τον άγιο Νικήτα στον Αχεντριά και ενίσχυσε την πίστη της οικογένειάς του. Το παιδί τους ήταν βουβό, σε αυτή την προχωρημένη ηλικία, και, παρά τις προσπάθειές τους, δε φαινόταν να υπάρχει κάποια θετική εξέλιξη στο πρόβλημα αυτό, γι' αυτό επικαλέστηκαν τη βοήθεια του αγίου Νικήτα. Όπως αφηγείται ο πατέρας του παιδιού, εκείνο μίλησε στην ηλικία των οκτώ ετών και η πρώτη φράση που πρόφεραν τα χείλη του ήταν «Να, αυτός είναι ο Νικήτας!». Το γεγονός αυτό ώθησε την οικογένεια να συνειδητοποιήσει ότι ο υιός τους, ο «βραδύς εις το λαλήσαι» (Ιακ. 1, 19) διακηρύσσει με τη φράση του αυτή ότι εν Κυρίω «νικώνται οι όροι της ανθρώπινης φύσεως».