Εργάτες από τις Αρχάνες είχαν μεταβεί στον Αχεντριά, στην περιοχή του ναού του Αγίου Νικήτα, για να σκάψουν αμπέλια και αφηγούνται τα ακόλουθα: Ο υιός του εργοδότη, στον οποίο επρόκειτο να εργαστούν, ετών 15, ήταν για πολλά χρόνια ασθενής. Είχε πληγές στο λαιμό του, οι οποίες αιμορραγούσαν και τον έκαναν να υποφέρει. Οι προσπάθειες των ιατρών, όπου τον πήγαιναν οι γονείς του για θεραπεία, απέβαιναν άκαρπες. Κατά θεία παραχώρηση, οι προσευχές τους για θεραπεία του υιού τους, δεν εισακούονταν. Αυτό τους ώθησε να επικαλεστούν τη βοήθεια του αγίου Νικήτα. Ένα βράδυ, κατά τα μεσάνυχτα, άκουσαν το παιδί τους να βήχει και να κάνει εμετό. Όταν έτρεξαν κοντά του, είδαν ότι ο χώρος είχε γεμίσει από αίματα και ακαθαρσίες. Το παιδί ανακουφισμένο και γαλήνιο εξήγησε σε αυτούς ότι ο καβαλάρης που το είχε επισκεφθεί, το προέτρεψε να ανοίξει το στόμα του, προκαλώντας του την αιμόπτυση, θεραπεύοντάς το από την ασθένειά του με την πράξη του αυτή. Όταν οι γονείς του, του έδειξαν εικόνες αγίων που φέρονται καβαλάρηδες, ο υιός τους αναγνώρισε στο πρόσωπο του αγίου Νικήτα το θεραπευτή του. Έκτοτε, όλοι τους επισκέπτονται κάθε χρόνο τη χάρη του, στο Προσκύνημα του Αχεντριά, γνωρίζοντας ότι, διά των πρεσβειών του μεγαλομάρτυρα, ο υιός τους «απολέλυται της ασθένείας του» (Λκ. 13, 12).