Ο περιηγητής ταξέδεψε στην Ρόδο, με την δυτική ιστορία των Ιπποτών. Έτσι άρχισαν να γεννιόνται αλλόκοτεσ διηγήσεις και θρύλοι. Κοντά στην Κάμειρο μέσα σε πεύκα και αμπελώνες, αντάμωσε τα πρώτα νοικοκυριά εγκαταλελειμένα. Διαπίστωσε ότι οι σκεπέσ όλων τους ήταν χαμηλές ίσα με το κούτελο. Η διήγηση λέει ότι στο νησί όταν ζούσε στην Ιπποκρατία έκαμε την εμφάνηση της μια ομάδα κοντοπίθαρων ανθρώπων. Ιδρυσε ένα οικισμό με το όνομα Νάνοι. Οι νάνοι δεν έφτασαν τυχαία στο νησί γιατί ταιριάξει με την εποχή της έλευσης των αλχμιστών που εκείνα τα χρόνια τριγυρνούσαν τις δυτικές αυλές. Αυτά τα σπίτια που είδε, δεν φαίνονταν ούτε νανικά ούτε φυσιολογικά. Έφυγε από εκεί και πήγε σε μιά λιμνούλα με το όνομα Λιμνη των Νάνων, η οποία είχε όλα τα στοιχεία να γεμίσεις την φαντασία σου με νάνους και νεράιδες. Ενώ υπήρχε εκκλησία δεν υπήρχε πουθενά κοιμητήριο.