Το περισατικό συνέβη όταν ήμουν 16 χρονών. Κοιμόμουν στο δωμάτιό μου όταν κατα τα ξημερώματα ξηπνάω και βλέπω στο διάδρομο του σπιτίου μου έναν Αφρικανό άνδρα να τρέχει και να μπαίνει στη κρεβατοκάμαρα των δικών μου. Τρομαγμένη νόμίζοντας ότι είναι κλέφτης κουκουλώνομαι και σκεφτομαι τι μπορώ να κάνω. Δεν περναει ένα λεπτο και ακούω φωνές απ εξω απο το σπίτι μας. Πηγαίνω στην κρεβατοκάμαρα των δικών μου και δεν βλέπω τίποτα. Ο πατέρας μου ανοιγει τα ρολά και τα τζάμια της μπαλκονόπορτας και ακούμε την γειτόνισα που έμενε απεναντι μας να φωνάζει ότι είχε μπει κλέφτης και την έκλεψε. Κανείς όμως δεν τον είχε αντιληφθεί. Το περιστατικό έληξε εκεί. Φαντάζεστε λοιπόν την έκπληξη μου όταν μετα απο 2 μέρες έρχετε ο πατέρας μου με μια εφημερίδα και μας λέει ότι αυτος ο κλέφτης πιάστηκε απο την αστυνομία λίγη ώρα αργότερα και ότι είχε χτυπήσει και άλλα σπιτια. Και παθαίνω σοκ όταν μου δινει τη εφημερίδα και βλέπω στη φωτογραφία του δράστη τον Αφρικάνο που είδα στο σπίτι μου εκείνο το βράδυ.Απο τότε το εχω σκεφτεί πολλές φορές αλλα μια λογική εξήγηση δεν μπόρεσα να βρω δεδομένου ότι όλες οι πόρτες και τα παράθυρά μας ήταν κλέιστά, το σπίτι που κλέφανε ήταν απέναντι και όχι δίπλα, και το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε απο τότε που τον είδα μέχρι τις φωνές της γυναίκας ήταν λιγότερο απο 2 λεπτα.Εννοείται ότι δεν το έχω πει σε κανέναν