Εγώ είμαι στο στόχαστρο επισκέψεων σκιών εδώ και αρκετά χρόνια μιας γυναικείας μορφής με κουκούλα η οποία άλλοτε κρατάει μωρό, καλάθι με φρούτα ή απλά στέκεται με τη μαύρη της κουκούλα κοιτώντας με επίμονα σʼ όλες τις περιπτώσεις. Νιώθω την παρουσία της στο σπίτι όπου νοικιάζω, ούσα φοιτήτρια και πολλές φορές να είναι δίπλα μου στο κρεβάτι ως παρουσία συντροφική. Πάντοτε όποτε τη συναντώ – έχει συμβεί και παρουσία φίλων μου που απλά με έβγαλαν τρελή ή ότι τους έκανα πλάκα – συμβαίνει κάτι κακό σε συγγενή μου ή συχνότερα σε κοντινό μου φίλο. Είναι πλείστα τα περιστατικά βέβαια σε αναλογικό χρόνο. Απλώς είναι σαν να τη ζω κάθε μέρα χωρίς να αισθάνομαι τρόμο. Άλλοτε, όταν ρίχνει το παιδί που κρατάει στην αγκαλιά της ή το καλάθι, με κυβερνάει τρόμος ή όπως λέμε, θα γίνει κάτι κακό! Αστραπιαία χάνεται και δακρύζω ή λιποθυμώ και μόλις συνέρχομαι μου έρχεται στο νου το όνομα του γνωστού μου – ανεπαίσθητα που κάτι έχει ή πρόκειται να πάθει κάτι.