Οι ναοί είναι του Ομβρίου Διός και του Προοψίου Απόλλωνος στο Κορωπί Εκεί λοιπόν μου συνέβη ένα περιστατικό.. Ήμουν μαζί με έναν φίλο και όταν ανεβήκαμε στον λόφο, εκείνος απομακρύνθηκε λίγο πηγαίνοντας προς το εκκλησάκι.. Έμεινα μόνος χαζεύοντας τριγύρω, και, μένω με το στόμα ανοιχτό.. Οι γύρω λόφοι είχαν γεμίσει κόσμο.. Κόσμο ντυμένο με εσθήτες και περίτεχνες κομμώσεις με κορδέλες στα μαλλιά.. Οι περισσότεροι κρατούσαν δώρα στα χέρια.. Άλλοι αμφορείς, άλλοι κάποια περίεργα ξύλινα κουτιά, και άλλοι διάφορα κεραμικά δοχεία.. Πανέμορφοι άνθρωποι, που πήγαιναν να αποθέσουν δώρα και λουλούδια στον ναό.. Έμεινα όπως καταλαβαίνει κανείς άφωνος.. Γύρισα να δω που είναι ο φίλος μου.. πουθενά.. Τελικά μετά από κάποια λεπτά άκουσα τα βήματα του φίλου μου και όταν τον ρώτησα αν είδε κι εκείνος κάτι περίεργο μου απάντησε όχι.. όταν γύρισα ξανά προς τους λόφους δεν υπήρχε τίποτα.. ταξίδι στον χρόνο ήταν που με έκανε να τα χάσω..