Για να ξεκινήσω από κάπου, θα ήθελα να σας μιλήσω για την εμπειρία της φίλης μου. Οφείλω να ξεκαθαρίσω από την αρχή πως οτιδήποτε γνωρίζω για το συγκεκριμένο περιστατικό είναι από τις διηγήσεις της και συνέβη πριν από τρία περίπου χρόνια. Πρέπει να ομολογήσω πως έχει αναφέρει πλήθος προσωπικές εμπειρίες που έχει βιώσει και θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν μεταφυσικές. Δεν γνωρίζω φυσικά αν πρόκειται για αληθινά συμβάντα ή για δημιουργήματα της φαντασίας της. Φοιτούσε στη Κοζάνη. Μέσα απʼ τη σχολή της είχε έρθει σε επαφή με μία ομάδα παιδιών που ασχολούνταν με το παράξενο ακολουθώντας συνηθισμένες σημερινές πρακτικές όπως ομαδικές seance, ouija και άλλα. Μία από τις γνωριμίες της ήταν ένα παιδί, χαρακτηριστικό Ελληνάκι : υπέρβαρο, θρησκόληπτο και όπως φαντάζεστε, πολύ ευχάριστο στη παρέα. Έτσι με τη συγκάτοικό της αποφάσισαν να του κάνουν μία πλάκα για να το φρικάρουν. Αποφάσισαν να σκηνοθετήσουν μία στερεότυπη μαγική – σατανιστική τελετή. Για το σκοπό αυτό τα κορίτσια έκαναν τα ψώνια τους : μαύρα και μοβ κεριά, μέικ απ και ένα παράξενο κρεμαστό που ανακάλυψε η φίλη μου σε ένα μαγαζί του ενός ευρώ, το οποίο όπως μου το περιέγραψε, έμοιαζε με ένα σταυρό με οκτώ άκρες. Στην πραγματικότητα ήταν δύο σταυροί τοποθετημένοι ο ένας πάνω στον άλλο. Τις άκρες τις κοσμούσαν σκαλιστά φίδια. Η συγκάτοικος της έβαψε με παράξενα χρώματα και η φάρσα ξεκίνησε. Όλα κυλούσαν καλά έως ότου εκείνη φάνηκε να μπαίνει στη ψυχή του ρόλου φτάνοντας στο σημείο να τρυπήσει το δάχτυλο του παιδιού με ένα «τελετουργικό» μαχαίρι. Κάποια στιγμή σημειώθηκαν διάφορα περίεργα «φαινόμενα», παράθυρα ανοιγόκλειναν κτλ. Η ίδια, η οποία να σημειώσω, είναι εγγονή της «μάγισσας» του χωριού, άρχισε να λέει κάτι σε κάποια γλώσσα που η φίλη μου δεν καταλάβαινε και στη συνέχεια δεν είχε ενθύμηση του γεγονότος. Η φίλη μου, άρχισε να συμπεριφέρεται διαφορετικά, να παρουσιάζει ναρκισσιστική και αντικοινωνική συμπεριφορά και ταυτόχρονα εκείνη και η συγκάτοικός της να ασκούν τρομερή έλξη στο ανδρικό φύλο. Μου εκμυστηρεύτηκε πως ένιωθε μεγάλο μίσος όχι προς ένα συγκεκριμένο πρόσωπο αλλά γενικώς. Ένιωθε να βρίσκετε διαρκώς κοντά της μία παρουσία που την καθησύχαζε και παρατηρούσε περίεργα φαινόμενα να συμβαίνουν γύρω της, άκουγε γυναικείες φωνές που θα ταίριαζαν σε κάποιο στερεότυπο succubi ή lilith ή έβλεπε συχνά μια κοντή σκιά χωρίς χαρακτηριστικά προσώπου. Οι φίλοι της ανησύχησαν και αποφάσισαν να αντιδράσουν. Μίλησαν στον «αρχηγό» της ομάδας που δεν ήταν παρών στο συμβάν. Εκείνος θορυβήθηκε, πέταξε το κρεμαστό (το οποίο η φίλη μου φορούσε συνεχώς) από το παράθυρο στο χιόνι που σκέπαζε το διπλανό χωράφι και έπειτα όλοι έφυγαν. Την επόμενη μέρα το φυλαχτό είχε επιστρέψει μόνο του. Ο «αρχηγός» το πήρε μαζί με το μαχαίρι και δεν το ξαναβρήκαν. Έκανε νύξεις για κάποια πέμπτη πύλη και είπε πως το σύμβολο είναι από την Ιννάνα. Πραγματοποίησα ορισμένες έρευνες αλλά δεν γνωρίζω από πού εξήχθη αυτό το συμπέρασμα. Εν πάση περιπτώσει η φίλη μου άρχισε να μην φοβάται τη σκιά και τελικά ξέφυγε τελείως από την επιρροή της. Να αναφέρω ακόμα πως ο άνθρωπος με τον οποίο διατηρούσε σχέση εκείνη την εποχή ένοιωθε να πνίγεται από κάτι που εξέπεμπε η ίδια. Αυτά συνέβησαν πριν γνωριστούμε. Το Δεκέμβριο του 2006 γνωριστήκανε και ερωτευτήκαμε. Τώρα πια έχουμε χωρίσει αλλά διατηρούμε επαφή. Στην αρχή της σχέσης μας, μία τσικνοπέμπτη, όταν γυρνούσαμε σπίτι, κατέρρευσε και μουρμούριζε : «είναι εδώ, είναι ακόμα εδώ». Της ζήτησα να με κοιτάει στα μάτια και έπειτα από μερικά λεπτά το ξεπέρασε.