Ήμουνα λοιπόν κάποτε με ένα αγόρι που έτεινε να γίνει φανατικός θρήσκος. Πολλά πράγματα λοιπόν από την συμπεριφορά του και την όλη του ιδεολογία τα θεωρούσα άλλοτε πολύ υπερβολικά και άλλοτε απλώς καταστάσεις που δεν με έκφραζαν καθότι ναι μεν πίστευα αλλά με τον δικό μου τρόπο που δεν περιείχε υπερβολές. Κάποια στιγμή λοιπόν φτάσαμε στον χωρισμό πράγμα που εκείνος δεν ήθελε να δεχτεί με τίποτα. Με παρακάλεσε λοιπόν να πάμε σε έναν παππούλη, του λέω μα πας καλά; θα μου πει τώρα εμένα ο παππούλης κάτι και θα μου αλλάξει γνώμη; Με τα πολλά μην θέλοντας να του χαλάσω χατίρι στα τελειώματα πήγα σ' ένα μοναστήρι στην Πεντέλη όπου βρισκόταν κι ο εν λόγω μοναχός. Ο άνθρωπος αυτός λοιπόν μου είπε πράγματι πολλά στοιχεία από την ζωή μου, μου είπε γεγονότα που είχα ζήσει ως παιδί με λεπτομέρειες και εννοείτε γεγονότα που δεν είχα μοιραστεί με άλλον ποτέ. Αυτό με είχε αφήσει έκπληκτη, δεν ήταν μόνο τα γεγονότα του παρελθόντος αλλά καταλάβαινε και σκέψεις που έκανα εκείνη την στιγμή και δεν εννοώ σκέψεις που φαινόντουσαν στο πρόσωπό μου. Μου φάνηκε ένας σωστός και λογικός άνθρωπος. Σε καμία περίπτωση δεν ζήτησε λεφτά για τίποτα, ούτε καν κερί δεν άναψα και όσο για το τελείωμα της σχέσης μου το μόνο που μου είπε είναι πως αν αυτό αισθάνεσαι πως θες να κάνεις, αυτό και να κάνεις ποιος είπε πως ο θεός εξαναγκάζει ανθρώπους να είναι μαζί;