Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΠΕΡΙΠΟΥ 2.5 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΑ ΝΑ ΤΟΝ ΚΟΙΜΗΣΩ ΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΞΑΠΛΩΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΚΡΕΒΑΤΙ.ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑ T.V (ΕΙΔΗΣΕΙΣ)ΚΑΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΑΚΟΜΗ ΞΥΠΝΙΟΣ.ΞΑΦΝΙΚΑ ΠΕΤΑΧΤΗΚΕ ΟΡΘΙΟΣ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΦΩΝΑΖΕΙ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΙΤΑΕΙ.ΕΓΩ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΘΗΚΑ.ΤΟΝ ΡΩΤΗΣΑ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΕΟΣ 'Η ΓΕΡΟΣ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ "ΠΑΛΙΟΣ"(ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ ΤΙΣ ΕΝΝΟΙΕΣ).ΤΟΥ ΕΙΠΑ ΝΑ ΡΩΤΗΣΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΤΟΝ ΛΕΝΕ ΠΑΣΧΑΛΗ.(ΣΗΜΕΙΟΤΕΟΝ ΠΑΣΧΑΛΗΣ ΗΤΑΝ Ο ΠΕΘΕΡΟΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΕΘΑΝΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΠΡΙΝ ΑΠΟ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΞΑΦΝΙΚΑ ΟΝΤΑΣ ΥΓΙΕΣΤΑΤΟΣ).ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΔΩΘΗΚΕ ΑΝΤΙΠΑΡΟΧΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΚΑΤΟΙΚΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ.ΦΟΒΗΘΗΚΑ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΡΙΣΟΤΕΡΟ.ΦΩΝΑΞΑ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΤΟΥ ΕΙΠΑ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΕΒΑΛΑ ΚΑΤΩ ΑΠ'ΤΟ ΜΑΞΙΛΑΡΙ ΤΟΥ ΜΩΡΟΥ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΕΣ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ.ΠΙΣΤΕΨΑΜΕ ΟΤΙ ΟΛΑ ΕΙΧΑΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΟΤΑΝ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΦΩΝΑΞΕ ΟΤΙ ΤΩΡΑ "ΑΥΤΟ" ΗΤΑΝ ΣΤΗ ΜΠΑΝΙΕΡΑ.ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΛΕΩ ΤΟ "ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ"ΟΤΑΝ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ "ΑΥΤΟ" ΗΤΑΝ ΞΑΝΑ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΤΟΥ.ΣΥΝΕΧΙΣΑ ΝΑ ΛΕΩ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΟΣΠΟΥ ΗΡΕΜΗΣΕ ΚΑΙ ΚΟΙΜΗΘΗΚΕ.(ΕΜΕΙΣ ΟΧΙ).ΤΟ ΠΡΩΙ ΠΗΓΑΜΕ ΣΤΟΝ ΠΑΠΠΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΙΠΑΜΕ ΤΑ ΚΑΘΕΚΑΣΤΑ.ΜΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΟΤΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ "ΦΕΥΓΟΥΝ" ΞΑΦΝΙΚΑ "ΓΥΡΝΑΝΕ"ΠΙΣΩ ΣΤΑ ΜΕΡΗ ΠΟΥ ΕΖΗΣΑΝ.ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΩΣΕ,ΤΟΥ ΕΔΩΣΕ ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΙΤΣΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΦΥΓΑΜΕ.ΑΠΟ ΤΟΤΕ (ΕΥΤΥΧΩΣ) ΔΕΝ ΞΑΝΑΓΙΝΕ ΤΙΠΟΤΑ.ΚΑΠΟΙΕΣ ΜΟΝΟ ΦΟΡΕΣ ΕΚΛΕΓΕ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥ 'Η ΠΑΡΑΜΙΛΟΥΣΕ(ΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΩΣΕ ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΗ).ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΣΩ ΟΤΙ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΠΑΡΟΛΟ ΤΟ ΦΟΒΟ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΔΕΙΞΑ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΝ ΤΑΡΑΧΗ ΜΟΥ.ΕΠΙΣΗΣ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΧΩΡΙΣ ΚΑΥΓΑΔΕΣ 'Η ΦΑΣΑΡΙΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ.(ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΟΥΝ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΙΣ).ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΜΕ ΑΓΩΝΙΑ ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΒΑΣΩ.