Καλησπέρα παιδιά. Φαίνεται λοιπόν ότι η περιοχή γύρω από τον Ισθμό είναι αρκετά "ιδιαίτερη". Το έχω διαπιστώσει κ εγώ στο παρελθόν κ πιο συγκεκριμένα το προηγούμενο Πάσχα (2002) όταν με είχε φιλοξενήσει για 3-4 μέρες μια φίλη μου της οποίας το πατρικό σπίτι βρίσκεται κοντά στα Εξαμίλια (λίγο έξω από την πόλη της Κορίνθου). Το σπίτι ήταν κοντά σ' ένα μοναστήρι και ήταν το τελευταίο του οικισμού (του οποίου το όνομα μου διαφεύγει).Μετά από καμιά 100στη μέτρα άρχιζε ένα πολύ γραφικό κ περίεργο δασάκι στο οποίο αν περιπλανηθείς για λίγο αρχίζουν να σου δημιουργούνται πολύ παράξενα συναισθήματα. Την πρώτη μέρα που το επισκέφθηκα πήγα εκεί την ώρα που σουρούπωνε κ ειλικρινά νόμιζα ότι βρισκόμουν σε διήγημα του Άρθουρ Μάχεν. Πραγματικά ακόμη κ ο πιο σκληρόπετσος θα ένιωθε αυτήν την φαντασιακή και απόκοσμη αίσθηση που ξεχείλιζε από κάθε γωνιά αυτού του τόσο περίεργου μέρους. Δεν ξέρω, ίσως είμαι κ λίγο υπερβολικός, όντας γεννημένος κ μεγαλωμένος εξολοκλήρου στην Αθήνα, αλλά αυτό που μπορώ να πω είναι ότι έχω επισκεφθεί κ άλλα τέτοια μέρη στην ελληνική επαρχία αλλά τόση εντύπωση δε μου προξένησε κανένα. Βασικά, εκτός από Μάχεν το μέρος θύμιζε και Τόλκιν (το παλιό δάσος στα σύνορα της χώρας των χόμπιτ συγκεκριμένα, αλλά όσο κ αν έψαξα δε βρήκα καμιά γρια-Ιτιά ούτε και ο Τομ Μπομπαντίλ έσκασε μύτη, φαίνεται ότι μόνο χόμπιτ μπορεί να ανεχτεί κ, μεταξύ μας, δεν τον πολυαδικώ) αλλά εμένα μου φέρνει στο νου κ το δάσος που περιγράφει ο Ράντολφ Κάρτερ στο "The Silver Key" του Λάβκραφτ. Είχα μαγευτεί και ήθελα να το εξερευνήσω ολόκληρο αλλά δυστυχώς βράδιαζε κ η παρέα μου δε συμμεριζόταν τη δική μου διάθεση για περιπέτεια κ εξερεύνηση (πρόβλημα που δυστυχώς συχνά αντιμετωπίζω με τις διάφορες παρέες μου). Εντωμεταξύ, τώρα που φέρνω ξανά στο μυαλό μου την όλη φάση, θυμάμαι ότι είχα εντοπίσει κ κάποια περίεργα σημάδια σε κορμούς δέντρων αλλά δεν παίρνω και όρκο για αυτό. Επιπλέον, επιστρέφοντας σπίτι, διαπιστώσαμε με αηδία ότι σε ένα κλαδί κάποιου δέντρου στην είσοδο του δάσους κάποιος η κάποιοι είχαν κρεμάσει ένα ζωάκι το οποίο ήταν είτε αλεπουδάκι είτε σκίουρος είτε γάτα (ειλικρινά παιδιά δε θυμάμαι τι ακριβώς ήταν και μάλιστα το συγκεκριμένο περιστατικό για κάποιο λόγο το είχα απωθήσει από τη μνήμη μου και "επανήλθε" τώρα που τα ξαναθυμήθηκα όλα αυτά).Τελετουργική θυσία, κάποιου είδους αναγνωριστικό "σημάδι" ή απλά πράξη ενός βανδάλου χωρίς καμιά περαιτέρω σημασία; Επιστρέφοντας στο σπίτι η φίλη μου, μου είπε ότι γιʼ αυτό το δασάκι έχουν ακουστεί διάφορες ιστορίες για νεράιδες, ξωτικά, νεραϊδοπαρμένους κ όλα τα σχετικά, αλλά κανείς δεν τις έπαιρνε στα σοβαρά (τι πρωτοτυπία!). Σαν να μην έφταναν όλα τα άλλα εκείνο το βράδυ παρατηρήσαμε κ ένα παράξενο UFOειδές αντικείμενο, από τη βεράντα του σπιτιού, το οποίο ήταν ένα κόκκινο φωτάκι που έκοβε βόλτες πάνω από τον Κορινθιακό αλλά με αφύσικα μεγάλη ταχύτητα για αεροπλάνο. Πάντως δέχομαι ότι σε πολλές περιπτώσεις "θέασης" ΑΤΙΑ αλλά και γενικότερα περίεργων φαινομένων "παίζει" έντονα το ενδεχόμενο της αυθυποβολής, κ ιδιαίτερα σε περιπτώσεις ατόμων λίγο φαντασιόπληκτων (βλέπε την αφεντιά μου). Και για να ολοκληρωθεί η βραδιά επισκεφτήκαμε κ το εξωτικό...Λουτράκι. Εκείνο το βράδυ επικρατούσε πολλή ερημιά κ γενικά η όλη πόλη απέπνεε μια αίσθηση παρακμής, κακογουστιάς κ μιζέριας (αρκετά κοινή βέβαια σε πολλές ελληνικές επαρχιακές πόλεις).Κατοίκους συναντήσαμε ελάχιστους. Βέβαια ήταν και αργά και Μεγάλη Εβδομάδα αλλά άντε τώρα πείσε με εμένα τον αλλοπρόσαλλο ότι δεν είχε λειτουργία το Εσωτερικό Τάγμα του Ντάγκον εκείνο το βράδυ! Εντάξει αστειευόμαστε και λίγο έτσι;