- Πέτρο, ο κόσμος έχει την αντίληψή του για τα όσα συνέβησαν στην Παλλήνη και για τη δική σου συμμετοχή, όποια και να ήταν. Πες μου τι σε έσπρωξε σʼ αυτό το χώρο; - Περισσότερο ήταν η περιέργεια για το άγνωστο. Ήθελα, δηλαδή, να γνωρίσω αυτό που φοβόμουνα. Ίσως να φαίνεται αντιφατικό αυτό που λέω, αλλά αυτό κυρίως που φοβάσαι και δε γνωρίζεις σε προσελκύει. - Ήταν λοιπόν η περιέργεια να γνωρίσεις. Υπήρχε και κάποια άλλη αιτία, υποσχέθηκες στον εαυτό σου κάποια άλλα αποτελέσματα; - Ναι. Βέβαια. Ήταν επίσης το γεγονός ότι θα έκανα εντύπωση στους γνωστούς μου, στους φίλους μου, ίσως κάποια δύναμη παραπάνω, που θα μπορούσα να κάνω… - Μια δίψα δηλαδή για αναγνώριση. - Βέβαια, ναι. - Και με ποια διαδικασία έμπλεξες εκεί; Πως εντάχθηκες; - Αρχικά έγινε ένα συμβόλαιο, αν εννοείτε αυτό. - Πως ήταν η πρώτη συνάντηση, χωρίς να αναφέρεις ονόματα, με τους ανθρώπους που σε μύησαν. Θυμάσαι κάποια συζήτηση; - Ναι, ήταν αρκετά φιλική συνάντηση και μου παρουσίαζαν κάποια αρνητικά στοιχεία για το χριστιανισμό, όπως επίσης ένα σημείο στην αγία Γραφή, ότι καθένας είναι ελεύθερος να κάνει ό,τι θέλει, για να πουν όμως στη συνέχεια ότι όποιος ακολουθήσει το δρόμο του «Κυρίου» θα κερδίσει την αιωνιότητα, αποσπάσματα δηλαδή από την αγία Γραφή που σε προτρέπουν κατά κάποιον τρόπο να τους ακολουθήσεις. - Έχεις ακούσει για το νόμο του Crowley, «κάνε ό,τι θέλεις, αυτός είναι ο νόμος»; - Ναι. - Δηλαδή ζητούσαν μία επιβεβαίωση αυτού του νόμου μέσα στην αγία Γραφή. - Κατά κάποιον τρόπο ναι, γιατί ο Aleister Crowley ήταν ένας από τους μεγαλύτερους μάγους. - Ήταν πατέρας του νεοσατανισμού. Επομένως προσελκύστηκες κατά ένα τρόπο και από την φιλοσοφία ή ιδεολογία. Από το ένα μέρος είναι η χριστιανική πίστη, η οποία κατά την αντίληψή σου τότε δεν ήταν ικανή να σου αποδώσει αναγνώριση, δύναμη κ.τ.λ., να σου ικανοποιήσει την περιέργεια, και εκεί είχες μία δυνατότητα να εκπληρώσεις αυτές σου τις επιθυμίες. Πως συνέχισε αυτή η διαδικασία ένταξής σου; Ύστερα από αυτές τις συζητήσεις έγιναν κάποια άλλα πράγματα; Συμμετείχες κατʼ αρχήν χωρίς να ενταχθείς σε κάποιες τελετουργίες; - Όχι, χωρίς να έχω μυηθεί δεν έλαβα ποτέ μέρος σε τελετή. Το θέμα είναι ότι αρχικά ήταν η περιέργεια, μετά ο ενθουσιασμός και μετά τον ενθουσιασμό η απόφαση να μυηθώ. - Μήπως στην απόφαση να μυηθείς και να ενταχθείς υπήρχαν και άλλοι λόγοι, λόγου χάρη ότι θα προαχθείς πνευματικά και θα υπηρετήσεις την ανθρωπότητα; - Όχι κάτι τέτοιο δεν υπήρχε. - Πες μου πως έγινε η μύηση, σε γενικές γραμμές. - Η μύησή μου έγινε στην περιοχή Σέση. Ήμασταν δύο άτομα μόνο και η μύηση ήταν κάτι αντίστοιχο της βάπτισης του χριστιανισμού, δηλαδή διαβάστηκαν κάποια κείμενα, είπα ότι αρνούμαι τον Χριστιανισμό, ότι δέχομαι σαν κύριό μου τον Σατανά και από κει και πέρα διάλεξα όνομα… - Αρνήθηκες λοιπόν το βάπτισμα, αρνήθηκες το χριστιανικό όνομα, αρνήθηκες τον χριστιανικό ανάδοχο, το νουνό σου, και έδωσες κάποιες υποσχέσεις για κάποιες παραχωρήσεις στο νέο σου κύριο. Από κει και πέρα, τι συνέπειες είχε αυτό για σένα; Μήπως έπρεπε να σε «δέσουν» τρόπον τινά με την ομάδα με κάποια άλλα πράγματα; - Ναι, βέβαια, μετά χρειαζότανε, ήταν απαραίτητο να φέρνεις ψυχές, όπως τις ονόμαζαν, να φέρνεις νέα παιδιά μέσα στο σατανισμό και μʼ αυτό τον τρόπο ανέβαινες βαθμούς, ανέβαινες στην εκτίμηση που σου έχει ο Σατανάς, η εύνοια… - Η εκτίμηση απλώς ή και η πνευματική σου ανάπτυξη; - Δεν θα το ονόμαζα έτσι. - Εντός εισαγωγικών! - Εντός εισαγωγικών, βέβαια. - Η διεύρυνση της συνειδήσεως; - Κατά κάποιον τρόπο ότι θα κέρδιζες κάποια πράγματα, κάποια ξόρκια, κάποια επιπλέον δύναμη. - Και μπορούσες να ικανοποιήσεις πλέον κάθε σου θέληση, σύμφωνα με την υπόσχεση, έτσι δεν είναι; - Ναι. - Πες μου, όλες αυτές οι υποσχέσεις να ικανοποιήσεις την περιέργειά σου, να αποκτήσεις δύναμη, να αναπτύξεις τις γνώσεις σου, ικανοποιήθηκαν, εκπληρώθηκαν οι επιθυμίες σου ή είχες διαφορετικά αποτελέσματα; - Διαφορετικά αποτελέσματα και ποτέ δεν εκπληρώθηκε τίποτα από όσα είχα ζητήσει. - Εκτός από αυτό, από το ότι ούτε δύναμη απέκτησες ούτε τίποτα, αυτά που υποσχέθηκες στον εαυτό σου ή που σου υποσχέθηκαν, είχες αρνητικές ή καταστροφικές συνέπειες από τη συμμετοχή σου; - Ναι, βέβαια υπήρξαν και θα ήθελα να σας πω. θα μου πείτε ότι τη στιγμή που έβλεπες ότι δεν παίρνεις τίποτα, γιατί συνέχιζες. Πίστευα ότι κάποιο λάθος έκανα εγώ στη διαδικασία και δεν τα κατάφερα. - Δηλαδή το σύστημα ήταν σωστό, αλλά εσύ το επιχειρούσες λάθος. και από πάνω έπρεπε να ενοχοποιηθείς, γιατί δεν εφάρμοζες σωστά το σύστημα, γιʼ αυτό και δεν είχες αποτελέσματα! - Ναι, νόμιζα γιʼ αυτό το λόγο είχα αυτές τις αποτυχίες. Πίστευα πως αυτός ήταν ο λόγος που μου δημιουργούσε μια μόνιμη απογοήτευση. Δεν ήθελα να συναναστρέφομαι με κανένα. Ακόμα είχα νιώσει πολύ μακριά και από τους γονείς μου και ένιωθα σαν να υπήρχε τείχος. - Δηλαδή δεν οδηγήθηκες στην πληρότητα την εσωτερική, αλλά στη διαταραχή. - Στη διαταραχή, ναι. - Δεν ένιωθες δηλαδή να εκπληρώνεται οποιαδήποτε επιθυμία σου, την οποία είχες διατυπώσει άλλωστε και σε κάποιο χαρτί που είχες υπογράψει. Τι συνέβη μʼ αυτό το χαρτί; - Αυτό το χαρτί ήταν ένα συμβόλαιο, στο οποίο έγραφες τι θα πρόσφερες και ζητούσες το αντάλλαγμα το αντίστοιχο. - Αυτό που ζητούσες ήταν ανάλογο μʼ αυτό που θα πρόσφερες; - Ναι, βέβαια, κάθε τι που ζητούσες είχε και το τίμημά του. - Αν ζητούσες μεγάλα πράγματα, τι θα μπορούσε να ήταν εκείνο που θα έπρεπε να υποσχεθείς; - Το μεγαλύτερο κατά κάποιο τρόπο που μπορούσες να προσφέρεις ήταν να φέρεις νέα παιδιά μέσα στο σατανισμό, όπως έλεγαν, να φέρεις ψυχές. - Ναι, μήπως με αυτή την ομάδα θέλατε απλώς να προσφέρετε κάτι στον εαυτό σας ή να προσφέρετε κάτι στην κοινωνία; - Ήταν όπως σκέπτεται ένας χριστιανός να βοηθήσει τον συνάνθρωπό του, έτσι ακριβώς υπήρχε αυτή η λάθος σκέψη να ωθήσεις περισσότερο κόσμο στο σατανισμό, γιατί το θεωρούσες σωστό αυτό που ακολουθούσες. - Ναι, μια αντεστραμμένη δηλαδή ηθική. - Ναι, ακριβώς. - Άλλωστε και τα κείμενα, όπως μου είπες ότι μελετούσατε, τη Σατανική Βίβλο, εκεί βλέπουμε καθαρά μία αντεστραμμένη ηθική, μία αντεστραμμένη επί του όρους ομιλία, ένας αντεστραμμένος δεκάλογος κ.ο.κ. Πες μου πως τελικά προβληματίστηκες; - Όπως είπα πριν, σου δημιουργούσε μία μόνιμη απογοήτευση και η μόνη λύση που υπήρχε στο μυαλό μου ήταν η αυτοκτονία. Δηλαδή το έβλεπες σαν λύτρωση από τα προβλήματα. - Δηλαδή όχι μόνο δεν λύθηκαν τα προβλήματα, αλλά δημιουργήθηκαν τρομακτικά αδιέξοδα και σε κάποια στιγμή θεωρούσες ότι η μόνη διέξοδος ήταν η αυτοκτονία. - Έτσι ακριβώς ήταν. Στη συνέχεια έβλεπα τους γονείς μου, ειδικά τη μητέρα μου, που καθότανε και μου μίλαγε με ωραίο τρόπο, όχι τόσο πολύ, όπως θεωρούσα εγώ, να με προσηλυτίσει, για να μου αλλάξει μυαλά ή τη θεωρούσα πωρωμένη. Πωρωμένος υπήρξα εγώ και πιστή υπήρξε η μητέρα μου. Το θέμα είναι ότι έβλεπα γύρω μου τον κόσμο, έβλεπα ότι δεν απομακρύνθηκαν αυτοί από εμένα, αλλά εγώ από αυτούς, γιατί εγώ έστριψα αριστερά και βάδιζα μόνος μου. - Ένα ολοκληρωτικό κοινωνικό ξερίζωμα δηλαδή. - Ναι. - Πες μου, σʼ αυτή την εποχή, είχες εφιάλτες; - Όταν κοιμόμουνα; Διαρκώς! - Δηλαδή τα πνεύματα που επικαλούσουν σε ταλαιπωρούσαν πλέον; - Ναι, και χωρίς να επικαλεσθείς κάποιον υπήρχαν ενοχλήσεις. Και μπορούσα να πω πως φθάσανε σʼ ένα σημείο να είναι 24 ώρες το εικοσιτετράωρο. - Έχεις ακόμη αυτούς τους εφιάλτες; - Ναι, βέβαια. Υπάρχουν ενοχλήσεις ακόμη. Και μάλιστα τώρα που βλέπω ότι συμπιέζεται κατά κάποιον τρόπο, πάει να εμφανιστεί… υπήρξε κακό μέσα μου, γιατί είχα δεχτεί το Σατανά σαν θεότητα. Από ʽκει και πέρα, από τη στιγμή που προσπαθώ και θέλω από μόνος μου να ξεφύγω εντελώς από αυτά, να λυτρωθώ, όπως και να το κάνουμε αντιδρά κατά κάποιον τρόπο και προσπαθεί να κερδίσει και αυτός κάποια θέση μέσα. - Επομένως από πλευράς αυτής της επιρροής νιώθεις μια πνευματική τρομοκρατία, συνεχώς εφιάλτες, οι οποίοι βέβαια με τον καιρό υποχωρούν. Πως τα κατάφερες να μην οδηγηθείς στην αυτοκτονία; - Αυτό που σας έλεγα πριν. Είδα τον κόσμο γύρω μου και λέω, γιατί τόσος κόσμος να είναι καλά και ʽγω να τον θεωρώ λάθος; Να είναι μια χαρά ο κόσμος αυτός και εγώ να τα βλέπω όλα στραβά και να θεωρώ ότι αυτό που ακολούθησα ήταν σωστό και παρʼ όλα αυτά, αυτό που ακολούθησα να με οδηγεί αυτή τη στιγμή στην αυτοκτονία. Έτσι κάθισα και τα σκέφτηκα λογικά και είδα ότι τελικά εγώ έκανα λάθος. - Και τι έκανες ύστερα; - Αποφάσισα να πάω στην Εκκλησία και ας μη μπορούσα να μπω μέσα, ας το πούμε έτσι. - Και όταν εξομολογήθηκες στην αστυνομία, τι ένιωσες; - Ικανοποίηση. Σε κάποια στιγμή νόμισα ότι ήμουν τρελός, ήξερα τις συνέπειες και παρʼ όλα αυτά ένιωθα μια ανακούφιση μέσα μου. - Έχεις μία πολύ πικρή εμπειρία. Ξεκίνησες από κάποιες υποσχέσεις, δεν εξεπληρώθηκαν, αλλά οδηγήθηκες προς την καταστροφή με τη σκέψη να αυτοκτονήσεις και τώρα βρίσκεσαι εδώ και προσπαθείς να ανασυγκροτήσεις τον εαυτό σου. Πες μου, θεωρείς ότι η Εκκλησία είναι για σένα πλέον μονόδρομος, και η μόνη δυνατότητα; - Σίγουρα, πιστεύω ότι αυτή τη στιγμή το μόνο πράγμα που μπορεί να με βοηθήσει είναι ο Θεός. τίποτε άλλο. - Έχεις ακούσει την άποψη ότι όσοι προσπάθησαν να ξεφύγουν από εκεί και δεν έτρεξαν στην εξομολόγηση και στα μυστήρια της Εκκλησίας ή αυτοκτόνησαν ή τρελάθηκαν; - Έτσι γίνεται πάντα, επειδή γνώριζα και κάποια άλλα παιδιά, τα οποία δεν είχαν σχέση με το δικό μας κύκλο. Ασχολήθηκαν από μόνοι τους με βιβλία μαύρης μαγείας. Είχα δύο φίλους, οι οποίοι τρελάθηκαν. (Σημ. Aragorn : Δεν είναι και απόλυτο) - Έχεις ακούσει για κάποιον που αυτοκτόνησε; - Έχουμε ένα περιστατικό, μια κοπέλα στην Κρήτη, που υπήρξε σατανίστρια. - Πες μου, μέσα από όλη την εμπειρία σου, όπως τοποθετείσαι τώρα, από τη θέση που βρίσκεσαι, ποιο μήνυμα θα ήθελες να στείλεις στα νέα παιδιά, αν μπορούσες να γυρίσεις πίσω στην ηλικία εκείνη, ώστε να αποφύγουν αυτό το δρόμο και από αυτή την πικρή εμπειρία που είχες, τι θα έλεγες στα νέα παιδιά; - Να παραδειγματιστούν από αυτό που έπαθα εγώ και να μην χρειαστεί να πάθουν για να μάθουν.