Ο Ναός του Προφήτη Ηλία κτίσθηκε το 1916 στη θέση Στεφάνι στην κορυφή του μεγάλου βράχου απέναντι από το χωριό. Στα χρόνια του εμφυλίου πολέμου 1946-1950 ο Ναός χρησιμοποιήθηκε σαν ορμητήριο του αντάρτικου κινήματος. Έπαθε σημαντικές καταστροφές από τις μάχες του εμφυλίου και τελικά μαζί με την ερήμωση του χωριού μετά την λήξη του εμφυλίου ερήμωσε και αυτός. Στην Δεκαετία του 1980 με πρωτοβουλία και έξοδα του Συλλόγου Πυργιωτών επί προεδρίας του Βασίλη Καραγιώργου ο Ναός ξανακτίσθηκε και σήμερα αποτελεί στολίδι για το χωριό μας. ΠΩΣ ΚΤΙΣΤΗΚΕ Ο ΑΗ - ΛΙΑΣ Κάποιο βράδυ του 1916 ο Βαγγέλης Ανδρεόπουλος ( ο Βαγγελής ) είδε στο όνειρό του τον Άη - Λιά που τον ρώτησε . Είσαι ικανός να κτίσεις μιά εκκλησιά απέναντι στο βράχο ,και χάθηκε. Το πρωί προβληματισμένος το είπε στην γυναίκα του ,και δεν έδωσε συνέχεια. Το βράδυ όμως στο ύπνο του βλέπει ακριβώς το ίδιο όνειρο και ο Άγιος να τον ρωτάει πάλι .Είσαι ικανός να κτίσεις την εκκλησία; Είμαι και θέλω του απάντησε ο Βαγγελής αλλά με τι χρήματα, εγώ είμαι πάμπτωχος. Τότε ο άγιος του λέει . Πήγαινε κάνε έρανο σε όλα τα χωριά και εγώ θα σε βοηθήσω. Είπε το όνειρο του σε όλους τους χωριανούς ,άρχισε να γυρνά από χωριό σε χωριό παρέα με τον Νίκο Χριστογιώργο ,κατάφερε να μαζέψει 25.000 δραχ. Πήγε στην Λαμία βρήκε εργολάβο και έφθασαν στο Στεφάνι .Συμφώνησαν όλοι οι χτίστες ότι πρώτα πρέπει να φτιάξουν την γούρνα με τον ασβέστη για να ξεκινήσουν αλλά δεν είχαν νερό. Για τρεις μέρες κουβάλαγαν νερό από την Κόκκινη βρύση ,αλλά το νερό ήταν λιγοστό και το έργο δεν μπορούσε να προχωρήσει. Ο Βαγγελής δεν μπορούσε να βρει λύση άρχισε να απελπίζεται δεν ήξερε τι να κάνει. Κάποιο από αυτά τα βράδια της αγωνίας , έρχεται πάλι στον ύπνο του ο Άγιος και του λέει .Θα πας στη Φτερόλακα στο χωράφι του Μανιώτη και θα σκάψεις κάτω από το μεγάλο έλατο και εκεί θα βρεις νερό. Το πρωί ξεκινάει με 4-5 άτομα και πάει στο συγκεκριμένο σημείο ,σκάψανε στον έλατο και σε βάθος ενός μέτρου το χώμα άρχισε να γίνεται υγρό ,συνέχισαν ποιο βαθιά και άρχισε να στάζει νερό. Είχε πια νυχτώσει και έφυγαν ,το πρωί που πήγαν πάλι να συνεχίσουν το νερό έτρεχε από την γούρνα, έφτιαξαν ένα αυλάκι και έφεραν το νερό στο μέρος που έκτιζαν την εκκλησία. Συνεχίστηκε έτσι το κτίσιμο της εκκλησίας ,όταν όμως τελείωσε το έργο χάθηκε και το νερό.