Μία γυναίκα είχε τέσσερις κόρες από το Ληξούρι. Ο άνδρας της ήταν πολύ ιδιότροπος. Την έβριζε γιατί γεννούσε κορίτσια και ήταν πολύ στεναχωρημένη. Επισκέφθηκε να πάει να προσκυνήσει τον παπα-Μπασιά, πήρε τα τέσσερα κορίτσια, τα ετοίμασε και στο μικρότερο έβαλε ένα φιόγκο στα μαλλιά της. Όταν έφτασε στον παπα-Μπασιά περίμενε να έρθει η σειρά της γιατί είχε πολύ κόσμο. Όταν ήρθε η σειρά της έμπασε ένα-ένα τα τέσσερα κορίτσια της για να τα ευλογήσει ο παπα-Μπασιάς. Λέει η μάνα : «Τα έφερα παπά μου να τα ευλογήσεις». Τότε ο Άγιος ευλόγησε τη πρώτη και είπε καλώς τη Διονύσαινα, τη δεύτερη, καλώς τη Γιώργαινα και τη τρίτη καλώς την Σπύραινα. Δηλαδή προφήτεψε τα ονόματα των συζύγων των κοριτσιών. Την τέταρτη δεν ήθελε να την ευλογήσει και η μάνα τότε τρόμαξε νομίζοντας πως θα πεθάνει το μικρό και τον παρακαλούσε να την ευλογήσει. Ο Άγιος δεν ευλογούσε Η μάνα τότε επέμενε λέγοντας : «Παπά μου θα πεθάνει το παιδί μου; γιατί δεν το ευλογάς;». Τότε σηκώθηκε ο Άγιος γονάτισε μπροστά στο μικρό κοριτσάκι και του είπε : «ευλόγησον με Αμμά». Η μάνα τρόμαξε περισσότερο με τα λόγια του Αγίου και ρωτούσε τι εννούσε. Τότε ο Άγιος έβγαλε τα στολίδια από τα μαλλιά της μικρής και είπε : «Αυτά δεν χρειάζονται Ηγουμένη των Λεπέδων». Και πράγματι οι τρεις παντρεύτηκαν με τα ονόματα που τους είπε ο Άγιος η δε μικρή έγινε Ηγουμένη των Λεπέδων μετονομασθείσα Ευγενία