Οι Μινωίτες ανακάλυψαν τη... Γερμανία
Ημερομηνία: 16/04/2008
Καταχωριτής: Aragorn
Πηγή: http://www.shootandgoal.com/artman/publish/article_4200.shtml
Ο καθηγητής Εθνολογίας και Ιστορίας του Πολιτισμού Χανς Πέτερ Ντούερ υποστηρίζει ότι η Γερμανία είναι ελληνική... ανακάλυψη. Σύμφωνα με τα πορίσματα της έρευνας του Γερμανού επιστήμονα, οι Μινωίτες ήταν εκείνοι οι οποίοι έφτασαν πρώτοι στη Νόρντφρισλαντ πριν από 3.300 χρόνια.
Στο εν λόγω συμπέρασμα κατέληξε η ομάδα του Ντούερ έπειτα από πολυετείς ανασκαφές στην περιοχή. Μια λόγχη από μπρούτζο, μια μινωική σφραγίδα, κεραμικά δοχεία και αγγεία «εξορύχτηκαν» από τη λάσπη για να μετατρέψουν, εν συνεχεία, «το φερόμενο, μέχρι πρότινος, ως αδιανόητο σε ιστορική πραγματικότητα», όπως σημειώνει χαρακτηριστικά το γερμανικό περιοδικό «Focus».
Η βασιζόμενη στη μέθοδο της νετρονικής ενεργοποίησης ανάλυση των αρχαιολογικών ευρημάτων στο εργαστήριο πυρηνικής φυσικής του πανεπιστημίου της Βόννης απεφάνθη πως αυτά παρασκευάστηκαν περίπου το έτος 1.300 π.Χ., κάπου στις νότιες ακτές της Κρήτης. Άλλωστε, πανομοιότυπα σκεύη έχουν εντοπιστεί μόνο σε ένα ακόμη μέρος της υφηλίου: στον Κομμό, την τοποθεσία ενός μινωικού οικισμού ανατολικά από τα Μάταλα.
Ο Ντούερ βλέπει στα εν λόγω ευρήματα «αναμφίβολες ενδείξεις πως μια κρητική αποστολή στη Βόρεια Θάλασσα πρέπει να είχε λάβει χώρα πριν από περίπου 3.300 χρόνια». Ο Γερμανός δεν διστάζει, μάλιστα, να «χαράξει» και την υποτιθέμενη πορεία των ταξιδευτών, οι οποίοι φέρονται να ξεκίνησαν από το λιμάνι του Κομμού, να κινήθηκαν δυτικά της Πελοποννήσου έως τη νότια Ιταλία και να πέρασαν, εν συνεχεία, βόρεια της Σαρδηνίας μέχρι τη νότια Γαλλία.
Εκεί, κοντά στην περιοχή του σημερινού Μονπελιέ εικάζεται πως πάτησαν πόδι στη στεριά, «αποσυναρμολόγησαν» τα πλοία τους τα οποία και μετέφεραν πάνω σε άμαξες με τη βοήθεια αγελάδων μέχρι το Λα Ροσέλ από όπου συνέχισαν το ταξίδι τους πλωτά μέχρι τη Νόρντφρισλαντ.
«Είναι πολύ πιθανό οι Μινωίτες να έφτασαν στη Β. Θάλασσα, δεν ήταν τόσο δύσκολο», δηλώνει με βεβαιότητα ο Βάλτερ Μπούρκερτ, πρύτανης της Αρχαίας Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης.
Επίκεντρο των ανασκαφών της ομάδας του Χανς Πέτερ Ντούερ αποτέλεσε η περιοχή βόρεια της μικροσκοπικής νήσου Ζίντφαλ στη θάλασσα Βάντεν. Εκεί βρίσκονται τα απομεινάρια του άλλοτε πλούσιου λιμανιού Ρούνγκχολτ, όπου κάτω από ένα στρώμα τύρφης, εντοπίστηκε η πλειονότητα των μινωικής προέλευσης ευρημάτων.
ΤΙ ΟΔΗΓΗΣΕ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑΥΤΙΚΟΥΣ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΘΑΛΑΣΣΑ
Οι επιστήμονες αναρωτιούνται τι ήταν αυτό το οποίο οδήγησε τους Μινωίτες στη Βόρεια Θάλασσα, 2.500 χλμ. μακριά από την πατρίδα τους; Ο καθηγητής Χάρτμουτ Μάτχαουζ υποστηρίζει πως οι Κρήτες ταξιδευτές είχαν βάλει πλώρη αρχικά για την Κορνουάλη όπου υπήρχαν κοιτάσματα κασσίτερου. Το εν λόγω μέταλλο τούς ήταν απαραίτητο, καθώς το αναμείγνυαν με χαλκό, προκειμένου να κατασκευάσουν όπλα και λοιπά αντικείμενα από μπρούντζο. Οι Μινωίτες λέγεται πως αντιμετώπιζαν ήδη από τον 14ο αιώνα π.Χ. σοβαρά προβλήματα λόγω έλλειψης πρώτων υλών, προβλήματα τα οποία εντείνονταν λόγω της εμπόλεμης διαμάχης τους με τους Χετταίους και τους Αιγυπτίους. Ταυτόχρονα, «δίψαγαν» για κεχριμπάρι καθώς και... ξανθά γυναικεία μαλλιά, τα οποία αντάλλαζαν με δικά τους προϊόντα, όπως κρασί, αρώματα, υφάσματα και πολύτιμους λίθους.
Τα ευρήματα της ομάδας του Ντούερ έρχονται να ενισχύσουν την παραπάνω θεωρία, καθώς σε αυτά συγκαταλέγονται, σύμφωνα με αναλύσεις του Πανεπιστημίου του Μπράντφορντ, θυμίαμα από τη Σομαλία, κοπάλη από τη Νοτιοανατολική Αφρική, λαζούλιθος από την Ινδία καθώς και σαλιγκάρια από την Ερυθρά Θάλασσα.
Η ΜΙΝΩΙΚΗ ΣΦΡΑΓΙΔΑ
Κατά πόσο τα επίμαχα ευρήματα προέρχονται από κάποιο ναυάγιο ή από τον τάφο κάποιου Μινωίτη απεσταλμένου, σήμερα, περισσότερα από 3.000 χρόνια μετά, είναι δύσκολο να το πει κανείς μετά βεβαιότητας. Η μινωική σφραγίδα, ωστόσο, την οποία ανέσυρε στο φως η ομάδα του Ντούερ, είναι η πρώτη που εντοπίζεται εκτός του Αιγαίου Πελάγους. Στη μια της όψη εικονίζεται ένας ταύρος και στην άλλη ένα πλοίο με υπερυψωμένη πρύμνη.
Ο Ντούερ υποστηρίζει πως το εν λόγω αντικείμενο χρησίμευε ως φυλαχτό, φοριόταν στον λαιμό ή στον καρπό του χεριού από κάποιον Μινωίτη θαλασσοπόρο και συμβόλιζε τη Λευκοθέα (αρχικά ονομαζόταν Ινώ), τη θεά των αφρών της θάλασσας, η λατρεία της οποίας ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη στην Κρήτη. Σημειωτέον ότι ο Κομμός, ο φερόμενος ως σταθμός προέλευσης των Μινωιτών εξερευνητών, ήταν ένα από τα πρώτα λιμάνια της μινωικής περιόδου.
Γ. ΣΚΑΦΙΔΑ
2 Σχόλια:
Την παραπάνω ανακοίνωση έκανε ο καθηγητής Εθνολογίας και Ιστορίας του
Πολιτισμού Hans – Peter Dorr (Χανς Πέτερ Ντυρ), τον Απρίλιο του 2008!..
Εάν αυτήν την ίδια ακριβώς ανακοίνωση την έκανε ένας δικός μας καθηγητής ή
επιστήμονας, θα είχαν πέσει όλοι πάνω του να τον «φάνε» και να του κρεμάσουν την
ρετσινιά του «εθνικιστή». Εγώ προσωπικά έχω ξαναγράψει πως η Βιέννη επήρε το
όνομα της από την Βιάννου της Κρήτης, όταν άποικοι εκ της Μεγαλονήσου
συνέπτυξαν πρώτοι στην θέση της εμπορικό οικισμό.
Η ερευνητική ομάδα του καθηγητή Ντυρ κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα έπειτα
από πολυετείς ανασκαφές στην προαναφερόμενη περιοχή (Βαττ), στα Βόρεια της
μικροσκοπικής νήσου Ζίντφαλ, στην Θάλασσα Βάντεν. Εκεί ευρίσκονται και τα
υπολείμματα του – άλλοτε πλούσιου – λιμανιού Ρούνγκχολτ κάτω από ένα στρώμα
τύρφης του οποίου ευρέθησαν τα μινωικά απομεινάρια…
Ανάμεσα στα ευρήματα, που στηρίζουν την ανωτέρω άποψη, είναι μια ορειχάλκινη
λόγχη, κεραμικά δοχεία και αγγεία, αλλά το κυριότερο μια μινωική σφραγίδα – η
πρώτη που εντοπίζεται εκτός Αιγαίου.
Στην μια της όψη εικονίζεται ένας ταύρος και στην άλλη ένα πλοίο με υπερυψωμένη
πρύμνη! Ίσως – κατά τον καθηγητή – να ήταν φυλακτό, που φοριόταν στον λαιμό ή
στον καρπό του χεριού. Συμβόλιζε δε την Λευκοθέα (την Ινώ), θεά των λευκών
αφρών της θαλάσσης. η λατρεία της οποίας ήταν ιδιαιτέρως διαδεδομένη στην Κρή-
τη… Ίσως μάλιστα κάποια χαράγματα επί αυτών, αργότερα να αναγνωρισθούν ως
γράμματα της γραμμικής Α. Στα ευρήματα επίσης υπάρχουν θυμίαμα από την νυν
Σομαλία, κοπάλη από την ΝΑ Αφρική, λαζούλιθος από τις μακρινές Ινδίες (1)”,
καθώς και σαλιγκάρια από την Ερυθρά Θάλασσα, όλα προϊόντα που εμπορεύονταν οι
Κρήτες. Αυτά μετέτρεψαν το «φερόμενο έως τότε αδιανόητο, σε ιστορική
πραγματικότητα», έγραψε γι’ αυτό το γερμανικό περιοδικό “Focus”.
Ότι τα ευρήματα παρασκευάσθηκαν περί το 1300 π.Χ. σε εργαστήριο της Νοτίου
Κρήτης απέδειξε το Εργαστήριο Πυρηνικής Φυσικής του Πανεπιστημίου της Βόννης,
με την μέθοδο της νετρονικής ενεργοποιήσεως. (Παρόμοια σκεύη έχουν ευρεθεί
μόνον σε ένα σημείο του πλανήτη, στην αρχαία κρητική πόλη Κομμό, στα Ανατολικά
των Ματάλων).
Ο Ντυρ ισχυρίζεται πως σίγουρα μια κρητική αποστολή το 1300 π.Χ. είχε σταλεί
προς εξερεύνηση της Β. Θαλάσσης. Το ταξίδι της ξεκίνησε από τον Κομμό, πέρασε
Δυτικά της Πελοποννήσου, Νότια της Ιταλίας, Βόρεια της Σαρδηνίας και από εκεί η
κρητική αποστολή έφθασαν έως τις ακτές της νυν Γαλλίας, περίπου όπου σήμερα το
Μονπελιέ, απ’ όπου και συνέχισαν πεζή την εμπορική – επιστημονική αποστολή
τους, κατά τον καθηγητή. Εκεί αποσυναρμολόγησαν τα πλοία τους και τα μετέφεραν
επί αμαξών, που έσερναν βόδια, έως το νυν λα Ροσέλ. Εκεί τα ξανασυναρμολόγησαν
και συνέχισαν πλωτά έως το Νορντ Φρίσλαντ, κατέληξε ο καθηγητής.
Το να έφθαναν οι Μινωίτες έως την Β. Θάλασσα, γι’ αυτούς δεν θα ήταν τόσο
δύσκολο, υπερθεμάτισε ο πρύτανης της Αρχαίας Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο της
Ζυρίχης Βάλτερ Μπούκερτ (2)!
Σημειώστε δε, πως στην περιοχή αυτή ομιλείται μια διάλεκτος, η φριζική (frysk), που
ανήκει σε μια παμπάλαια δυτική γερμανική ομάδα πληθυσμού, τους Φρίζες, όπως
τους λεν. Αυτοί δεν είναι παρά οι αρχαίοι Έλληνες (Μακεδονο-Θράκες Φρύγες), που
έφυγαν από τις πανάρχαιες εστίες τους, στην Μ. Ασία και τον Πόντο, και κατοίκησαν
έπειτα από περιπέτειες τις Βόρειες χώρες της Ευρώπης (εξ αυτών οι Φράγκοι, η
Μπρυζ του Βελγίου, κλπ.). Κάποιοι εξακολουθούν να λένε πως η φριζική ανήκει στις
ινδοευρωπαϊκές γλώσσες, όταν η θεωρία του ινδοευρωπαϊσμού έχει προ πολλού
καταπέσει! Πάντως η φριζική έχει κοινά στοιχεία με την ολλανδική (και την αγγλική)
και έχει γραπτά κείμενα από τον 10ο μ.Χ. αι. Στην δε επαρχία Φρίσλαντ (Friesland)
της Ολλανδίας, περίπου 440.000 άτομα μιλάνε ακόμη την φριζική διάλεκτο! Εξ
αυτών, οι περίπου 350.000 την δηλώνουν και ως μητρική γλώσσα τους!
Είναι επίσης γνωστό, πως οι Μινωίτες Κρήτες έφθαναν έως την Κορνουάλλη για να
πάρουν κασσίτερο, που τους ήταν απαραίτητο, να το αναμείξουν με χαλκό, για να
κατασκευάσουν όπλα και άλλα αντικείμενα από ορείχαλκο, λέει ο καθηγητής
Χάρτμουτ Μάτχαουζ. Επίσης, έπαιρναν από την Β. Ευρώπη κεχριμπάρι και έδιναν
κρητικά κρασιά (οι Ευρωπαίοι τότε αγνοούσαν την τέχνη του κρασιού), αρώματα,
υφάσματα και πολύτιμους λίθους.
Πράγματι, τον 14ο αι. π.Χ. οι Κρήτες είχαν αυξημένες ανάγκες όπλων. για να
αντιμετωπίσουν τις πολεμικές διαθέσεις των Αιγυπτίων και των Χετταίων. Και γι’
αυτά οι πρώτες ύλες που χρειάζονταν, δεν υπήρχαν στο νησί τους.
ΠΗΓΕΣ: Eφημερίδα ‘Έθνος», εφημερίδα του Πανεπ. Κύπρου, εφημερίδα-Κέρδος
I3.4.2008., Λεκάκης Γ. «Ο Πόντιος Γάλλος, οι Γάλλοι, or Γαλάτες και οι Φρύγες
Φράγκοι», άρθρο στην εφημερίδα ‘Ελληνική Αγωγή’.
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
(1) Κατά τον Ενήμερο, ότι οι Κρήτες είχαν εγκατασταθεί στο νησί Παγχαία στον
Ινδικό Ωκεανό, όπου και έκτισαν ιερό ναό αφιερωμένο στον κορυφαίο θεό τους τον
Δία.
(2) Πρόκειται για τον συγγραφέα του βιβλίου «Αρχαίος Ελληνικός Πολιτισμός-Η
επίδραση της Ανατολής», (μτφρ. Αμ. Α. Λογιάκη. εκδ. Παπαδήμα*) το οποίο
υποστηρίζει ότι στην «ανατολίζουσα περίοδο* (μέσα 8ου -μέσα 7ου αι. π-Χ.) – αυτήν
που λέμε ομηρική εποχή – η ελληνική θρησκεία και λογοτεχνία επηρεάσθηκε από
ανατολικά πρότυπα! Και του βιβλίου -Η οριενταλιστική εποχή στην ελληνική
θρησκεία και λογοτεχνία (του I984).
Γιώργος Λεκάκης Συγγραφέας – Λαογράφος
Ιστοτόπος : erevna-enimerwsi.blogspot.com
Βρείτε μας και εδώ : https://twitter.com/Paranormap