Καλημέρα, Θα σας περιγράψω κάτι που είδαμε εγώ και η γυναίκα μου το Σάββατο (12/3) το βράδυ. Γυρίζουμε στο εξοχικό μας το οποίο βρίσκεται λίγο έξω από τη Καλαμάτα στο χωριό Αρχοντικό Αβίας. Το χωριό απέχει περίπου 7-8 χιλιόμετρα από τη Καλαμάτα και βρίσκεται Νοτιοανατολικά (στο κεντρικό πόδι της Πελοποννήσου). Η ώρα ήταν 8:30 είχαμε τελειώσει λοιπόν την βόλτα μας, είχαμε παρκάρει το αυτοκίνητο και αναβαίναμε την εξωτερική σκάλα του σπιτιού για να μπούμε μέσα. Όπως ανεβαίναμε τη σκάλα, κοιτάζω τον ουρανό με κατεύθυνση Ανατολικά (γωνία περίπου 60 μοίρες) και βλέπω ένα έντονο ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ φως να φέγγει σαν άστρο. Ο "Άρης" λέω, "Κοίτα πόσο δυνατά φέγγει απόψε!" ήταν η πρώτη μου φράση. Αποκλείεται όμως ξανασκέφτηκα. Πως είναι δυνατόν να φέγγει τόσο δυνατά να έχει τόσο έντονο ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ φως, και να βρίσκεται σε αυτή τη θέση! Η γυναίκα μου παρατηρεί ότι κινείται. Όχι λέω δεν είναι δυνατόν να κινείται! Συνεχίζουμε λοιπόν και παρατηρούμε ότι μετατοπίζεται ελαφρώς δεξιά και αριστερά, το φως να σβήνει και να ανάβει 2-3 φορές αλλά να δίνει την αίσθηση όχι ότι σβήνει αλλά ότι το φως κινείται στο άξονα το σώματος το οποίο το φέρει, όπως ακριβός ο φάρος. Μια ανατριχίλα με διαπερνά. Το φως ξαναδυναμώνει και μας δίνει την εντύπωση ότι αρχίζει να κινείται πολύ αργά βόρεια προς Καλαμάτα. Τρέχουμε μπαίνουμε στο σπίτι και αρπάζοντας τα κιάλια βγαίνουμε και οι δυο στο μπαλκόνι. Το φως μένει σχεδόν ακίνητο ή κινείται ελαφρώς (δεν είμαι σίγουρος) για μισό λεπτό και μετά αρχίζει να κινείται πολύ γρήγορα βόρεια βορειοδυτικά προς Καλαμάτα. Αφού διανύει μια μεγάλη απόσταση 3-4 χιλιόμετρων μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα απότομα σταματά. Το φως περιστρέφεται στον άξονα του και αρχίζει να πέφτει ώσπου χάθηκε πίσω από έναν γειτονικό λόφο. Να σημειώσω ότι τα σκυλιά της περιοχής είχαν τρελαθεί να γαβγίζουν, κάτι που μας έκανε εντύπωση. Μείναμε αρκετή ώρα στο μπαλκόνι περιμένοντας κάποια "συνεχεία" αλλά μάταια. Τράβηξα μια φωτογραφία αλλά λόγω της ταραχής μου βγήκε πολλή θολή.