(Η ακόλουθη διήγηση προέρχεται από το βιβλίο του Θεσσαλονικιού φυσικού Διονυσίου Φαρασιώτη). Σε κάποιο καιρό βρέθηκα και πάλι στο Άγιο Όρος. Εντυπωσιασμένος από το πρόσωπο του γέροντα Παϊσίου, πήρα να διαβάσω ένα βιβλίο που είχε γράψει, το βίο του π. Αρσενίου από τα Φάρσαλα της Καππαδοκίας. Κλείστηκα σε ένα κελί της μονής Κουτλουμουσίου και αφοσιώθηκα στη μελέτη. Διάβαζα και εντυπωσιαζόμουνα. «Ρε, παιδί μου», σκεφτόμουν, δεν έχουν μόνο οι γιόγκι δυνάμεις. Και τούτος εδώ ο παπάς πρέπει να ήταν μεγάλος γιόγκι», σκεφτόμουνα. Ενώ είχα διαβάσει προηγουμένως διάφορα ινδουιστικά βιβλία για τη ζωή κάποιων μεγάλων γιόγκι, πρώτη φορά διάβαζα για κάποιο χριστιανό άγιο. Απορούσα : «ʼώστε υπάρχουν και στην Ελλάδα και στο χριστιανισμό τόσο πολλοί εξελιγμένοι πνευματικά άνθρωποι!». (Τότε δεν ήμουν σε θέση να ξεχωρίσω τη μεγάλη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα σε έναν ορθόδοξο άγιο και σε ένα ινδουιστή γκουρού. Μου φαινόταν το ίδιο.) Συνέχιζα το διάβασμα με όλο και περισσότερο θαυμασμό από την αγία ζωή του π. Αρσενίου. Ξαφνικά άρχισα να ακούω κρότους μέσα στο δωμάτιο. Σαν να έσκαγαν μικρά δυναμιτάκια στον αέρα. Πετάχτηκα έκπληκτος και κοίταζα με ανησυχία και απορία γύρω μου. Δεν μπορούσα να εντοπίσω τίποτα. Οι κρότοι συνεχίστηκαν μπροστά στο πρόσωπό μου, δίπλα στο αυτί μου, πάνω, κάτω, δεξιά, αριστερά. Μέρα μεσημέρι. Κοιτούσα σαν χαζός γύρω μου. Ήμουν φοβισμένος. Έφυγα από το δωμάτιο και πήρα το μονοπάτι για το κελί του π. Παϊσίου. - Γέροντα, το και το μου συνέβη, του είπα ανήσυχος. Γέλασε. - Μη φοβάσαι! Το ταγκαλάκι (δηλ. ο δαίμονας) σε πειράζει. Είδε την ωφέλεια στη ψυχή σου από το βιβλίο και προσπάθησε να σε σταματήσει. Μην ανησυχείς, δεν είναι τίποτα. Με σταύρωσε και με έδιωξε ήρεμο. «Λες να υπάρχει διάβολος στʼ αλήθεια, όπως μου λέει ο γέροντας;», αναρωτιόμουνα στο δρόμο. Φυσικά δεν είχα δεχτεί την εξήγηση που μου έδωσε. «Διάβολος στον 20ο αιώνα;». Δεν το χωρούσε το μυαλό μου. Δεν το σήκωνε η κουλτούρα μου, η μόρφωσή μου, η ιδεολογία μου. Μου φαινόταν πολύ τραβηγμένο. Από την άλλη μεριά όμως τι ήταν εκείνο που έγινε; Αμηχανία… Απορία…