Μία από τις κατηγορίες των εξωγήινων που κινούνται ανάμεσά μας είναι οι Men in Black, οι οποίοι είναι συνήθως ντυμένοι, όπως φανερώνει το όνομά τους στα μαύρα, και σε σπάνιες περιπτώσεις φοράνε καρό πουκάμισα. Είναι αξιοσημείωτο ότι το καλοκαίρι φοράνε χειμωνιάτικα ρούχα, ενώ το χειμώνα καλοκαιρινά. Η φωνή τους είναι άλλοτε βραχνή και άλλοτε ηλεκτρονική. Συνήθως κινούνται ανά δύο ή τρεις, με μαύρες Μπούικ ή Κάντιλακ της δεκαετίας του ʽ40 και αυτά τα αυτοκίνητα είναι πάντα καινούργια. Από τις μαρτυρίες που έχουν συναχθεί μέχρι σήμερα για τους Men in Black προκύπτει ότι αυτοί γνωρίζουν μέχρι και την πιο ασήμαντη λεπτομέρεια, όχι μόνο την εμπειρία με UFO ή εξωγήινους των αυτόπτων μαρτύρων που επισκέπτονταν, αλλά ακόμα και όλες τις λεπτομέρειες της ζωής τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις η συμπεριφορά τους είναι αινιγματική, όπως όταν αγνοούν σε τι χρησιμεύει ένα στυλό, τι είναι τα έπιπλα κ.λ.π. Όμως, ακόμα και όταν αποχωρούν από το σπίτι του μάρτυρα που έχουν επισκεφθεί, σʼ αυτό συμβαίνουν διάφορα παράδοξα φαινόμενα, κυρίως σε ηλεκτρικές συσκευές που παθαίνουν ανεξήγητες βλάβες, ηλεκτρονικά ρολόγια που δουλεύουν ακανόνιστα κ.λ.π. Σε σπάνιες περιπτώσεις επισκέπτονται άτομα, τα οποία μετά από μερικές ώρες ή μέρες αντικρίζουν ένα ΑΤΙΑ ή έχουν κάποια εμπειρία με εξωγήινους. Αυτό το γεγονός επιβεβαιώνει την άποψη ότι σε ορισμένες τουλάχιστον περιπτώσεις οι εξωγήινοι επιλέγουν τα άτομα τα οποία θα παραστούν μάρτυρες της θέασης ΑΤΙΑ. Η πρώτη ένδειξη ότι κάτι το παράδοξο είχε συμβεί στην περιοχή Κυπαρισσίας Πελοποννήσου προήλθε από το γεγονός, ότι όταν ο μάρτυρας Γιάννης Β. , που για ευνόητους λόγους, δεν θέλει να καταστούν γνωστά τα στοιχεία του, το πρωί της Μ. Πέμπτης 24 Απριλίου αυτού του έτους, όταν πλησίαζε στο κτήμα του στο οποίο εκτρέφει αιγοπρόβατα και μοσχάρια, το ραδιόφωνο του αυτοκινήτου του σταμάτησε απότομα να λειτουργεί. Όταν έφθασε στο κτήμα του με απορία παρατήρησε ότι ο Κεμάλ, όπως αποκαλεί τον σκύλο του που φυλάσσει το κτήμα, δεν ήταν στην θέση του, αλλά αφού τον αναζήτησε, τον βρήκε σε απόσταση δύο χιλιομέτρων μακριά από το κτήμα. Τότε συνάντησε ένα συγχωριανό του, που είχε και αυτός κτήμα με ζώα, και τον πληροφόρησε ότι τα ζώα είχαν σπάσει τον ένα τοίχο του στάβλου που ήταν και είχαν εξαφανιστεί. Μετά από λίγο συνάντησε ένα θείο του, που και αυτός είχε εκεί κοντά κτήμα με ζώα και έγινε ο παρακάτω διάλογος. -Καλημέρα θείε, τι κάνεις; -Καλημέρα είμαι καλά, αλλά κάτι παράξενο συμβαίνει σήμερα στην περιοχή μας, αλλά δεν ξέρω τι είναι αυτό. -Γιατί το λες αυτό θείε; -Κάθε μέρα, σαρανταπέντε χρόνια αρμέγω τα πρόβατά μου, αλλά σήμερα είναι τόσο τρομαγμένα, δεν ξέρω από τι, που δεν στέκονται να τα αρμέξω. -Και εγώ θείε βρήκα τον Κεμάλ μακριά από το κτήμα. Μετά από αυτό τον διάλογο ο μάρτυρας επέστρεψε στο αυτοκίνητό του, στο οποίο είχε δέσει τον Κεμάλ, αλλά αυτός ήταν σαν λυσσασμένος, και προσπαθούσε να κόψει το σχοινί του. Επειδή ο μάρτυρας φαντάστηκε ότι ο Κεμάλ θα είχε μυριστεί κάποιο αγριογούρουνο ή τσακάλι πήρε από το αυτοκίνητο του το ντουφέκι του, και έριξε μερικές σφαίρες στον αέρα. Μετά ήλθε ένα άτομο που τον βοηθούσε το πρωί στις δουλειές του κτήματος, και του είπε να ταΐσει τα ζώα, γιατί αυτός έπρεπε να σφάξει δεκαπέντε αρνιά για το Πάσχα. Αφού έσφαξε πέντε αρνιά και άναψε ένα τσιγάρο, για να κάνει ένα μικρό διάλειμμα για να ξεκουραστεί, παρατήρησε με μεγάλη απορία, ότι τα πουλιά που αυτή την περίοδο κάθε πρωί κελαηδούσαν σήμερα ήταν σιωπηλά. Σε λίγο ήλθε και ο εργάτης του και τον ενημέρωσε ότι τα ζώα έχουν αγριέψει πάρα πολύ και δεν μπορεί να τα ταΐσει. Αφού έσφαξε και τα υπόλοιπα αρνιά, και μέχρι να τα ετοιμάσει ο εργάτης του, πήρε τη μηχανή του, μια βέσπα, για να μεταβεί στο κτήμα του θείου του, για να μάθε αν τελικά βρήκε τα γουρούνια του. Όμως, όταν εξήλθε στο δρόμο, αντίκρισε ένα μαύρο τζιπ, μάρκα Τσερόκι, που είχε σταματήσει δεξιά στον δρόμο. Αμέσως σταμάτησε, κατέβηκε από τη βέσπα, και μετάβηκε στο τζιπ, το οποίο είχε πινακίδες Θεσσαλονίκης. Όταν έφθασε στο τζιπ παρατήρησε, ότι μέσα σε αυτό ήταν δύο άτομα ηλικίας περίπου 40-45 ετών, γεροδεμένοι, με λείο πρόσωπο, και ο ένας είχε γκρίζα μαλλιά και ο άλλος ήταν φαλακρός. Και έγινε ο παρακάτω διάλογος: -Τι έγινε βρε παιδιά; Τι ψάχνετε; Τα δύο άτομα δεν απάντησαν, και απλώς τον κοίταξαν παράξενα. -Μήπως θέλετε βοήθεια; -Σταματήσαμε να ξεκουραστούμε -Εδώ μέσα στην ερημιά του δρόμου; Στα τρία χιλιόμετρα προς τα επάνω, υπάρχει ένα χωριό με αρκετά μαγαζιά για επισκέπτες. -Περιμένουμε κάποιο άτομο. -Καλά. ʼντε γεια σας. Εκείνο όμως που έκανε μεγάλη εντύπωση στον μάρτυρα ήταν το γεγονός ότι ενώ είχε πολύ ζέστη, αυτός μάλιστα ήταν μόνο με φανελάκι, αυτά τα δύο άτομα φορούσαν μαύρα χειμωνιάτικα κουστούμια και μαύρα μάλλινα γιλέκα. Τότε ο μάρτυρας μετάβηκε για μερικά λεπτά στο κτήμα του θείου του και επέστρεψε πάλι στο σημείο που είχε συναντήσει τους Μ.Ι.Β., οι οποίοι όμως δεν ήταν εκεί. Οι επόμενες ημέρες κυλούσαν φυσιολογικά, μέχρι την Δευτέρα του Πάσχα, που κατά τις 7:30 περίπου το βράδυ μαζί με την αρραβωνιαστικιά του είχαν καθίσει σʼ ένα καφενείο της Καλαμάτας. Ξαφνικά από το διπλανό τραπέζι ένα άτομο φώναξε ότι παρατηρεί ένα αεροπλάνο να φλέγεται, και ότι θα πέσει στη θάλασσα. Όπως ήταν φυσικό, όλοι ξαφνιάστηκαν, και κοίταξαν αμέσως στον ουρανό, και όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο μάρτυρας, είδε ένα αντικείμενο σχήματος πούρου, και κάποιο άλλο άτομο φώναξε ότι αυτό που βλέπουν είναι ΑΤΙΑ. Αμέσως άρχισαν να τηλεφωνούν από τα κινητά τους, άλλος στην αστυνομία, άλλος στο λιμενικό, άλλος στην αεροπορική βάση είναι εκεί κοντά, άλλος στο σύνταγμα πεζικού και το ΑΤΙΑ, που ήταν σε ύψος 500-600 μέτρα, είχε μήκος 25-30 μέτρα και διάμετρο 2-3 μέτρα παρέμενε ακίνητο στον ουρανό. Σε ελάχιστα λεπτά κατέφθασαν στην παραλία 3 περιπολικά της αστυνομίας και ο μάρτυρας, που βρέθηκε δίπλα σʼ ένα από αυτά, άκουσε ένα αστυνομικό να αναφέρει μέσω του ασυρμάτου, στο κέντρο τα εξής: ”Αυτό είναι ούφο χίλια τα εκατό και πρέπει να ενημερώσετε τον στρατό και την αεροπορία. Ο κόσμος είναι τρομοκρατημένος και δεν ξέρουμε τι να κάνουμε. Πώς είναι τα μαχητικά αεροπλάνα;” Πολύ σύντομα παρατήρησαν ένα σμήνος από 8 τουλάχιστον μαχητικά αεροπλάνα να πετούν στην περιοχή, και επί πλέον υπήρχαν δύο ελικόπτερα Χιούι, και δύο σκάφη του λιμενικού περιπολούσαν κοντά στο λιμάνι, αλλά ήδη το ΑΤΙΑ είχε «σβήσει» στο σημείο που ήταν και προφανώς είχε εισέλθει σε άλλες διαστάσεις. Αργότερα κατά τις δέκα περίπου το ίδιο ο μάρτυρας μαζί με την αρραβωνιαστικιά του επισκεφθήκανε τον κουμπάρο τους και όταν εξήλθαν από την οικία του κατά τη μία το βράδυ, παρατήρησαν στο απέναντι βουνό το ίδιο πάλι ΑΤΙΑ, το οποίο όμως αμέσως, όπως και την προηγούμενη φορά εξαφανίστηκε, καθώς το πλησίαζαν δύο μαχητικά αεροσκάφη τύπου Μιράζ. Η επόμενη ημέρα η Τρίτη κύλησε φυσιολογικά, αλλά την Τετάρτη καθώς μετάβαινε στο κτήμα του ο μάρτυρας συνάντησε πάλι στο ίδιο σημείο που ήταν την Μ. Πέμπτη, το ίδιο μαύρο τζιπ με πινακίδες τώρα του νομού Ηλείας. Σημειωτέον ότι ο μάρτυρας που είχε σημειώσει στην πρώτη συνάντηση με τους Μ.Ι.Β. το νούμερο κυκλοφορίας, σημείωσε και το καινούργιο νούμερο που είχαν τώρα, και από σχετική έρευνα που έκανε προέκυψε ότι το ένα νούμερο ήταν ανύπαρκτο, ενώ το άλλο ανήκει σʼ ένα αγροτικό φορτηγάκι μάρκας MAZDA, το οποίο όμως δεν κυκλοφορεί τους τελευταίους 6 μήνες γιατί έχει τρακάρει σοβαρά. Όμως αυτή τη φορά ο μάρτυρας παρατήρησε ότι μέσα στο τζιπ υπήρχαν 3 Μ.Ι.Β. Τότε πήρε την απόφαση να παίξει μαζί τους. Έβαλε το χρονόμετρο του κινητού του να κτυπήσει σʼ ενάμιση λεπτό. Τους πλησίασε και δήθεν αδιάφορα συζητούσε μαζί τους διάφορα θέματα και όταν κτύπησε το κινητό του προσποιήθηκε ότι μιλάει για ένα λεπτό μʼ ένα φίλο του και μετά το έκλεισε. Μετά άφησε το κινητό στο αυτοκίνητο του, πήρε τα τσιγάρα μαζί του και ζήτησε να του δώσουν ένα στυλό για να σημειώσει στο πακέτο με τα τσιγάρα κάτι που θυμήθηκε. Τότε εκείνοι του απάντησαν ότι δεν ξέρουν τι είναι ο στυλός και τον ρώτησαν τι είναι αυτό που κρατάει στο χέρι του. Τους απάντησε ότι είναι τσιγάρα μάρκας ASSOS Lights και προσφέρθηκε να τους κεράσει. Αυτοί του απάντησαν δεν καταλάβαιναν τι τους έλεγε, και το πιο αξιοσημείωτο είναι ότι η φωνή τους ήταν βαριά και συλλαβιστική, όπως η παρακάτω απάντηση: Δεν-ξέ- ρω τι εί -ναι – αυ- το. Ο μάρτυρας άρχισε να γελάει, με τον τόνο των απαντήσεών τους, μπήκε στο αυτοκίνητο του και αναχώρησε και όπως παρατήρησε από τον καθρέπτη του αυτοκινήτου του, και αυτοί ξεκίνησαν για να φύγουν. Ξαφνικά ο μάρτυρας ανέπτυξε μεγάλη ταχύτητα με σκοπό να τους αναμένει στο ύψωμα της μεθεπόμενης στροφής, γιατί εκεί δεν μπορούσαν να δούνε ότι είχε σταματήσει, γιατί σκόπευε να τους αιφνιδιάσει και να τους πυροβολήσει μʼ ένα 22άρι περίστροφο που είχε. Όμως αφού πέρασαν αρκετά λεπτά, χωρίς να διέλθουν από το σημείο που τους ανέμενε, σε ελάχιστα λεπτά επέστρεψε στο σημείο που τους είχε συναντήσει, αλλά δεν ήταν πλέον ούτε εκεί. Σωκράτης Αικατερινίδης