Από τα παιδικά μας χρόνια ακούγαμε αυτές τις ιστορίες (Σημ. Aragorn : Η κόρη του Μανώλη Κεφαλάκη αναφέρεται στις ιστορίες του πατέρα της για αρχαιολογικούς θησαυρούς και άγνωστες τεχνολογίες στα Αστερούσια όρη). Στη πορεία της ζωής μας βιώσαμε και εμείς κάποια πράγματα κάποιες καταστάσεις. Είδαμε αρκετά πράγματα. Πολλές φορές πίστευα ότι ο πατέρας μου ήταν υπερβολικός σε αυτά που έλεγε προσπαθούσα όμως σαν παιδί, να καταλάβω αν πραγματικά αυτά που λέει είναι αλήθεια. Μέχρι που ένα όνειρο, ένα όνειρο πολύ συγκλονιστικό με έκανε να πιστέψω ότι ο πατέρα μου δεν είναι τρελός. Ένα όνειρο που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Βλέπω ότι βρέθηκα σε μία περιοχή που είναι λίγο πιο πέρα από τον Τσούτσουρα, στον Κρασά. Το τετράδιο που έχει ο μπαμπάς μου (Σημ. Aragorn : Ένα είδος ημερολογίου) αναγράφει γιʼ αυτή την τοποθεσία με κάθε λεπτομέρεια, όπως εγώ είχα δει στο όνειρο. Βρέθηκα σε ένα δέντρο που λέγεται σκοίνο. Από τη νότια πλευρά του σχοίνου υπήρχε μία πλάκα. Σηκώνω τη πλάκα, προχωράω, ήτανε στενό το άνοιγμα της σπηλιάς που βρέθηκα. Όπως προχωρούσα συναντάω μία τεράστια αίθουσα, σπηλιά ήτανε σε στυλ σπηλιάς, ανατολικά υπήρχε η Αγία Τράπεζα με τα άγια δισκοπότηρα ολόχρυσα. Από τη πλευρά της Αγίας Τράπεζας υπήρχανε πάρα πολλά χρυσά αντικείμενα και η οικογένειά μας γύρω γύρω από αυτά τα πράγματα. Ήτανε μεταξύ ύπνου και ξύπνιου σαν ένα όραμα. Αυτό το όνειρο το είδα επί τρεις φορές. Όταν ήρθαμε να μοιράσουμε την περιουσία μας εδώ πέρα, ότι ήτανε να πάρει ο καθένας, παίξαμε κλήρους. Εγώ δεν γνώριζα που είναι αυτό το χωράφι. Όταν λοιπόν ξύπνησα ήμουν πολύ ταραγμένη και διηγήθηκα το όνειρο σε όλους που ήμασταν εδώ. Φώναξα πρώτα στο μπαμπά μου : «Μπαμπά έλα να σου πω ένα όνειρο που είδα, που ήταν μεταξύ ξύπνιου και ύπνου». Ανάφερα ένα κομμάτι από το όνειρο και με είπε : «Περίμενε», και φέρνει ένα τετράδιο που ο γραφικός χαρακτήρας ήταν δικός του και όλα αυτά που αναγράφονται ασχέτως αν μερικοί άνθρωποι αμφισβήτησαν τα γραμμένα. Ακριβώς το όνειρο που είδα αναγραφόταν στο τετράδιο αυτό. Τοποθεσίες, από πού θα μπούμε, από πού θα βγούμε, σε πόσα μέτρα βάθος, τι αντικείμενα υπάρχουν. Μοιράζουμε λοιπόν τις περιουσίες μας, αυτά τα λίγα που έχουμε, και πέφτει σε μένα ο κλήρος αυτό το οικόπεδο. Επί τρεις φορές που παίχτηκαν οι κλήροι έπεσε σε μένα αυτό το κομμάτι. Και με λέει ο μπαμπάς : «Βάσει αυτού του ονείρου σου μπορείς να με πας σε αυτό το κομμάτι να μου το δείξεις;». Ο μπαμπάς μου γνώριζε φυσικά ποιο είναι το κομμάτι αυτό που εγώ είδα το όνειρο και τον πήγα. Όντως υπήρχε το δέντρο που λέγετε σχοίνος και η πλάκα. Αυτό το οικόπεδο ανήκει σε μένα τώρα.