Πριν από ένα χρόνο είχαμε δει την ταινία «Λευκός θόρυβος» και είχε κάποια έξτρα στα οποία έδειχνε πως θα φωνάξουμε τα πνεύματα. Έτσι λοιπόν ηχογραφήσαμε με το κινητό μας, ανοίξαμε τη βρύση γιατί έτσι έλεγε και ακούσαμε κάποιες φωνές. Το παρατήσαμε βέβαια δεν το ξανακάναμε αλλά μετά με τη συζήτηση, με μια παρέα που είμαστε εδώ και το συζητήσαμε είπαμε την εμπειρία μας και το ξανακάναμε. Από τότε κάναμε διάφορες ηχογραφήσεις και ακούγαμε πολλά πράγματα μέσα στο σπίτι, δηλαδή ακούγαμε κάποια φωνή να κλαίει, να λέει : «Άγιος Νικόλας», καθαρά μιλάμε. Το σπίτι είναι ιδιοκτησία μου, η ιστορία του δεν έχει κάτι περίεργο. Το μόνο που έχει γίνει είναι πως πριν πέντε χρόνια είχε γίνει κάποια αυτοκτονία, είχε αυτοκτονήσει ένα συγγενικό μου άτομο, δεν θα ήθελα να πω παραπάνω, μόλις σαράντα χρονών. Η αυτοκτονία δεν είχε συμβεί μέσα στο σπίτι αυτό. Αλλά γιατί το λέω; Γιατί κάθε φορά που κάναμε ηχογράφηση μας απαντούσε με το όνομα… λέγαμε : «Πως σε λένε;» και απαντούσε με το όνομα του συγγενή που χάθηκε. Ένα συγγενικό μου άτομο, όταν φώναξε το άτομο αυτό, άρχισε να κλαίει πάρα πολύ. Πολύ που δεν το πιστέψανε όλο αυτό που κάναμε και όταν ήταν μπροστά και κοροϊδεύανε βάζανε τα κλάματα και αυτοί και είδανε κάποιες σκιές μέσα στο σπίτι. Εγώ δεν λέω ότι ήτανε κάτι αλλά όσες φορές το ηχογραφούσαμε και το ρωτούσαμε μας απαντούσε με φωνές ή με γέλια ή με κλάματα.