Το 2004 τον Αύγουστο ετοιμαζόμουν για την εξεταστική του Σεπτεμβρίου και διάβαζα συνεχώς. Ένα βράδυ διάβαζα στην κουζίνα του πατρικού μου και όταν τελείωσα το διάβασμα, κατά τις 2 τα ξημερώματα,πήγα για ύπνο. Στο υπνοδωμάτιο κοιμόμουν εγώ και η αδερφή μου. Τα κρεββάτια μας ήταν κολλητά το ένα δίπλα στο άλλο, λόγο έλλειψης χώρου, και έτσι κοιμόμαστε πάντα πολύ κοντά η μία με την άλλη. Κάποια στιγμή μέσα στον ύπνο μου ένοιωσα πολύ έντονα μία ανάσα στο πρόσωπό μου και ξύπνησα νομίζοντας ότι είναι η αδερφή μου. Ανοίγοντας τα μάτια μου είδα έναν νεαρό πολύ μελαχρινό με μαύρα γιαλιστερά μάτια να με κοιτάζει αγριεμένος σαν να τον είχα ενοχλήσει. Μέχρι να ανοιγοκλείσω τα μάτια μου είχε εξαφανιστεί. Θεωρώντας ότι ίσως με γέλασαν τα μάτια μου και ήταν όντως η αδερφή μου, προσπάθησα με το φως του κινητού να δω που ήταν εκείνη ξαπλωμένη. Και τότε είδα ότι η αδερφή μου κοιμόταν στην άλλη άκρη του κρεββατιού, με το πρόσωπο στραμένο στην απέντι από μένα πλευρά, σαν κάποιος να την είχε σπρώξει στην άκρη άκρη...! Όπως ήταν λογικό δεν είπα σε κανέναν τίποτα, γιατί νόμιζα ότι ήταν από την κούραση που είχα και από το άγχος για τις εξετάσεις. Όμως, δύο μέρες μετά από το πρώτο περιστατικό η αδερφή μου κοιμόταν το μεσημέρι στο κρεββάτι της γυρισμένη προς το γραφείο μου. Άκουσε κάποιο θόρυβο σαν γύρισμα σελίδων και νομίζοντας ότι είμαι εγώ και διαβάζω άνοιξε τα μάτια της για να μου πει να πάω να διαβάσω στην κουζίνα. Όμως δεν ήμουν εγώ.... Ήταν ο ίδιος νεαρός που είχα δει και εγώ. Την κοίταξε και εκείνη σαν να τον είχε ενοχλήσει, ενώ πάνω στο γραφείο μου υπήρχαν παντού σημειώσεις δικές μου απλωμένες. Μέχρι να ανοιγοκλείσει τα μάτια της είχε εξαφανιστεί. Εκείνη την ώρα μπήκα στο δωμάτιο για να πάρω κάτι που ήθελα και βλέποντας το γραφείο μου σ'αυτήν την κατάσταση τα έβαλα μαζί της. Τότε μου είπε τι έγινε και της είπα και εγώ τι μου είχε συμβεί. Ευτυχώς δεν ξαναείδαμε κάτι παρόμοιο από τότε, αλλά η αλήθεια είναι ότι είχαμε γεμίσει το δωμάτιο με μπουκαλάκια αγιασμό και εικονίσματα για αρκετό καιρό!!