Θα ήθελα να σας ενημερώσω για ένα παράξενο γεγονός που μου διηγήθηκαν φιλικά μου πρόσωπα και δυστυχώς η ευτυχώς δεν το έζησα ο ίδιος προσωπικά. Καταρχήν επιτρέψτε μου, παρακαλώ να διατηρήσω την ανωνυμία μου, τόσο τη δική μου όσο και των προσώπων που εμπλέκονται στην υπόθεση. Το μόνο που θέλω να επισημάνω είναι ότι το γεγονός έλαβε χώρα στο τόπο καταγωγής και διαμονής μου, τη Κεφαλονιά. Δεν έχω κλείσει το εικοστό έτος της ηλικίας μου, επομένως παραμένω ανοικτός σε τέτοιου είδους αναζητήσεις. Το θέμα λοιπό, όπως μου το διηγήθηκε ένας φίλος μου που το έζησε, έχει ως εξής : Ήταν η πρώτη Κυριακή του 2005, δεύτερη μέρα του νέου έτους, τέσσερις και κάτι τα ξημερώματα, και αυτός έβγαινε από μία pub όπου κάποιες φορές συχνάζει εκεί όλη η παρέα μας. Ξαφνικά σήκωσε το βλέμμα του ανατολικά προς τα σπίτια με φόντο τον νυχτερινό χειμωνιάτικο ουρανό και τότε αντίκρισε το παράδοξο. Παρατήρησε λοιπόν μία τιτάνια μαύρη στήλη, που απʼ ότι υπολόγισε, υψωνόταν από τη θάλασσα του κόλπου του Αργοστολίου και η κορυφή της χανόταν ψηλά στα χάσματα του ουρανού, ψηλά στο Σύμπαν (!), ενώ δεν έμοιαζε να αποτελείται από ύλη, όπως είπε ο συνομιλητής μου και όπως μου έδωσε να καταλάβω, πιο πολύ έμοιαζε με μαύρη στερεή ομίχλη, αλλά, όπως ανέφερε κατηγορηματικά δεν ήταν σε καμία περίπτωση σύννεφο, παρʼ ότι φαινόταν στερεή και απόλυτα συμμετρική σαν να ήταν λαξευμένη σε πέτρα. Εννοείται, βέβαια, πως δεν ήταν ποτέ πριν αυτό το αντικείμενο εκεί. Το ακόμη πιο παράδοξο της υπόθεσης είναι πως αυτή η στήλη ήταν πιο μαύρη ακόμα και από τον νυχτερινό ουρανό, που τα λιγοστά αστέρια δεν είχαν τη δύναμη να τον φωτίσουν έστω και στο ελάχιστο, ενώ η σελήνη ήταν καλυμμένη από σύννεφα. Με λίγα λόγια αυτή η παράξενη στήλη ήταν πιο σκοτεινή και από τον κατάμαυρο νυχτερινό ουρανό στη καρδιά του χειμώνα. Συγκεκριμένα, τα ακριβή λόγια του συνομιλητή μου ανέφεραν πως η στήλη αυτή ήταν «σαν μια μύγα μες στο γάλα, τόσο πολύ ξεχώριζε το μαύρο χρώμα της στήλης στον κατάμαυρο ουρανό. Ήταν πιο μαύρη και από το μαύρο, σου λέω, δεν μπορώ να το εξηγήσω. Ένα τρομακτικό τεράστιο αντικείμενο με απόκοσμο μαύρο χρώμα». Αυτά μου είπε ακριβώς. Εδώ θα πρέπει να σας επισημάνω πως το άτομο αυτό δεν έλεγε ψέματα, διότι, ως φίλος του, γνωρίζω την αξιοπιστία του, επίσης δεν είχε καταναλώσει νωρίτερα ως πελάτης στη pub αρκετή ποσότητα αλκοόλ ώστε να του προκαλέσει μέθη. Το παιδί λοιπόν αυτό, μόλις έγινε μάρτυρας του μυστηριακού αυτού γεγονότος που μοιάζει να ξεπήδησε από τα βιβλία του H.P. Lovecraft, αμέσως επέστρεψε στο μαγαζί και το ανέφερε σε ένα άτομο που εργάζεται στη pub ως Dj και Barman, που επίσης είναι φιλικό μου πρόσωπο, επομένως τον θεωρώ αξιόπιστο. Έπειτα βγήκαν έξω, και ο εργαζόμενος του μαγαζιού του είπε : «Και το προηγούμενο βράδυ (δηλαδή τη πρωτοχρονιά, όχι τυχαία ημερομηνία) σχεδόν την ίδια ώρα αυτό το πράγμα είχε εμφανιστεί και όλοι τα παίξαμε για τα καλά». (Σημ. Aragorn : Εδώ παρουσιάζεται μια μικρή αδυναμία της αναφοράς. Αν τα είχαν παίξει όλοι την άλλη μέρα θα έπρεπε να το θέμα να ήταν γνωστό αν όχι στο Αργοστόλι τουλάχιστον στη pub. Κάτι τέτοιο δεν αναφέρετε). Επίσης, ο εργαζόμενος του μαγαζιού ανέφερε ονομαστικά γύρω στα δέκα άτομα που βγήκαν από το μαγαζί παρά τη βροχερή νύχτα, παραξενεμένοι από το γεγονός ώστε να το αντικρίσουν καλύτερα και συνέχισε λέγοντας του πως το προηγούμενο βράδυ (Σημ. Aragorn : Εννοεί το βράδυ της Πρωτοχρονιάς) πήρε το αμάξι του την ώρα που φαινόταν ολοκάθαρα η μαύρη στήλη και ξεκίνησε αμέσως, για να βρεθεί πιο κοντά στο τερατώδες αυτό αντικείμενο για να μάθει τι ήταν. Μολονότι διέσχισε όλη την παραλιακή λεωφόρο, δεν αντίκρισε απολύτως τίποτε, παρόλο που φαινόταν ολοκάθαρα από το σημείο της pub που απέχει από τη θάλασσα μόνο δύο μικρά οικοδομικά τετράγωνα (100 με 200 μέτρα το πολύ.) Από την άλλη, το μέγεθος του κόλπου του Αργοστολίου, σε απόσταση από το λιμάνι μέχρι απέναντι στους πρόποδες των βουνών, δεν είναι περισσότερο από τρία χιλιόμετρα το πολύ. Επομένως μία τόσο γιγαντιαία στήλη θα φαινόταν άνετα εκεί, παρά σε ανοικτή θάλασσα. Επιστρέφοντας όμως πίσω στο σημείο της pub, αντίκρισε ξανά τη στήλη ολοκάθαρα όπως πριν, ενώ οι παρατηρητές του απάντησαν έπειτα από σχετική ερώτηση του πως η μαύρη στήλη δεν είχε εξαφανιστεί ούτε λεπτό κατά την ώρα της απουσίας του (Σημ. Aragorn : Μήπως για να τη δει κάποιος πρέπει να είναι σε κάποιο συγκεκριμένο σημείο; Μήπως έχει σχέση με τις παράξενες γωνίες των διαστάσεων που αναφέρει ο Lovecraft;) Την ίδια στιγμή, αντιλαμβανόμενοι την επανάληψη του γεγονότος, αφού έβλεπαν τα άλλα δύο άτομα που κοιτούσαν τον ανατολικό ουρανό, βγήκαν έξω ο ιδιοκτήτης της pub μαζί με ένα πελάτη φίλο του (οι τελευταίοι είναι πολύ καλοί φίλοι των γονιών μου και απʼ όσο τους γνωρίζω δεν θα έδιναν διαστρεβλωμένες πληροφορίες) και αμέσως ανέφεραν κι αυτοί ότι είχαν παρατηρήσει το ίδιο σκηνικό επίσης το προηγούμενο βράδυ, λίγες ώρες νωρίτερα από εκείνη την ώρα (γύρω στις 1.00 αν θυμάμαι καλά). (Σημ. Aragorn : Εδώ είναι ένα ακόμα αδύνατο στοιχείο της αναφοράς. Πιο πάνω ο Barman αναφέρει ότι το περιστατικό έγινε σχεδόν την ίδια ώρα, τώρα ανακαλύπτουμε πως το περιστατικό έγινε το βράδυ της Πρωτοχρονιάς τρεις ώρες πριν.) Ο ένας από τα δύο άτομα που βγήκαν τελευταίοι το απέδωσαν σε «οφθαλμαπάτη», όμως αν ήταν οφθαλμαπάτη, πως είδαν τέσσερα άτομα ταυτόχρονα το ίδιο θέαμα; Επίσης, κανείς από αυτούς δεν ήταν σε κατάσταση μέθης, διότι οι δύο απʼ αυτούς ο ιδιοκτήτης και ο θαμώνας, δεν είχαν καταναλώσει αρκετό αλκοόλ ώστε να διαταραχθούν, όμως, και μεθυσμένοι να ήταν, πως είναι δυνατόν – επαναλαμβάνω – να βλέπουν το ίδιο πράγμα όλοι τους; Ένα ακόμη μυστήριο είναι πως μετά τη διήγηση του εν λόγω θέματος, ένιωθα ένα αλλόκοτο συναίσθημα. Είτε φόβου, είτε παράξενης ανασφάλειας ή στοιχειώματος και μυστηριώδους υπερκινητικότητας (φυσικά δεν ήταν τόσο έντονο που να με κάνει να χάσω τα λογικά μου), κάτι που ποτέ δεν μου προκαλούν οποιεσδήποτε υπερφυσικές και αλλόκοτες ιστορίες, που είναι πολλές εδώ στη Κεφαλονιά και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Ελπίζω τα συναισθήματα αυτά να προκλήθηκαν απλώς από τη διήγηση (είναι και το πιο πιθανό) και όχι από τίποτε άλλο. Οι αμφιβολίες μου έφυγαν όταν μετά τη διήγηση ρώτησα έμμεσα και άλλα φιλικά μου πρόσωπα σε μία καφετέρια και σε ένα νυχτερινό κλαμπάκι όπου συναντηθήκαμε το επόμενο βράδυ από εκείνο της αλλόκοτης διήγησης και μου ανέφεραν, δίχως ίχνους ψεύδους ή ειρωνείας πως μία παρόμοια στήλη είχαν αντικρίσει και σε άλλα μέρη της Κεφαλονιάς κυρίως στο κόλπο της πόλης (Σημ. Aragorn : Μα αν το φαινόμενο είναι τόσο συχνό γιατί δεν έχει γραφτεί πουθενά τίποτα;). Απόδειξη ότι μου έλεγαν αλήθεια θεώρησα το ότι τα πρόσωπά τους, στο άκουσμα της ερώτησης, πήραν σοβαρό ύφος σαν να επανέφεραν στη μνήμη τους ένα μυστήριο γεγονός. Πριν από δύο ημέρες, ρώτησα το ιδιοκτήτη της pub αν μπορεί να μου πει κάτι για την εξώκοσμη μαύρη στήλη, είτε λεπτομέρειες είτε κάποια εκδοχή. Μου είπε λοιπόν, πως ήταν ένα κατάμαυρο αντικείμενο που ξεφύτρωνε από τη θάλασσα σαν κολώνα και χανόταν στον ουρανό. Συνέχισε λέγοντας μου πως έβρεχε και φυσούσε εκείνη τη νύχτα και τα σύννεφα, καθώς περνούσαν χαμηλά και ευδιάκριτα – φωτισμένα από τα φώτα της πόλης – φαινόταν σαν να σκάνε πάνω στη μαύρη κολώνα και να σχίζονται στη μέση καθώς αυτή εμπόδιζε την πορεία τους. Επίσης, μου είπε πως, παρά τη καταχνιά και το σκοτάδι του ουρανού της βροχερής πρωτοχρονιάτικης νύχτας, η κολώνα φαινόταν ολοκάθαρα ακόμη και στο πιο αφηρημένο μάτι, γιʼ αυτό μερικοί θαμώνες είχαν σχεδόν τρομοκρατηθεί στη θέα της στήλης βγαίνοντας μες στη βροχή για να την αντικρίσουν ενώ ο ίδιος σε όλη του τη ζωή δεν είχε δει τίποτα πιο παράξενο από αυτό. Ακούγοντας λοιπόν τα λόγια του ιδιοκτήτη της pub σκέφτηκα ότι, λόγω της καταχνιάς από τη καταιγίδα, ίσως η εξώκοσμη αυτή στήλη να ήταν παιχνίδισμα φωτός, σκιών ή σύννεφων, όμως δυστυχώς η ανακούφιση αυτής της σκέψης δεν κράτησε πολύ, διότι θυμήθηκα πως το επόμενο βράδυ που την αντίκρισε ο φίλος μου, δεν έβρεχε καθόλου και ο ουρανός ήταν σχετικά καθαρός εκτός από τα σύννεφα που έκρυβαν τη σελήνη (όπως μου είπε).