Σήμερα πρόσβαση στη Παλαιοχώρα μπορούν να έχουν όσοι θέλουν να θαυμάσουν το άγριο και μαγευτικό τοπίο, ίσως όσοι έχουν ιστορικό ενδιαφέρον, αλλά και οι πιο… τολμηροί, αυτοί που διεκδικούν την επιβεβαίωση των θρύλων. Και αυτό γιατί, σύμφωνα με την πεποίθηση των ντόπιων, ηλικιωμένων αλλά και νεότερων, αν πάει κανείς στη Παλαιοχώρα βράδυ, ανήμερα της καταστροφής, θα βιώσει μία εμπειρία πέρα του κόσμου τούτου. Ο τόπος αυτός, όπου κατά τα άλλα ψυχή δεν πλάθεται, εκείνο το βράδυ στοιχειώνει. Είναι λες και ο χρόνος γυρνάει πίσω, στην ημέρα της καταστροφής και ακούγονται οι φωνές όλων όσοι έχασαν τόσο βάναυσα τη ζωή τους. Θρήνοι και οιμωγές, κραυγές απελπισίας και ικεσίες σκίζουν τον αέρα. Το «αθώο» τοπίο στα μάτια των ανίδεων επισκεπτών της ημέρας μετατρέπεται σε μέρος τρόμου, για να θυμίζει ότι κάποτε αποτέλεσε νεκροταφείο για τόσους ανθρώπους…