Το παρακάτω περιστατικό αφορά το εξάχρονο παιδί της κυρίας Ελένης Παπουτσιδάκη, κατοίκου του συνοικισμού της Καισαριανής. Το μικρό αγόρι έπασχε από ισχυρές νευρικές κρίσεις και υποστήριζε ότι έβλεπε μια ξανθή γυναίκα να το απειλεί λέγοντάς του «θα πεθάνεις από αυτοκίνητο». Οι κρίσεις άφηναν περιοδικά το παιδί, που όμως τις βίωνε περίπου τρεις φορές ανά οκτώ ημέρες. Ούτε ο αγιασμός του παιδιού το βοήθησε να σωθεί απʼ αυτές. Βλέποντας το πρόβλημα του υιού της, η μητέρα του θέλησε να το μεταφέρει στη Μητρόπολη. Ο μικρός όμως αρνήθηκε να την ακολουθήσει φοβούμενος μήπως το χτυπήσει κάποιο αυτοκίνητο. Η λύση δόθηκε από τη γιαγιά του, η οποία πήρε το παιδί στην Ελευσίνα όπου διέμενε και το προστάτευε κρατώντας το μέσα στο σπίτι όλη τη μέρα δίχως να το αφήνει να βγει καθόλου, κάτι που δεν ήθελε ούτε το ίδιο. Μια μέρα όμως, η συμπεριφορά του παιδιού άλλαξε. Ζητούσε συνεχώς και με επιμονή να βγει έξω στο δρόμο να παίξει, κάτι που όπως είναι φυσικό, η γιαγιά του δεν το συζητούσε καν. Ο μικρός όμως, βλέποντάς τη να φεύγει για λίγο για να φέρει νερό, άδραξε την ευκαιρία και έκανε την επιθυμία του πράξη. Εκείνη τη στιγμή όμως, σαν να συνωμότησε όλο το σύμπαν εναντίον του (η ακόμα και εναντίον της κοινής λογικής), εμφανίστηκε ξαφνικά ένα επιβατικό αυτοκίνητο. Ο μικρός ανέβηκε στο πεζοδρόμιο και «κόλλησε» στον τοίχο καταφέρνοντας να σωθεί. Η μοίρα, όμως, αποδείχθηκε ότι είχε ήδη γραφτεί. Καθώς το αυτοκίνητο περνούσε δίπλα από το παιδί, έχοντας κάποια βλάβη, οπισθοδρόμησε απότομα λιώνοντας το σώμα του μικρού παιδιού στον τοίχο και γεμίζοντας τη συνοικία με τις απελπισμένες κραυγές θανάτου του εξάχρονου αγοριού. Το περιστατικό βύθισε όλους, συγγενείς και γείτονες, σε θλίψη αλλά ταυτόχρονα και σε αμφιβολία. Αν και κανείς δεν μιλούσε, όλοι γνώριζαν τα περίεργα οράματα του μικρού. Όλοι γνώριζαν ότι ο μικρός είχε δει τον θάνατό του προειδοποιώντας τους δικούς του. Το περιστατικό αυτό έφτασε στην ελληνική εταιρεία «Ψυχικαί Έρευναι», ώστε να ερευνηθεί μέσω της δασκάλας της Καισαριανής,δεσποινίδα Αμαλία Χινοπούλου.