(Σημ. ARAGORN.: Ακολουθούν περιστατικά το οποία συνέβηκαν στο Αγκίστρι πριν από χρόνια). Το ζευγάρι έχει ένα σπίτι στην πλαγιά πάνω από τη Σκάλα. Από τότε που εγκαταστάθηκαν αντιμετώπισαν το φόβο των κατοίκων. "Δεν μπορούσα να βρω εργάτες για το χτίσιμο του σπιτιού", λέει ο Γιώργος Διαλεγμένος. Κανένας δεν ήθελε ν' ανέβει μέχρι το σπίτι κι ας μην απέχει ούτε διακόσια μέτρα από την παραλία. Από μισόλογα που άκουγα κατάλαβα πως κάτι περίεργο συμβαίνει. Δεν άργησα ωστόσο να διαπιστώσω και προσωπικά αυτά τα παράξενα που συμβαίνουν στο Αγκίστρι. Οι κυριώτερες εμπειρίες μου είναι δύο. Η πρώτη! Πάνε τώρα πέντε, έξι χρόνια. Καθόμουνα στο υπόγειο του σπιτιού και έγραφα. Όπως για μια στιγμή σήκωσα τα μάτια μου και κοίταξα στο παράθυρο, τα 'χασα. Ακουμπισμένο στο τζάμι ήταν ένα χεράκι. Είχε λεπτά δάχτυλα, μελαχροινά, με κανονική παλάμη και καρπό που η συνέχειά του κρυβόταν από το περβάζι. Ανάμεσα στα δάχτυλα είχε μεμβράνες. Απόμεινα να το κοιτάζω για λίγο και μετά σηκώθηκα και έτρεξα έξω να δω τι ήταν. Δεν υπήρχε τίποτα. Η δεύτερη εμπειρία : Αυτό έγινε ένα χρόνο αργότερα από το προηγούμενο. Ήταν Ιούλιος απομεσήμερο. Έκανε ζέστη φοβερή. Πήρα να ποτίσω λίγο τα φυτά και όπως κρατούσα το σωλήνα, το είδα. Ήταν καθισμένο πάνω στη μάντρα. Ήταν ένα κεφάλι σαν παιδιού. Είχε όλα τα χαρακτηριστικά κανονικά μόνο που ήταν διάφανο σαν ζελές. Στην αρχή δεν κατάλαβα. Όπως ήμουν απασχολημένος απ' το πότισμα νόμισα πως ήταν κάποιο γειτονόπουλο, ένα παιδάκι που κάνει διάφορ αστεία. Μάλιστα του φώναξα : "Έλα Γιαννάκη σε είδα" και γύρισα το λάστιχο καταπάνω του να το βρέξω. Τότε καλοκοίταξα το κεφάλι. Ανέπνεε κιόλας. Δηλαδή φούσκωνε και ξεφούσκωνε. Έμεινα να το παρατηρώ σχεδόν ένα λεπτό. Μετά κινήθηκα. Πήγα να φωνάξω τη Σοφιά και το κεφάλι χάθηκε. Η Σοφία Διαλεγμέου είχε και αυτή τις εμπειρίες της. Φωτεινά φαινόμενα είδε αυτή. Δύο φωτεινές γραμμές μπήκα μεσα στο σπίτι. Κινήθηκαν σε όλο το δωμάτιο, πότε παράλληλα, πότε σαν να χόρευαν, μετά ξαφνικά έσβησαν. "Μια άλλη φορά ήταν βράδυ και πηγαίναμε με τον Γιώργο στο χωριό. 'Οπως περπατούσαμε είδαμε δύο φώτα στρογγυλά, σαν πορτοκάλια που κινιόντουσαν χωριστά. Μετά, καθώς πλησίασαν κοντά μας ενώθηκαν. Έτρεξαν μια απόσταση ενωμένα και μετά χάθηκαν κατά τη θάλασσα.