Δεν θέλω να σας κουράσω, αλλά επειδή είμαι τακτικός ...πελάτης τού καζίνου τής Θεσσαλονίκης, θα μου επιτρέψτε να σας αναφέρω το ακόλουθο, πού με συνέβη τις προάλλες, και μάλιστα για ένα διάστημα επί 2 ημερών μόνον. Ένας κύριος γύρω στα 50 χρονών, με πλησίασε και με ύφος σοβαρό, με παρότρυνε να παίξω το νούμερο 11.Δέν τον άκουσα, αφού ως συνήθως υπάρχουνε αρκετά τέτοια άτομα μέσα στο καζίνο, πού..."πετάνε" έναν αριθμό, και άμα πιάσει σε ζητάνε και...προμήθεια, ότι δήθεν σε βοήθησαν. Για να μην πολυλογώ, ο κύριος αυτός, ενώ παρατηρούσε ότι δεν τον "άκουγα", τον είδα να δυσανασχετεί με την αδιαφορία μου, οπότε, στην επόμενη στροφή τής ρουλέτας, με λέει επιτακτικά, βάλε στο 11 ξανά. Άρχισα να τον "κόβω" όλο νόημα, αφού δεν τον άκουσα και για την δεύτερη φορά. Με είπε με ένα τόνο όλο απορία "γιατί νεαρέ μου δεν με ακούς ?"....Τελικά στην τρίτη στροφή τής ρουλέτας, με παροτρύνει να παίξω το νούμερο 20,οπότε αυτήν την φορά τον άκουσα, αφού είπα τι έχω να χάσω. Πράγματι, βγήκε το νούμερο 20. Έπαιξα άλλες 2 στροφές με νούμερα πού με παρότρυνε να παίξω. Σταμάτα με λέει μετά. Αύριο πάλι. Πράγματι, πήγα την επομένη, και με διευκρίνισε πώς μόνον για 5 στροφές θα με παρότρυνε. Χάρηκα πού έβγαλα χασούρα ....4 μηνών. Εξαφανίστηκε, όπως είχε παρουσιαστή !!! Μελαγχόλησα για να είμαι ειλικρινής, αφού δεν τον ξαναείδα πλέον...(αμ!! είναι να μην μελαγχολήσει κανείς??)....