Ένα ακόμη φάντασμα γυναίκας, αυτή τη φορά στην πόλη, είδε ο παπάς της Αντιβουνιώτισας όταν ένα βράδυ πήγε με τον δωδεκάχρονο γιο του για τον εσπερινό. Το φάντασμα αυτό ήταν της αδελφής του Καποδίστρια, της Ευφροσύνης που είχε γίνει καλόγρια σ΄ αυτή την εκκλησία. Είδαν λοιπόν, σύμφωνα με προσωπική μαρτυρία του φαρμακοποιού Σ. Σάμπου την οποία κατέγραψε ο Γ. Χυτήρης... να έρχεται από τον ναό το φάντασμα μιας καλόγριας και να διαβαίνει απ΄ εμπρός τους. Προχωρούσε με αργά βήματα και κοίταζε με απλανές βλέμμα μπρος της. Το πρόσωπό της, όσο έμενε έξω από τον κεφαλόδεσμο, ήταν εντυπωσιακά ωχρό και η όλη της εμφάνιση περισσότερο σκιά, παρά σαρκωμένη παρουσία. Δεν φαινόταν να αντιλαμβάνεται την παρουσία των ζωντανών, που παραμέρισαν. Ο μικρός ταράχτηκε, φοβήθηκε και έκανε να μιλήσει στον πατέρα του. Αυτός του έκανε νόημα να σωπάσει, άπλωσε και του πήρε το χέρι που έτρεμε. Η καλόγρια πέρασε και χάθηκε πίσω από μια πόρτα.