Αρκετές αναφορές έχουν φτάσει σε μένα για γυναικεία γέλια και τραγούδια που ακούγονται κοντά στη σπηλιά. Από δύο διαφορετικά άτομα που δεν ασχολούνται εντατικά με τα φαινόμενα της Πεντέλης έρχεται η ίδια περιγραφή, από τον Π.Α. και από τον Α.Π. Και οι δύο, σε διαφορετικές επισκέψεις που πραγματοποίησαν στη σπηλιά, ανηφορίζοντας προς το σημείο όπου διασταυρώνεται ο αρχικός δρόμος με το νέο, άκουσαν γυναικεία γέλια και μελωδικά τραγούδια. Ένας τρίτος, ο Γ.Β. παλιός ερευνητής, όντας μεγαλύτερος σε ηλικία από τους προηγούμενους, έχει αναμνήσεις από το βουνό αρκετά παλαιότερες. Χαρακτηριστικά λέει : «Θυμάμαι πως μια από τις φορές που ανέβαινα, βρήκα λίγο πριν τη σπηλιά κοντά στον αρχαίο δρόμο, ένα γέρο τσοπάνο που έβοσκε τα ζωντανά του. Με ρώτησε που πήγαινα και εγώ του απάντησα ότι πάω να δω τη σπηλιά του Νταβέλη. Να μην πηγαίνεις εκεί παιδί μου, γιατί εκεί ζουν νεράιδες. Ήξερα κάποτε έναν που πήγε να τις βρει και δεν ξαναγύρισε πίσω.» Νεράιδες; Γυναικεία γέλια και τραγούδια; Αυτά τα δύο νομίζω πως εμφανίζονται πάντα παρέα… Άραγε ήταν πραγματικά τα γέλια που άκουσαν οι Π.Α. και Α.Π. ή αποκύημα της φαντασίας τους; Εδώ να συμπληρώσω ότι αυτά που άκουσα από τον Γ.Β. για τη συνάντηση με τον τσοπάνη, δεν τα άκουσαν οι δύο άλλοι ώστε να δημιουργήσουν αυτή την παράξενη αναφορά. Επίσης, ο ένας από τους δύο έψαξε όλο το χώρο γύρω από τη σπηλιά για να βρει τις γυναίκες που γελούσαν αλλά (όπως γίνεται συνήθως…) δεν βρήκε τίποτα.