Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο «Κουφιέρος». Βρίσκεται στη Μεσσηνία, πάνω στο βουνό, απέναντι από το χωριό Παλαιό Λουτρο, όπου χάσκει μια είσοδος σπηλιάς πάνω στον τεράστιο βράχο. Μέσα εκεί, στη σπηλιά του Κουφιέρου (δηλαδή του κούφιου ιερού) υπάρχει ένα εκκλησάκι των Αγίων Αναργύρων και υποτίθεται ότι κτίστηκε εκεί, γιατί μέσα κάηκαν κάποιοι χριστιανοί και μάλιστα από τη φωτιά μαύρισαν οι βράχοι που στέκουν μαυρισμένοι μέχρι σήμερα. Εκεί υπήρχε μεγάλη στοά, που σήμερα είναι καλυμμένη από πέτρες, όπου οι ντόπιοι διηγούνται ότι κάποτε έβαζες ένα λευκό κριάρι και έβγαινε από την άλλη πλευρά του βουνού (στους Αγίους Αποστόλους) κατάμαυρο. Διηγούνται επίσης ότι μέσα στη σπηλιά υπήρχε αρχαιότατος ιερός ναός από τον οποίο δεν σώζεται τίποτε. Όταν χτυπάς το πόδι σου στο δάπεδο της εκκλησίας, σείεται όλος ο τόπος γιατί είναι κούφιος και πολλοί λένε ότι υπάρχουν τουλάχιστον άλλα τρία πατώματα από κάτω, στα οποία «είναι φυλακισμένοι για πάντα οι διάβολοι που έκαψαν τους χριστιανούς»! Στη ρίζα του βράχου ρέει το ποτάμι της Βελήκας, που κάποτε, λένε, σύχναζαν τις νύχτες οι νεράιδες που τραγουδούσαν παράξενα τραγούδια μέχρι τα χαράματα, ενώ σήμερα παρατηρούνται εκεί πολλά «υπερφυσικά φαινόμενα». Κανένας δεν πρόκειται όμως να σου πει περισσότερα για τους «μαύρους και άραχνους βράχους του Κουφιέρου…»