Στις 5 Ιουλίου 1969, ο παιδίατρος κ. Σπύρος Χρυσικόπουλος μαζί με τη κόρη του Τίνα έτυχαν μάρτυρες ενός παράξενου φαινομένου στη περιοχή της Ζαχάρως, στη Πελοπόννησο. Στις 9:30 το βράδυ πάνω από το Ιόνιο στα δυτικά, φάνηκε ένα αργυρόχρωμο κυκλικό αντικείμενο στο μέγεθος της σελήνης, που θα ανέτελλε 4 ώρες αργότερα. Μην πιστεύοντας ο γιατρός στα μάτια του και πολύ δύσπιστος εκ φύσεως, ρώτησε τη κόρη του αν έβλεπε ότι έβλεπε και αυτός. Η περιγραφή της ήταν ταυτόσημη. Ξαφνικά, το ΑΤΙΑ φάνηκε να πλησιάζει ταχύτατα προς το μέρος τους, ώσπου το μέγεθος του πενταπλασιάστηκε. Τώρα διέκριναν ότι το κέντρο του ήταν σκοτεινό, με μερικές μόλις διακρινόμενες σκιές και περιτριγυριζόταν από ένα φωτεινό δακτύλιο. Το θέμα κράτησε κάπου 3 λεπτά. Τότε το ΑΤΙΑ «φάνηκε σαν να ανεστρέφετο». Το κάτω ήμισυ εξαφανίστηκε και ένα λεπτό αργότερα χάθηκε ολόκληρο, 8 χιλιόμετρα πιο πέρα, το αυτό φαινόμενο παρατήρησε και η κα. Σωσώ Βαρτσελιώτη, ενώ ο σύζυγός της κ. Κωνσταντίνος Βαρτσελιώτης, γεωπόνος, παρατήρησε επί 5 λεπτά το ίδιο φαινόμενο στις 9:45 το βράδυ της 11 Ιουλίου. Το αντικείμενο της 5ης Ιουλίου έγινε αντιληπτό στον Άγιο Ανδρέα Κατακώλου σε απόσταση 40 χλμ. από το ζευγάρι των δικηγόρων Τάσο και Φωφώ Κούτρα – Λαμπίρη. Άλλος μάρτυρας ήταν και ο γραμματεύς της κοινότητας Αγ. Ιωάννας Πύργου. Μια ταυτόσημη επίσης εμφάνιση μου ανέφερε και ο δημοσιογράφος κ. Θεοδωρόπουλος από τη Λάρισα. Το αντικείμενο με την ίδια περιγραφή έγινε αντιληπτό στις 10:15 – 10:30 μ.μ. της 14ης Ιουλιου 1960, ΝΔ της Λαρίσης. Η παρατήρηση κράτησε κάπου 2 λεπτά και το αντικείμενο χάθηκε με τον ίδιο τρόπο με εκείνο της Πελοποννήσου.