(Σημ. Aragorn : Το γεγονός αφορά τη σπηλιά Παρασκευά). Το γεγονός πραγματοποιήθηκε στις 13 Ιουλίου 2002 και ώρα 12.30 μετά τα μεσάνυχτα, όταν αποφασίσαμε μαζί με το φίλο μου Γ.Φ. και τον συνεργάτη μου Α.Π. να εισβάλλουμε στη σπηλιά για μια επιτόπια ανίχνευση. Καθώς βρισκόμασταν στο κέντρο του σπηλαίου, νιώσαμε ένα παράξενο στρόβιλο – χωρίς καμία φανερή αιτία – και επακολούθησε μια ξαφνική στομαχική διαταραχή στ σώμα μας. Το φυσικό επακόλουθο ήταν να αποχωρήσουμε από τον τόπο δράσης. Όμως η όλη σωματική κατάσταση δεν μας άφηνε και χρειάστηκε να πέσουμε στα νερά της θάλασσας ώστε να βρούμε τη σωματική μας ηρεμία. Δεν είχα όμως σκοπό να φύγω χωρίς να καταλάβω τι ήταν αυτό που προκάλεσε το φαινόμενο. Παίρνοντας λοιπόν στα χέρια μου τη γυροσκοπική πυξίδα, ξαναπέρασα στο εσωτερικό της σπηλιάς προσπαθώντας να εντοπίσω κάποια μαγνητική ανωμαλία. Ο λόγος που το έκανα ήταν γιατί το όλο φαινόμενο θύμιζε εκείνες τις παράξενες δίνες που δημιουργούνται όταν υπάρχει σχίσμα ή όταν λίγο πριν είχε προηγηθεί τελετουργική είσοδος. Φυσικά η πυξίδα δεν με απογοήτευσε όσο το σώμα μου, εφόσον οι ενδείξεις του βορρά ήταν συνεχώς μεταβαλλόμενες…