Ο τίτλος αυτός ως και το κείμενο που ακολουθεί είναι του Αγιορείτου μοναχού Μωυσέως και βρίσκεται στο σύγγραμα του «Αγιορείτικες Διηγήσεις» του γέροντος Ιωακείμ. Ο γέροντας αυτός Ιωακείμ γύρισε πολλά μέρη του Αγίου Όρους, άλλαξε πολλά κελιά και τελευταίως κοιμήθηκε στο κελί της Αναλύψεως κοντά στις Καρυές. Γιʼ αυτό και γνώρισε πολλούς ενάρετους γεροντάδες και έμαθε πολλά απʼ αυτούς τόσο για την ασκητική ζωή των Πατέρων του Όρους όσο και διάφορες διηγήσεις και παραδόσεις σχετικά με τους ερημίτες. Μερικές απʼ αυτές είναι και οι παρακάτω : «Για τους δώδεκα ανυπόδητους και περιπλανώμενους ο γέροντας Ιωακείμ είχε ακούσει ότι πήγαιναν στο ησυχαστήριο του Αγίου Πέτρου του Αθωνίτη και μεταλάμβαναν από το παράθυρο του ιερού βήματος κρυφά από τον ενάρετο παπα-Δανιήλ και τον υποτακτικό του παπα-Αντώνιο, που είχε το χάρισμα να βγάζει δαιμόνια. Επειδή όμως κάποιος ξένος τους είδε εκεί, πήγαιναν κατόπιν στο παπα-Γρηγόρη και τον παπα-Κοσμά τους Μικραγιαννανίτες. Ένας υποτακτικός πήγαινε από τη σκήτη της Αγίας Άννης προς τη σκήτη των Καυσοκαλυβίων και μετά τη Κερασιά, πλησίον του κελιού του Γενεσίου της Θεοτόκου, άκουσε ψαλμωδίες και πήγε να δει και είδε έντεκα ασκητές να θάβουν ένα ( ο οποίος εκοιμήθη). Και ένας του είπε : - Βλέπεις αδερφέ, ο αδερφός μας εκοιμήθη, κάθισε μαζί μας να τον αναπληρώσεις. Εκείνος είπε : - Να ρωτήσω το γέροντά μου. Όταν επέστρεψε και το είπε στο γέροντά του, του είπε : - Έπρεπε να καθίσεις. Τώρα δεν πρόκειται να τους βρεις, θα χάθηκαν. Πράγματι επέστρεψε στο τόπο που τους είχε δει και ούτε εκείνους βρήκε, ούτε τον τάφο. Λέγεται πως είπαν κάπου ότι από το φθινόπωρο και όλο το χειμώνα πηγαίνουν και μένουν μεταξύ των μονών Ξηροποτάμου και Αγίου Παντελεήμονος, γιατί εκεί έχει λιγότερο κρύο και περισσότερο ήλιο». (Λέγεται από παλιούς μοναχούς αγιορείτες ότι ένας μοναχός είδε 12 άγνωστους μοναχούς στο ξηροποταμιανό λιβάδι. Αυτό συνέβη πριν πολλές δεκαετίες, όταν ήταν η μονή Ξηροποτάμου ιδιόρρυθμος και γνώριζε και τους εκεί μοναχούς και γέροντες της Μονής. Οι δε μοναχοί που είδε ήταν ξένοι και άγνωστοι.)