Θα κλείσω λέγοντας πώς αντέδρασε ο Γέροντας του Γέροντος Πορφυρίου, όταν ο νέος τότε, δεκαεπτάχρονος Πορφύριος (μοναδική περίπτωση στην Αγία Ιστορία της Εκκλησίας μας) του ανεκοίνωσε ότι έλαβε το διορατικό χάρισμα. Το χάρισμα αυτό το είχε λάβει ο Γέρων Πορφύριος μια Κυριακή σε μια Θεία Λειτουργία. Το βράδυ, ανέβαιναν φορτωμένοι οι Γέροντές του στο Καλύβι από τη θάλασσα από την πίσω μεριά του βουνού που δεν φαινόταν από το Καλύβι. Ο Πορφύριος του "είδε" τότε με το διορατικό χάρισμα που είχε λάβει και έτρεξε να τους βοηθήσει. "Πώς μας είδες και ήρθες;" του είπε ξαφνιασμένος και κάπως αυστηρά ο "μεγάλος" Γέροντας; "Ε, να σας είδα", είπε ο νεαρός Πορφύριος. Καθώς ανέβαιναν, είπε στον "μεγάλο" Γέροντα όταν ήταν κάπως παράμερα και δεν τους άκουγε ο νεώτερος "Γέροντα, δεν ξέρω πώς σας είδα, αλλά όπως κοίταξα προς το βουνό είδα από πίσω του σαν σε γυαλί και σας είδα που ανεβαίνατε, δεν ξέρω πώς έγινε αυτό". Τον κοίταξε τότε ο Γέροντας και το λέει "Καλά, μην ασχολείσαι καθόλου με αυτό γιατί ο διάβολος καραδοκεί". Και, όντως, ούτε που ξαναασχολήθηκε ο μακαριστός Πορφύριος! Αλλά είχε τέτοιο χάρισμα, όπως μαρτυρούν όλοι όσοι τον γνώρισαν, όσο ελάχιστοι Άγιοι στην ιστορία της Εκκλησίας. Ο Γέρων Παΐσιος μάλιστα έλεγε: "Εγώ είμαι ασπρόμαυρη τηλεόραση, ο Πορφύριος είναι έγχρωμη και δορυφορική!