Η εμπειρία η δικιά μου λοιπόν… Πρέπει να ήτανε αρχές καλοκαιριού του 1999 ή του 2000 δεν θυμάμαι ακριβώς την χρονολογία. Γυρνούσα κατά της 12:15 περίπου το βράδυ στο σπίτι μου στο βόλο από το χωριό μου που βρίσκεται 60 χιλιόμετρα μακριά με μοτοσικλέτα. Θα είχα κάνει το 1/3 περίπου της διαδρομής πριν φτάσω στον προορισμό μου ώσπου πέρασα και από ένα σημείο (όπως πάντα) στο οποίο υπάρχει και ένα εικονοστάσι στην άκρη του δρόμου. Καθώς πλησίαζα προς το εικονοστάσι (το οποίο και βρισκότανε στην αντίθετη μεριά του δρόμου) είδα επάνω στην δικιά μου λωρίδα στα 50 μέτρα περίπου κάτι σαν φωσφορίζουσα ομίχλη στην μορφή ενός ανθρώπου να στέκετε εκεί. Βέβαια επειδή φορούσα το κράνος υπέθεσα ότι θα ήτανε κάποια αντανάκλαση που έκαναν τα φώτα της μηχανής επάνω στο λευκό εικονοστάσι, με αποτέλεσμα να βλέπω αυτό στην μέση του δρόμου σκέφτηκα και πέρασα από μέσα χωρίς να σκεφτώ ( ο μα#@$!) ότι θα ήτανε κάποιο φάντασμα και έτσι να σταματήσω για να παρατηρήσω αυτό το φαινόμενο καλύτερα. Μετά από μία εβδομάδα, εκεί που ήμουνα με την παρέα μου, πως το έφερε η συζήτηση και τους ανέφερα αυτό το περιστατικό για κάτι που είδα εκεί. Αμέσως παγώσανε όλοι και μου λένε: Και εσύ το είδες; δεν είσαι ο μοναδικός, κάποιοι είχανε δει μία κοπέλα εκεί να περιφέρεται βράδυ στην ερημιά και σταματήσανε να την πάρουνε αλλά την στιγμή που σταματήσανε αυτή είχε εξαφανιστεί! Λοιπόν που λέτε αργότερα έμαθα ότι εκεί είχε σκοτώσει κάποιος μία κοπέλα παρασύροντας την με το αυτοκίνητο του. Βέβαια μετά από αυτό περνούσα και άλλες φορές βράδυ αλλά δεν το ξαναείδα ποτέ πια μέχρι σήμερα. Μετά από αυτό ενίσχυσα την θεωρία μου περί υπάρξεως φαντασμάτων.