Στις 17 Σεπτεμβρίου 98, παρουσιάστηκε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας στην κόρη μου και αποφάσισαν οι γιατροί να μας στείλουν στην Λοζάνη της Ελβετίας για εγχείρηση. Εγώ έπαθα τόσο μεγάλο σοκ, που η μόνη μου παρηγοριά ήταν η εκκλησία της Ορθοδοξίας μας. Έπεφτα στα γόνατα μπροστά στις εικόνες του Χριστού μας και της Παναγίας μας, και με δάκρυα στα μάτια, τους παρακαλούσα να πάνε όλα καλά. Στις 25 Οκτωβρίου ημέρα Κυριακή, ξύπνησα στις 7 το πρωί και με ξαναπήρε για λίγο ο ύπνος, όπου αισθάνθηκα να μου έρχεται μια φωνή από την εκκλησία της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος στα Σούρμενα, και να μου λέει: Ξύπνα να πας στην εκκλησία, σε περιμένει η Αγία Νίνα. (Σημ. Aragorn : Δεν κατάλαβα τι εννοεί αλλά τέλος πάντων). Παρόλο που η φωνή με καλούσε από την συγκεκριμένη εκκλησία που ανέφερα, ενώ εμείς μένουμε στην Αργυρούπολη, εγώ και η κόρη μου, πήγαμε να εκκλησιαστούμε στην Αγία Παρασκευή της Ηλιούπολης, γιατί έτσι είχαμε προγραμματίσει από το Σάββατο. Αφού σχόλασε η εκκλησία, αρχίσαμε να ψάχνουμε με την κόρη μου στις εικόνες και όλη την αγιογράφηση στους τοίχους για να δούμε αν υπάρχει Αγία Νίνα. Δεν την βρήκαμε πουθενά και πήγα και ρώτησα τον ιερέα της εκκλησίας να μου πει αν ξέρει να υπάρχει Αγία με αυτό το όνομα. Υπάρχει, μας λέει, και είναι Ρωσίδα, αλλά εδώ στην εκκλησία δεν έχουμε την εικόνα της. Γυρίζουμε στο σπίτι και το απόγευμα πηγαίνω στην εκκλησία των Σουρμένων απ όπου μου ήρθε η φωνή. Ψάχνω, μα και εκεί δεν την βρίσκω. Ρωτώ την νεωκόρο μήπως την έχουν μέσα στο ιερό της εκκλησίας, όχι, μου λέει, πρώτη φορά ακούω γι αυτήν την Αγία... Φεύγω απογοητευμένη μουρμουρίζοντας « που θα σε βρω Αγία Νίνα, πώς θα μάθω τον βίο σου; ». Πηγαίνω στην Ρώσικη εκκλησία στην Φιλελλήνων στην Αθήνα, ούτε εκεί υπήρχε, ούτε και στην Μητρόπολη. Στις 4 Νοεμβρίου που ετοιμάζαμε τα χαρτιά μας για την Ελβετία, στην πλατεία Βάθης μας σταματάει κάποια κυρία και μας ρωτάει: «το θέλετε αυτό το βιβλιαράκι; Είναι της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας». «Και βέβαια το θέλουμε» της λέω και σχεδόν της το άρπαξα από το χέρι. Το βάζω στην τσάντα μου και γυρίζοντας στο σπίτι μετά από δυο-τρεις ώρες με το λεωφορείο, σκέφτηκα, μια που βρήκα θέση να του ρίξω μια ματιά. Η συγκίνησή μας μόλις αντικρίσαμε το όνομα της Αγίας Νίνας δεν περιγράφεται!! Μέσα σε τόσο λίγες μέρες, (11 μέρες) μου έστειλε και το μήνυμά της και φρόντισε τόσο γρήγορα να μου στείλει το βιβλίο με τον βίο της για να την μάθω. Κλαίγαμε οικογενειακώς στο σπίτι από την συγκίνηση που μια τόσο μεγάλη Αγία, Ισαπόστολος της Ορθοδοξίας μας, μας καταδέχθηκε και ξέραμε πια ότι θα ναι κοντά μας στις δύσκολες μέρες που περνούσαμε. Μετά από λίγες μέρες, πηγαίνω στον εσπερινό της εκκλησίας αυτής που μου ήρθε η φωνή αυτή, και ενώ έβλεπα πολύ καιρό να χουν σκαλωσιές μέσα, είχα την εντύπωση ότι φρεσκάρανε την αγιογράφηση, γιατί όλων των Αγίων τα ενδύματα ήταν τελειωμένα. Μόνο τα πρόσωπά τους ήταν άφτιαχτα. Αφού τέλειωσε ο εσπερινός, γυρίζω δεξιά στον τοίχο και βλέπω αγιογραφημένους τον Άγιο Ραφαήλ, την Αγία Ειρήνη και τον Άγιο Νικόλαο. (Αυτούς έχω για προστάτες μου εδώ και 8 χρόνια. Με τον ίδιο τρόπο της Αγίας Νίνας και ο Άγιος Ραφαήλ μου έστειλε την φωνή του από την εικόνα του που έχω στο σπίτι μου και μου ζήτησε όταν θέλω να προσευχηθώ, να ζητώ Αυτόν. Ήξερε ότι θα μου συμβούν πάρα πολλά και φρόντισε να με προετοιμάσει ώστε να μη πανικοβληθώ, ξέροντας πια ότι είναι κοντά μας. Από τότε έρχεται στον ύπνο μου και μου δίνει λύσεις σε διάφορα προβλήματά μου). Κατασυγκινημένη, μόλις τους είδα αγιογραφημένους, γυρίζω και ρωτώ την νεωκόρο: -«Τους είχατε εδώ αγιογραφημένους τους Αγίους μου κι εγώ τώρα τους βλέπω;» -«Δεν τους είχαμε. Χθες τους τελείωσε ο αγιογράφος» μου είπε. - «Δηλαδή τις αγιογραφήσεις, χαμηλά στους τοίχους, τώρα τις κάνετε;» -«Ναι, και τώρα αγιογραφεί τα πρόσωπά τους» μου απάντησε. Ακριβώς αυτήν την στιγμή κατάλαβα ότι αυτό ήθελε και η Αγία Νίνα. Να αγιογραφηθεί και αυτή. Γι αυτό μου έστειλε την φωνή της από αυτήν την εκκλησία. Αμέσως πήγα και κουβέντιασα για όλα αυτά με τον ιερέα της εκκλησίας που ούτε και αυτός την ήξερε μέχρι τότε. Με άκουσε με υπομονή, και τον ευχαριστώ γι αυτό. Διάβασε το βιβλιαράκι με τον βίο της, και θαυμάζοντάς την μου είπε: «Μεγάλη Αγία! Ισαπόστολος, σαν την Αγία Φωτεινή! Ελάτε αύριο να μιλήσετε με τον αγιογράφο να μας την αγιογραφήσει». Πηγαίνω την επομένη και αφού διάβασε το βίο της ο αγιογράφος, μου λέει: «Αυτήν εδώ θα αφιερώσουμε στην Αγία Νίνα, γιατί αυτά τα ρούχα ταιριάζουν σε Ισαπόστολο». Και δεν βρίσκω καθόλου τυχαίο το ότι ακριβώς σε εκείνο το σημείο καθόμουν και προσευχόμουν. Επίσης δεν βρίσκω καθόλου τυχαίο το ότι η εγχείρηση της κόρης μου στην Ελβετία, έγινε στις 14 Ιανουαρίου, ανήμερα της εορτής της Αγίας Νίνας. Όλα τα είχε προβλέψει η μεγάλη αυτή Αγία και ήταν δίπλα μας και πήγαν όλα, δόξα τω Θεώ, πάρα πολύ καλά. Αυτή είναι η ορθοδοξία μας που με όλα αυτά που σας γράφω και άλλα πολλά που δεν γίνεται να σας κουράσω ακόμη περισσότερο, μπαίνω μέσα σε εκκλησία και διαλύω από αγάπη για τον Χριστό μας, την Παναγία μας, και όλους μα όλους τους Αγίους μας που πρεσβεύουν για μας. Με όλα αυτά που μου έχουν συμβεί, έχω πιστέψει ακόμη πιο πολύ πως όταν τους ζητήσουμε κάτι με πολύ πίστη, οι ουρανοί είναι ορθάνοιχτοι, ακούν τις προσευχές μας και είναι δίπλα μας πιστοί βοηθοί και προστάτες μας. Θα τους ευγνωμονώ σε όλη μου τη ζωή και θα τους δοξάζω με πολύ συγκίνηση, πολύ πίστη και πάρα πολύ αγάπη. ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ