Τα παρακάτω είναι εμπειρία που έζησα ο ίδιος. Ένα βράδυ καθώς γύριζα σπίτι γύρω στις 02:30 μπήκα στην είσοδο της πολυκατοικίας μου, η οποία μοιάζει με στοά και άρχισα να ανεβαίνω τα σκαλιά για το ασανσέρ. Εκεί δίπλα υπάρχει και το φως και καταλαβαίνετε πως μέχρι να τα ανέβει κανείς υπάρχει απόλυτο σκοτάδι. Τι στιγμή που πάω να ανάψω το φως ακούω κάποιον να μου λέει "γεια", γυρνάω έντρομος λοιπόν και ανάβω το φως και βλέπω μία αντρική φιγούρα και κουτάκια μπίρας δίπλα του. Ο τύπος καθόταν στα ακριβώς απέναντι σκαλιά τα οποία οδηγούν στη διπλανή πολυκατοικία. Απαντώ ταραγμένος "γεια" και στη συνέχεια με ρωτάει "έχει κόσμο έξω?" απαντώ ειρωνικά "χαμός" και εκείνη τη στιγμή μπαίνει στην πολυκατοικία ο κολλητός μου με τον οποίο συγκατοικούμε και μου λέει "χαμός γίνεται έξω ε?" απαντώ "τι λες τώρα ρε?" και μου λέει "ξεκόλλα ανέβα". Όπως ανεβαίναμε τα σκαλιά του λέω καλά ρε μα**κα δεν είδες τον άλλο τον αλκοολικό? και γυρνάμε μαζί και δεν υπήρχε ούτε ο τύπος με τις μπίρες ούτε τα κουτάκια, εκείνη τη στιγμή πάγωσα και του εξήγησα το περιστατικό. Αυτός δε με πίστευε καθόλου και με παρότρυνε να σταματήσω να βλέπω LOST! Καθώς μπαίνουμε στον ασανσέρ ακούμε ένα μεταλλικό θόρυβο και βγαίνουμε να δούμε τι συμβαίνει. Με το που ανοίγουμε την πόρτα του ασανσέρ βλέπουμε ένα κουτάκι μπίρας να κατρακυλάει από τα σκαλιά της πολυκατοικίας μας αυτή τη φορά. Από τότε δε ξαναείδα αυτό τον άνθρωπο και ακόμα δε με πιστεύει ο κολλητός μου. Τα συμπεράσματα δικά σας.