(Σημ. Aragorn : Τα παρακάτω συνέβησαν στη περιοχή Μαρτίου-Γεωργίου-Μπότσαρη). Σε διάστημα τριών εβδομάδων, έσπασαν αυτόματα και χωρίς να υποβληθούν σε στρες (υγρασία, ψύχος, θερμότητα, συντονισμός) 5 ποτήρια σε συνθήκες δωματίου. Όλα σε βραδινή ώρα 8μμ-6πμ. Την ίδια χρονική περίοδο που έσπασαν τα ποτήρια , συνέβη ταυτόχρονα και ένα ακόμα ανεξήγητο γεγονός. Κάποιο απόγευμα διαπίστωσα τυχαία πως ένα αντικείμενο - μπιμπελό το οποίο είχα τοποθετημένο στην οροφή της βιβλιοθήκης είχε αλλάξει θέση. Δηλαδή από θέση ισορροπίας (ξαπλωτό με επίπεδη βάση ) το βρήκα τοποθετημένο διαγωνίως σε θέση στήριξης, μια θέση δηλαδή που δεν θα το έβαζε κάποιος για να το παρουσιάσει. Να σημειώσω ότι αποκλείεται κάποιος να το άλλαξε θέση μιας και στο σπίτι ήμουν μόνος για αρκετές ημέρες και βέβαια το αντικείμενο βρισκόταν σε σημείο από το οποίο το μετακίνησα μόνο όταν μετακόμισα (δηλαδή ψηλά) Επίσης το σημείο είχε σκόνη (όπως μαζεύεται πάνω από τα έπιπλα) και δεν υπήρχαν ίχνη η δακτυλιές που να φανερώνουν ότι κάποιος έβαλε το χέρι του. .... Αν έχει κάποιος παρόμοια εμπειρία θα την άκουγα με ενδιαφέρον. Γενικά μπορώ να πω ότι αν και έμενα μόνος στο σπίτι, ποτέ δεν αισθάνθηκα ότι κάτι με απειλεί. Πρέπει να πω ότι τα γεγονότα αυτά συνέβησαν σε μια περιοχή της Θεσσαλονίκης με αρκετές μαρτυρίες και για παρόμοια η διαφορετικά πολύ ενδιαφέροντα ανεξήγητα φαινόμενα. Ένας συνάδελφος μου περιέγραψε το εξής: Γυρνώντας στο σπίτι διαπίστωσε παρουσία νερού κάτω από το τζάμι του γραφείου του (γεμάτο νερό δηλαδή) όπως επίσης και στη μέση του δωματίου χωρίς όμως να βρει ποτέ σημείο διαρροής.(αυτός και ο υδραυλικός) Και καλά το πάτωμα... στο γραφείο πως έμπαινε το νερό κάτω από το τζάμι..... Τα ποτήρια λοιπόν που αναφέρω στην έναρξη του θέματος γίνονταν ξαφνικά και χωρίς κάποιο εμφανή λόγο κομμάτια. Δηλαδή άκουγα ένα θόρυβο και κατόπιν ψάχνοντας να βρω τι ήταν έβρισκα ένα ποτήρι το οποίο είχε γίνει όπως το τζάμι του αυτοκινήτου όταν τρακάρεις. Μερικά από τα κομμάτια αποκολλούνταν και έπεφταν στο πλάι. Τα υπόλοιπα μπορούσες να τα ξεχωρίσεις διότι ήταν σαν παζλ και όχι σαν ράγισμα. Σε καμιά περίπτωση δεν ξεκολλούσε πάτος δηλαδή διότι ούτως η άλλως αυτός ήταν το σημείο στήριξης. Κανένα από τα ποτήρια δεν έσπασε την ώρα που το χρησιμοποιούσα. Πρέπει να πω το εξής. Στο πρώτο ποτήρι δεν έδωσα σημασία. Το δεύτερο το θεώρησα αξιοπρόσεχτη σύμπτωση. Στο τρίτο άρχισα να προβληματίζομαι. Μετά το τέταρτο αποφάσισα να σκηνοθετήσω το πέμπτο. Δηλαδή άδειασα το τραπέζι της κουζίνας και το ακούμπησα μόνο του στη μέση του τραπεζιού πάνω σε ένα διπλωμένο τραπεζομάντηλο, αποκλείοντας πιθανότητες για κραδασμούς, υγρασία θερμότητα και ότι άλλο θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς. Το ποτήρι έσπασε με τον ίδιο τρόπο την ίδια νύχτα. Έψαξα στη γειτονιά μήπως υπάρχει κάποιο εργαστήριο το οποίο να διαθέτει κάποια συσκευή ή μηχανή η οποία να παράγει οποιουδήποτε είδους ήχο ή δόνηση για να αποκλείσω φαινόμενο συντονισμού. Δεν βρήκα τίποτα σε ακτίνα τουλάχιστον εκατό μέτρων από την οικοδομή μου. Δεν υπήρχε άλλωστε καμιά παραγωγική μονάδα που να λειτουργεί μετά το απόγευμα.