Παρατήρησα πρόσφατα ένα αξιοσημείωτο γεγονός: Οι Πυραμίδες της Γκίζας σχηματίζουν ισόπλευρο τρίγωνο με τους Δελφούς και τον Ιορδάνη Ποταμό, στην κορυφή του οποίου είναι χτισμένο το Μαντείο των Δελφών. Σε αστρονομικό επίπεδο, τα αστέρια της ζώνης του Ωρίωνα σχηματίζουν ισόπλευρο τρίγωνο με τον αστερισμό του Ηριδανού και τον Αστερισμό του Μεγάλου Κυνός. Στην κορυφή βρίσκεται το τριπλό αστέρι...Ανάλογα, τα 3 αστέρια της ζώνης του Ωρίωνα σχηματίζουν τις 3 Πυραμίδες της Γκίζας. Η ετυμολογία και οι αναλογικές αποστάσεις των 2 επιπέδων είναι αξιοσημείωτη. Αν το κοιτάξουμε και θρησκευτικά, μία προσωνυμία του Απόλλωνα ήταν και Λύκειος ή Λυκουρεύ. Το όνομα Σείριος παραπέμπει στο Θεό Όσιρι. Ο Όρος παραπέμπει στον Ωρίωνα. Ο Ηριδανός θυμίζει ετυμολογικά τον Ιορδάνη... Όλα καλά, αλλά μια διαβολεμένη απορία έχει σφηνώσει στο νου: Πώς γνώριζαν αυτά τα πράγματα οι αρχαίοι -και πρωτόγονοι για την συμβατική επιστήμη-πολιτισμοί; Το τηλεσκόπιο ανακαλύφθηκε επίσημα από τους Δυτικούς επιστήμονες. Ο Σείριος εντοπίστηκε μόλις τον 19ο αιώνα. Στο μεσαίωνα πιστεύονταν ακόμη ότι η Γη είναι επίπεδη. Κι όμως ο Πλάτωνας στην Πολιτεία μας μιλάει για ουράνιες σφαίρες. Η Μυθολογία αναφέρει ότι όταν η Άρτεμη είχε πάει για κυνήγι της επιτέθηκε ο Ωρίωνας με σκοπό να τη βιάσει. Τότε η Γαία έστειλε ένα Σκορπιό και θανάτωσε τον Ωρίωνα. Αστρονομικά, όταν ο Ήλιος μπαίνει στον αστερισμό του σκορπιού, ο Ωρίωνας δεν είναι ορατός από τη Γη. Μήπως η μυθολογία ήταν η αρχαία κωδικοποιημένη ιστορία της δημιουργίας και εξέλιξης του σύμπαντος κόσμου; Μήπως κατά την αρχαιότητα οι έννοιες αστρονομία- επιστήμη, θρησκεία, φιλοσοφία ήταν ταυτόσημες; Μήπως οι αρχαίοι Ναοί δεν είχαν τη σημερινή μόνο χρήση, αλλά ήταν και ενεργειακοί τόποι; Μήπως τελικά όσο προχωράμε τεχνολογικά-γυρνάμε μοιραία προς τα πίσω; Κι αν ναι, τι θα βρούμε γυρνώντας πίσω;