Τα βάσανα σου όμως δεν τελειώνουν, αν θες να συνεχίσεις από την Αγία Φωτεινή προς τον Γέρο Δρυ. Εδώ δεν έχεις να κάνεις με αερικά αλλά με θεϊκά πράματα. Η Αγία Φωθιά μπορεί ανά πάσα στιγμή να παρουσιαστεί μπροστά σου και να σε τσουρουφλίσει. Κάνει τον κύκλο από την Αγία Φωτεινή, στο Γέρο Δρυ, ανεβαίνει στο Τυριστό και από την Αγία Θεοτόκο κατεβαίνει ξανά στην Αγία Φωτεινή. Αυτή είναι η συνηθισμένη της διαδρομή χωρίς να αποκλείεται να την αλλάξει και να την βρεις μπροστά σου εκεί που δεν την περιμένεις και να βρεθείς από το ζόρε σου στον Ποτηρόδρυ. Για την φέξη της δεν συμβαίνουν όλες οι μαρτυρίες. Άλλοι λένε πως μοιάζει του λύχνου ή του φαναριού και άλλοι πως είναι μπλαβιδερή. Ότι και να' ναι όμως δεν την σταματά κανένα εμπόδιο. Ανεβοκατεβαίνει τσι γύρους, πηδά τσι φράχτες και δεν είναι λίγες οι φορές που από το κεφάλι της Αγίας Θεοτόκου βρίχνεται απέναντι στο Χριστό. Εγώ πάντως σαν κοπέλι παρόλο που δεν την είχα δει, την φοβόμουνα. Πιο πολύ πήγαινε ο νους μου ότι ήτανε απομεινάρι της αρχαίας πολιτείας και την συνδύαζα με την ιστορία που μου έλεγε η θειά μου η Βασιλική η Θεοφάναινα, ότι υπάρχει λέει ένας σκοπός που φυλάει τον Θησαυρό της Συβρίτου και που κρύβεται κάπου στην Κεφάλα. Από τότε που κατοικήθηκε η Αγία Φωτεινή μέσα στην δεκαετία του '50, η Αγία Φωθιά εξαφανίστηκε. Τελευταία φορά, από ότι λέγεται, την είδε η Αλεξάνδρα του Παντερμαντώνη, όταν άνοιξε το παράθυρο για να φύγει ο καπνός και είδε λουσμένη την εκκλησά με ένα αχνό φως σαν την πάχνη. Η μαρτυρία αυτή με προβληματίζει και εμένα, γιατί δεν μπορώ να δώσω καμιά εξήγηση σ' αυτό το φαινόμενο. Προτιμώ όμως να το αφήσω έτσι, να περιπλανιέται στην μνήμη μας και να μας ξαναγυρίζει στα παιδικά μας χρόνια, που πιστεύαμε και ζούσαμε τους θρύλους του χωριού μας.