Η σκεπή της Αγίας Αναστασίας της Κυδιάντας
Ημερομηνία: 15/05/2006
Καταχωριτής: Aragorn
Πηγή: http://www.lagadousika.gr/paradosis.asp
Όταν κτιζόταν η Αγία Αναστασία της Κυδιάντας η σκεπή καθυστερούσε να τελειώσει, επειδή δεν υπήρχε το κατάλληλο ξύλο για να μπει δοκάρι .
Την εικόνα της Αγίας Αναστασίας την είχε αναλάβει μια συνώνυμη της που λεγόταν Αναστασία του Μπαλαβέρα. Την περιποιόταν και την φύλαγε γιατί είχε πολλά αφιερώματα αξίας και την πίστευε θερμά. Σε κάθε περίπτωση ασθενούς την μετέφερε στο σπίτι του και η οικογένεια του αρρώστου επικαλείτο τη βοήθεια της Αγίας. Η κυρά - Βαγγέλα του καπετάν - Στέλιου του Χαβιάρα που ήταν και συγγενής με την Αναστασία του Μπαλαβέρα, πίστευε στη δύναμη της εικόνας και ένα βράδυ είδε στον όνειρο της ότι το καΐκι με το οποίο ερχόταν ο άνδρας της είχε ένα δοκάρι που είχε μήκος ίσο ακριβώς μ’ αυτό που χρειαζόταν η σκεπή της εκκλησίας της Αγίας Αναστασίας. Είδε ακόμη στον ύπνο της την Αναστασία του Μπαλαβέρα να της λέει : «Βρε Βαγγέλα, εσύ με αγαπάς δε μου κάνεις τη χάρη, αύριο που έρχεται ο άνδρας σου να του πεις να μου δώσει το ξύλο που ’χει μέσα στο καΐκι του για να σκεπάσω το σπίτι μου; »
Η κυρά - Βαγγέλα δεν ήξερε τίποτε για το ξύλο που είχε βρει ο άνδρας της ανοικτά από το Σκάτζουρα ερχόμενος από το Βόλο στη Χίο. Το ξύλο αυτό προερχόταν από ένα ναυάγιο καραβιού που είχε βυθιστεί στο Σκάτζουρα και αποτελούσε μέρος της καρίνας του.
Την επόμενη έφθασε το καΐκι του καπετάν - Στέλιου στο λιμάνι της Λαγκάδας χωρίς να ξέρει κανείς τίποτε για την ανεύρεση του ξύλου.
Όταν ο καπετάν - Στέλιος μαζί με το μπάρμπα Λιοντή ( ο οποίος δεν πίστευε ) έφθασε στο σπίτι του ξαφνιάστηκε όταν η γυναίκα του τον ρώτησε : «Βρε Στέλιο , έχεις κανένα ξύλο μέσα στο καΐκι ; » Κι όταν η γυναίκα του μίλησε για τ ’ όνειρο της , ο καπετάνιος φώναξε το μπάρμπα - Λιοντή για να το ακούσει και οι δύο μαζί αποφάσισαν να δώσουν το ξύλο για την εκκλησία . Χαράματα κατέβηκαν στη Λαγκάδα , έβγαλαν το ξύλο από το καΐκι, το φορτώθηκαν στον ώμο τους και το πήγαν στην Αγία Αναστασία . Όταν το τοποθέτησαν είχε ακριβώς το ίδιο μήκος και δεν χρειάστηκε ούτε μια πριονιά. Το ξύλο υπάρχει ακόμα και φαίνονται οι τρύπες από τα καρφιά που το στερέωναν στο καράβι.
0 Σχόλια: