Γεια σας! Είμαι ένας άνθρωπος ο οποίος για να πιστέψει κάτι πρέπει να το δει! Έχω ακούσει διάφορες ιστορίες για διάφορα που γίνονται σε πολλά μέρη. Έτσι λοιπόν κάθε Πάσχα και καλοκαίρι εγώ και άλλοι δυο φίλοι μου πηγαίνουμε σε διάφορα μέρη της Ελλάδας για τα οποία ακούγονται διάφορα( Καστοριά, Καβάλα, Κύθηρα, κ.α.) μπας και δούμε κάτι. . . Αρκετές φορές δεν βρήκαμε τίποτα , αλλά τις περισσότερες είδαμε με τα μάτια μας, και ακούσαμε με τα αφτιά μας διάφορα τα οποία δεν γινόντουσαν από ανθρώπους. Θα σας πω ένα από αυτά. "Στα Κύθηρα υπάρχει ο 'μύθος' για την Κυρα Ρήνη. Μία γυναίκα η οποία δεν βαφτίστηκε ποτέ και έζησε όλη της την ζωή σε ένα χωράφι. Όταν αυτή πέθανε κανένας δεν την έθαψε και προτίμησαν να την πετάξουν στο χωράφι το οποίο μεγάλωσε(πάνε 13 χρόνια από τον θάνατό της). Τα τελευταία 13 χρόνια πολλοί Κυθήριοι έχουν κάνει λόγο για μια γυναίκα που εμφανιζόταν από το πουθενά. Όταν λοιπόν εγώ και η παρέα μου πήγαμε στα Κύθηρα , πήγαμε ένα Σάββατο βράδυ στο 'χωράφι' της Κυρα Ρίνης. Ομολογώ ότι όταν πάτησα το πόδι μου στο χωράφι ένοιωσα σαν παρείσακτος , και ότι κάποιος ήταν εκεί(σας το λέω και ανατριχιάζω).Καθίσαμε εκεί μιάμιση ώρα αλλά δεν είδαμε τίποτα και έτσι σηκωθήκαμε και φύγαμε. Μετά από 3 ημέρες βράδυ πάλι όπως περνάγαμε από τον δρόμο που ήταν δίπλα από το χωράφι (με το αμάξι ήμασταν) είδαμε μία σκιά να είναι στην μέση του χωραφιού (είχε πανσέληνο εκείνη την ημέρα) αλλά δεν δώσαμε σημασία και συνεχίσαμε τον δρόμο μας για ένα clubaki που λεγόταν 'camelot'. Όταν πια γυρνάγαμε από το μαγαζί (πρέπει να ήταν 5 το πρωί) περνάγαμε πάλι από το 'χωράφι', ξαφνικά το αμάξι 'τρελάθηκε' ήταν λες και το οδηγούσε κάποιος άλλος΄ και έτσι βρεθήκαμε στο χωράφι της Κυρα Ρήνης με ντελαπαρισμένο το αμάξι. Δεν ξέρω πως έγινε αυτό. Έγιναν όλα πολύ γρήγορα (εδώ πρέπει να πω ότι δεν ήμαστε μεθυσμένοι, και ότι το αμάξι το οδηγούσα εγώ που εντελώς τυχαία εκείνα την εποχή έπαιρνα αντιβίωση και δεν μπορούσα να πιω αλκοόλ). Καλέσαμε ασθενοφόρο, και πήγαμε στο νοσοκομείο του νησιού. Ευτυχώς δεν είχαμε πάθει τίποτα. Το αμάξι βέβαια ήταν χαλιά! Λογικό βέβαια μετά από τέτοιες τούμπες που έφαγε. Την επόμενη ημέρα βγήκαμε από το νοσοκομείο και όλο το νησί είχε μάθει για το τρακάρισμα και μας αναγνώριζαν παντού. Έτσι λοιπόν πεζοί πια πηγαίναμε σε διάφορα χώρια και ρωτάγαμε για την Κυρα Ρήνη. Όλοι είχαν μάθει για τι ψάχναμε. Μια μέρα πριν φύγουμε ήρθε να μας επισκεφθεί στο ξενοδοχείο που μέναμε μια γριούλα γύρω στα 70. Όταν ήρθε και μας μίλησε καταλάβαμε ότι είχε γνωρίσει την κυρα ρινί. Μετά από πολύ ώρα κουβέντα, μας είπε αυτό: "Θα σας πω κάτι παιδία μου και θέλω να το βάλετε καλά στο μυαλό σας , η Κυρα Ρήνη δεν έχει τελειώσει αυτό για το οποίο προοριζόταν(εννοούσε ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν κάποιο προορισμό στη ζωή) δεν είστε οι μόνοι που έχετε τρακάρει σε αυτό το μέρος!!! Η Κυρα Ρήνη έχει στοιχειώσει αυτό τον δρόμο , γιατί σε αυτό τον δρόμο έχασε τον μόνο άνθρωπο που είχε στην ζωή, την μάνα της. Για αυτό και έμεινε ολομόναχη στη ζωή" Αυτά ήταν τα λόγια της!!! Μας τάραξαν! Αργότερα μάθαμε ότι εκεί έχουν τρακάρει 47 αμάξια. . . . . . . . .