Ο Δάτης (που μαζί με τον Αρταφέρνη ήταν οι αρχηγοί του Περσικού στρατεύματος στην Ελλάδα) επιστρέφοντας μαζί με τον στρατό του στη Περσία μετά από τη μάχη του Μαραθώνα, όταν έφτασε στη Μύκονο, είδε ένα όνειρο γα το οποίο μας αφηγείται ο Ηρόδοτος : «Και ποιο ήταν το όνειρο δεν λένε, αυτός όμως μόλις ξημέρωσε έστειλε ανθρώπους να ερευνήσουν τα πλοία. Βρίσκοντας λοιπόν ένα σε ένα Φοινικικό πλοίο χρυσό άγαλμα του Απόλλωνα θέλησε να μάθει από πού το πήραν. Μαθαίνοντας από ποιο ιερό το είχαν πάρει έπλευσε με το πλοίο του στη Δήλο. Και επειδή τότε είχαν επιστρέψει πίσω στη Δήλο οι Δήλιοι, άφησε το άγαλμα στο ιερό και διέταξε τους Δήλιους να φέρουν πίσω το άγαλμα στο Δήλιο των Θηβαίων, σε μια παραλία απέναντι από τη Χαλκίδα. Ο Δάτης αφού έδωσε τη διαταγή απέπλευσε. Οι Δήλιοι όμως δεν επέστρεψαν το άγαλμα αλλά μετά από είκοσι χρόνια οι ίδιοι οι Θηβαίοι έστειλαν και το πήραν και το πήγαν στο Δήλιο μετά από κάποιο χρησμό.