Ήταν σούρουπο. Η νύχτα μόλις είχε αρχίσει να ρίχνει το κατάμαυρο πέπλο της στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά. Ξεκινήσαμε όλη η ομάδα για μια νύχτα, που μόλις ξεκινούσε, εξοπλισμένοι με τα πλέον απαραίτητα εργαλεία: φακούς, κάμερες, κλπ. << Η νύξ μακραία έσεται.....>> είπε ο dreamwind και ξεκινήσαμε να περπατάμε στα στενά πεζοδρόμια των έρημων στενών που μετά τη δύση του ηλίου, μοιάζουν βγαλμένα από ταινία. Ο phoenix ποιο έμπειρος ως προς τα μέρη, οδηγούσε δείχνοντάς μας σπίτια και λέγοντάς μας τις ιστορίες τους. Παρατηρούσαμε τα σπίτια του απέναντι πεζοδρομίου, όταν ο phoenix είπε: << Εδώ! Δεν έχετε ξαναμπεί, εδώ!>> Γυρίσαμε σχεδόν ταυτόχρονα με τον dream και κοιτάξαμε σαστισμένοι. Το δέος που μας περίμενε δεν είχε τέλος! Μπροστά μας υψωνόταν ένα οίκημα, το οποίο αρχικά δεν φαινόταν παρά μόνον όταν έβρισκες το θάρρος να ανέβεις τα σκαλοπάτια που ήταν στο πλάι του. Αμέσως κάναμε ένα γρήγορο τεστ στους φακούς και αφού βεβαιωθήκαμε, εισήλθαμε στο κατώφλι. Το ταβάνι έμοιαζε σαν κάτι ξεχωριστό. Ήταν τόσο ψηλό που νόμιζες ότι πρέπει να προσγειώθηκε στο σπίτι! Ανεβήκαμε την εσωτερική σκάλα του σπιτιού, με αργά αλλά σταθερά βήματα και βρεθήκαμε στο πλατύσκαλο. Το σπίτι φαινόταν ταλαιπωρημένο, όχι μόνο από τον καιρό, αλλά και από κάτι άλλο που εκείνη την ώρα δεν βλέπαμε.... << JAMBASADO, σχεδόν νεκρός... >> είπε ο phoenix , αφήνοντας τον dream και εμένα να στεκόμαστε παγωμένοι... Όταν το άκουσα να ξεστομίζεται ένοιωσα πως σαν η γη να σείστηκε συθέμελα, σαν κάποιος να βρέθηκε στο χώρο ξαφνικά. Αφού εισήλθαμε κανονικά στο χώρο είδαμε ότι η παλαιότητα του κτηρίου δεν μας επέτρεπε να προχωρήσουμε στα άλλα μέρη του σπιτιού. Ξάφνου, ενώ η αρχική δυσλειτουργία του φακού του dream δεν μας πτόησε, σβήνει ο φακός μου και ο φακός του phoenix ίσα που άναβε ένα πορτοκαλί φως..... Αφού τράβηξα κάποιες φωτό ακόμα χωρίς επιπλέον στήριξη απ' τους φακούς, ξεκινήσαμε προς την έξοδο. << Τι έγινε ρε παιδιά τώρα εδώ;>> ρώτησα. Πώς γίνεται να δουλεύουν οι φακοί και ξάφνου να κάηκαν καινούργια, δοκιμασμένα λαμπάκια; Και όλ' αυτά σε δευτερόλεπτα! Όταν φτάσαμε, στο αυτοκίνητο μείναμε έκπληκτοι..... οι φακοί που πριν λίγο μας είχαν απογοητεύσει, δούλευαν.... Η εξήγηση ήταν απλή αλλά δεν μπορεί να ειπωθεί. ΕΣΥ ΤΙ ΝΟΜΙΖΕΙΣ;