Ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μια ιστορία από το νησί μου... Στα βόρεια του νησιού οι κάτοικοι ήταν και ένα μέρος τους είναι ακόμη τσοπάνοι... λοιπόν η ιστορία έχει να κάνει με ένα αυτών που είχε ένα γιο 17 χρόνων και αρκετά ευτραφή.... Ο πατέρας του για να τον βοηθήσει του ανέθεσε ένα μέρος από το κοπάδι του, να έχει ούτως ώστε να κινείται περισσότερο και να αδυνατίσει... όλα πήγαιναν καλά μέχρι κάποιο διάστημα. Μετά από αυτό οι γονείς του παιδιού το έβλεπαν να αδυνατίζει αφύσικα γρήγορα και άρχισαν να ανησυχούν... Όταν το παιδί άρχισε να φτάνει στα όρια της αδυναμίας του πλέον ο πατέρας του αποφάσισε να τον παρακολουθήσει για να δει τι συμβαίνει .. Ανακάλυψε ότι το παιδί βγάζει τα ζώα του και τη νύχτα και σχεδόν υπνωτισμένος τα πάει στο βουνό και παίζει τη φλογέρα του κάτι που έκανε πάντα... Τότε άρχισαν τα παράξενα στην ιστορία... Με τη μουσική του παιδιού μαζευόταν γύρω του οι αγιαλούδες που λέμε εμείς εδώ και χόρευαν στη μουσική μαζί με το παιδί.... Αυτό είχε διάρκεια όλη νύχτα, κάθε νύχτα. Ο πατέρας τρομαγμένος και μην ξέροντας τι να κάνει έφυγε και την άλλη μέρα μίλησε με το γιο του που τίποτα δεν θυμόταν από όλα αυτά και ζήτησε από το γιο του να του δώσει τη φλογερά του... Όταν την πήρε στα χέρια του την ακούμπησε στο πόδι του και την έσπασε... Αυτόματα εκείνη τη στιγμή ο γιος του σωριάστηκε στο πάτωμα και πέθανε ακαριαία... Ο γιατρός του χωριού του είπε ότι ο γιος του πέθανε από κάταγμα στη σπονδυλική του στήλη.... Δυστυχώς ποτέ κανείς δεν έμαθε τι ακριβώς ήταν....