Μια παράξενη παράδοση συνδέεται με τον Άγιο Ανδρέα. Ήδη από τους χρόνους της Τουρκοκρατίας, ξένοι περιηγητές αναφέρουν πως δεν υπάρχει στη Πάτρα ιερέας που να είναι Πατρινός, επειδή από την εποχή του μαρτυρίου του Αποστόλου, όποιος γίνεται παπάς πεθαίνει μέσα σε ένα χρόνο. Η περίεργη αυτή παράδοση ίσχυε μέχρι πρόσφατα και πιθανόν να ερμηνεύεται από το γεγονός της συλλογικής ενοχής : οι Πατρινοί όχι μόνο δεν άκουσαν το κήρυγμα του Ανδρέα, αλλά και τον παρέδωσαν στις αρχές οι οποίες και τον εκτέλεσαν (Στέφανος Θωμόπουλος, Ιστορία της Πόλεως των Πατρών, 1950)