Το πρωινό της 4ης Ιανουαρίου 1988 όλα φαίνονταν ήσυχα στο Χαλκούτσι της Αττικής. Γύρω στις 11.30 το πρωί ένα ουρανοκατέβατο αντικείμενο συνετρίβη σ’ ένα χωράφι της περιοχής, Οι περισσότεροι σκέφτηκαν αμέσως ότι είχε πέσει κάποιο αεροπλάνο. Μόνο που το αεροπλάνο ήταν απλά πάγος εξ’ ουρανού, ένα συνηθισμένο τρόπος του λέγειν φορτεανό φαινόμενο. Κάτι σαν υπερφυσικό χαλάζι. Ο κ. Αλέκος Κεχαγιάς που είδε τη πτώση είπε στους αστυνομικούς ότι ήταν αρκετά σφοδρή και κομμάτια της λάσπης εκσφενδονίστηκαν σε ύψος δεκάδων μέτρων στον αέρα. «Βγήκα έξω και είδα ένα μεγάλο όγκο, σε μέγεθος ανθρώπινου σώματος να πέφτει από τον ουρανό. Ταυτόχρονα είδα μια έντονη λάμψη στη περιοχή και αμέσως τηλεφώνησα στην αστυνομία». Στο σημείο της πτώσης υπήρχε ένας κρατήρας με βάθος μισό μέτρο και ένα κομμάτι πάγου διαμέτρου 50 Χ 30 εκατοστά. Το Γενικό Χημείο του κράτους αποφάνθηκε ότι πρόκειται για «καθαρό πάγο, χλωριωμένου νερού». Ορισμένοι μίλησαν για πάγο που έπεσε από τα φτερά ενός αεροπλάνου, μια «εξήγηση», που προτείνεται από διάφορους επίδοξους «ερμηευτές».