Στου Κομίνη, στις Χωτές και στο Μεσοβούνι, βγαίνουν Νεράιδες. Όταν περάσει κάποιος άνθρωπος τον καλοπιάνουνε να πάει κοντά τους και άμα πάει του λένε πειστικά λόγια ίσια με που να τον φέρουνε στα νερά τους και τον πείθουνε να κοιμηθούν αντάμα. Οι Νεράιδες εκείνες είναι όμορφες, που άμα τις δει κανείς ζουρλαίνεται από αγάπη και σαν τον πουν τρία λόγια πηγαίνει κοντά τους στις σπηλιές. Δεν περνάει πολύς καιρός και γεννάνε οι Νεράιδες και αφήνουν τα παιδιά τους επάνω σε κανένα κλαρί, ντυμένα με όμορφα μεταξωτά μαντήλια ή κοντά σε νερό και έρχεται ο πατέρας και το παίρνει. Κάμποσες τα κρατάνε και τα μαθαίνουνε άλλες γλώσσες. Τα αρσενικά από αυτά λέγονται Νεράιδοι.