Στο μεσαίο μαχαλά στα Τρίκαλα είναι μια βρύση, το Βρυσάρι. Εκεί είναι η θέση ενός Αράπη όπως και στην άλλη βρύση που είναι εκεί κοντά τον Κολορώδη τον έχουν οι Νεράιδες. Ο Αράπης βγαίνει τη νύχτα και γυρίζει και βαστά στον ώμο του ένα μεγάλο δοκάρι. Μέσα σ’ αυτό έχει κρυμμένο το θησαυρό του. Δεν είναι καλό πράγμα να περάσεις τη νύχτα από εκεί Ένα όμως παλικάρι καλό, Πάνο τον έλεγαν, δεν φοβόταν τίποτα και πέρασε. Γύριζε από γάμο και το ‘χε λίγο και στο κέφι. Καθώς πέρασε από το Βρυσάρι στάθηκε και ήπιε νερό, αλλά καθώς σηκώθηκε βλέπει μπροστά του έναν Αράπη και του εμπόδιζε το δρόμο. Δε χάνει καιρό ο Πάνος, πιάνει με το δεξί του χέρι τη πιστόλα του και του ρίχνει. Ο Αράπης χάθηκε. Έγινε κουρνιαχτός αλλά πρόφτασε και τον χτύπησε με το δοκάρι ελαφρά στον ώμο. Έτσι τον λάβωσε ο Αράπης τον καημένο τον Πάνο και όταν γύρισε στο σπίτι έπεσε στο κρεβάτι και σε λίγες ώρες πέθανε.